Japońskie spojrzenie na życie pokazuje też, że starsi postrzegają młode osoby jako tych, którzy dopiero szkolą się w sztuce życia. Czują się w jakimś stopniu nauczycielami, którzy powinni dzieciom wpoić pewne wartości i pożądane zachowania – również przez swoje postępowanie, bo dzieci chłoną to, co widzą u dorosłych. Są dzięki takiemu podejściu tolerancyjni i nie oceniają nieodpowiedzialnych zachowań, wpisując to w pewien etap rozwoju i przygotowania do życia.
Japońska wrażliwość
Podstawą wychowania dzieci w japońskich rodzinach jest
czułość, troska i empatia dla drugiego człowieka. Niezależnie od wieku, właściwie odkąd dzieci zaczynają rozumieć, co rodzic do nich mówi, uczone są, że zrozumienie i
szacunek dla drugiej osoby to podstawa życia na tym świecie. Krzyk, rygor i gwałtowne reakcje są źle postrzegane w tej kulturze, więc tego też uczy się dzieci – by nie były gwałtowne w swoich reakcjach.
