Wyprysk opryszczkowy (egzema herpeticum, inna nazwa to ospopodobny wyprysk Kaposiego) to jedna z postaci, w jaką może rozwinąć się zakażenie wirusem opryszczki zwykłej (Herpes simplex). Są dwa rodzaje tego wirusa: HSV-1, którym zarażamy się zwykle w dzieciństwie, a który odpowiada przede wszystkim za wystąpienie opryszczki wargowej, oraz HSV-2, którym zarazić się możemy podczas aktywności seksualnej i który wywołuje infekcje okolic narządów płciowych.
Jednak infekcja HSV-1 nie zawsze przebiega jako "tylko" opryszczka wargowa. Bywa, że wirus przybiera postać rozsianą i obejmuje skórę niemal całego ciała. Zazwyczaj występuje u niemowląt między 6 a 12 miesiącem życia, zdecydowanie rzadziej u starszych dzieci czy dorosłych. Szczególnie narażone są tu dzieci z atopowym zapaleniem skóry (AZS). Choroba nie jest częsta, gdyż szacuje się, że rozwija się u mniej niż 3 proc. osób obciążonych AZS.
Wyprysk opryszczkowy może pojawić się także w przebiegu choroby Dariera czy Haileya-Haileya, gdzie mamy do czynienia z uszkodzeniem naskórka, a także u osób ze znacznie obniżoną odpornością.
Choroba może przebiegać podobnie, jak w przypadku niemowlęcia, o którym napisano na profilu "Patolodzy na klatce" na Facebooku. Wśród pierwszych objawów, które wystąpiły u pięciomiesięcznego dziecka były:
Dziecko w tym początkowym okresie miało apetyt, nie wymiotowało, nie miało biegunki, zachowywało się normalnie. Po dwóch dniach jednak objawy zaczęły się nasilać, pęcherzyki stały się bolesne i swędzące, gorączka przekroczyła 40 st.C. Pęcherzykowate zmiany na skórze objęły także owłosioną część główki dziecka.
Zwykle wysypka w przebiegu wyprysku opryszczkowego pojawia się rzutami. Pęcherzyki, czy krostki, mają tendencję do zlewania się, łatwo pękają i przechodzą w sączące nadżerki i owrzodzenia. Przy dużych zmianach czasem dochodzi do obnażenia z naskórka znacznych powierzchni skóry, co może prowadzić do zaburzeń wodno-elektrolitowych, utraty białka oraz wtórnych zakażeń bakteryjnych.
Z czasem wykwity pokrywają się twardymi, sączącymi strupami. Stan dziecka zależy od indywidualnego przebiegu choroby, choćby od rozległości zmian skórnych, jak również od ewentualnych wtórnych nadkażeń, na przykład paciorkowcami lub gronkowcami. Jednak rokowanie w wyprysku opryszczkowym zwykle jest dobre. Zmiany skórne ustępują i nie pozostawiają blizn, a całkowity powrót do zdrowia następuje z reguły w ciągu dwóch tygodni. Jeśli jednak nadżerki obejmą oczy, może to być poważne zagrożenie dla wzroku dziecka.
Po oględzinach maluszek został poddany leczeniu prawdopodobnie akcylowirem, którą to substancję stosuje się w leczeniu wyprysku opryszczkowego dożylnie lub doustnie. Zaleca się także:
U pacjentów ciężko chorych lub z obniżona odpornością, zaleca się ogólnoustrojowe leki przeciwwirusowe, a także hospitalizację. Ponieważ podczas tej infekcji często występują także wtórne infekcje bakteryjne, takie jak zakażenie Staphylococcus aureus, podaje się profilaktycznie antybiotyki (np. cefaleksynę, klindamycynę, doksycyklinę czy trimetoprim/sulfametoksazol).
Jeśli twoje dziecko cierpi na atopowe zapalenie skóry, powinnaś wyjątkowo troskliwie pielęgnować jego skórę. Pamiętaj także o tym, że niemowlę z AZS jest bardziej narażone na rozwój wyprysku opryszczkowego w wyniku zakażenia wirusem opryszczki. Chodzi o to, że choroba ta powoduje przerwanie bariery naskórkowej i upośledzenie odporności komórkowej. Do zakażenia wirusem herpes dochodzi zwykle w wyniku kontaktu ze śliną nosiciela. Nie pozwalajmy więc żadnym ciociom i babciom, a zwłaszcza obcym ludziom, całować naszych dzieci!