Jedna z bliźniaczek uratowała siostrę. Historia, która wzrusza od dekad

To jedna z tych historii, które od lat krążą po świecie jako dowód na to, jak niezwykła może być więź między rodzeństwem. Kyrie i Brielle Jackson – bliźniaczki urodzone przedwcześnie w 1995 roku w stanie Massachusetts – od początku miały trudny start. Przyszły na świat w 28. tygodniu ciąży, ważąc zaledwie nieco ponad kilogram. Lekarze od razu umieścili je w osobnych inkubatorach, zgodnie ze standardami medycznymi tamtych czasów.

Przez pierwsze dni wszystko wskazywało na to, że Kyrie radzi sobie lepiej. Jej siostra Brielle była słabsza, miała problemy z oddychaniem, saturacją i utrzymaniem temperatury. W pewnym momencie jej stan zaczął gwałtownie się pogarszać. Serce biło nierówno, a poziom tlenu spadał. Personel medyczny przygotowywał rodziców na najgorsze.

Wtedy jedna z pielęgniarek, Gayle Kasparian, podjęła decyzję, która była sprzeczna z procedurą obowiązującą na oddziale. Zaproponowała, aby umieścić dziewczynki razem, w jednym inkubatorze – tak samo, jak były razem przez całą ciążę.

Kilka minut po tym, jak położono je obok siebie, wydarzyło się coś, czego nikt się nie spodziewał. Kyrie objęła Brielle ręką, przyciągnęła do siebie, a parametry jej słabszej siostry zaczęły się stabilizować, dosłownie na oczach personelu. Dziewczynka oddychała spokojniej, serce biło równiej, tlen wrócił do prawidłowych wartości.

Zdjęcie, na którym malutka Kyrie obejmuje Brielle, obiegło cały świat, jako symbol niezwykłej więzi, jaką potrafią mieć bliźnięta jeszcze przed narodzinami.

To wydarzenie zainspirowało wiele szpitali do zmiany zasad opieki nad wcześniakami. Badania wykazały, że bliskość rodzeństwa może stabilizować parametry życiowe, obniżać stres i wspierać dojrzewanie układu nerwowego.

Historia Kyrie i Brielle stała się dowodem na to, że dotyk i więź – nawet u tak maleńkich dzieci – mają ogromną moc.

Dziewczynki wyrosły na w pełni zdrowe kobiety. Ich mama wielokrotnie podkreślała, że nigdy nie zapomniała chwili, w której zobaczyła, jak jedno z jej dzieci podtrzymuje przy życiu drugie.

Ta historia to przypomnienie, że w medycynie, nawet w świecie technologii i twardych danych, wciąż jest miejsce na czułość, intuicję i odruchy. Wciąż zdarzają się też rzeczy, których nie da się wytłumaczyć inaczej niż w kategorii cudu. Cudu miłości.