Bez względu na to, czy masz skierowanie na planowe cesarskie cięcie, czy też będziesz rodziła siłami natury, warto dowiedzieć się o cesarce jak najwięcej. Wiedząc, jak przebiega cc, będziesz czuła się spokojniej.
Cesarskie cięcie to jeden z rodzajów porodu. Metoda ta w ogromnej mierze przyczyniła się do spadku powikłań okołoporodowych i jest bardzo ważną procedurą ratującą życie. Zaleca się jednak, aby korzystać z cięcia tylko w sytuacjach, w których jest to konieczne.
Polskie Towarzystwo Ginekologiczne jasno określa wskazania do cięcia cesarskiego:
Wskazania elektywne (planowe): Jeśli jeszcze w trakcie ciąży wystąpiły czynniki uniemożliwiające poród siłami natury, cesarskie cięcie może się odbyć we wcześniej ustalonym terminie i jest to tzw. planowe cesarskie cięcie. Mówimy o sytuacji przed rozpoczęciem czynności skurczowej, w której nie ma bezpośredniego zagrożenia życia matki ani płodu, np.:
Wskazania pilne: Mówimy o sytuacji, w której przebieg porodu nie rokuje na bezpieczne jego zakończenie, jednak na daną chwilę nie ma bezpośredniego zagrożenia życia dziecka i matki, np. dziecko nie wstawia się odpowiednio do kanału rodnego lub w szybkim tempie narasta ciśnienie u matki.
Wskazania naglące: Gdy pojawiają się nawracające zaburzenia, które stwarzają zagrożenie dla kobiety lub dziecka.
Wskazania nagłe: Gdy nagle wystąpi sytuacja zagrażająca bezpośrednio życiu matki lub dziecka. Lekarz nie czeka na wyniki badań, tylko natychmiast decyduje o przeniesieniu rodzącej na salę operacyjną:
Cięcie cesarskie na życzenie wzbudza wiele emocji. Trwa dyskusja, czy można wykonać cięcie cesarskie w sytuacji, gdy nie ma wskazań medycznych. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego głosi, że decyzję o chirurgicznym zakończeniu ciąży może podjąć tylko lekarz specjalista ginekolog-położnik, który opierając się na wiedzy, posiadanym doświadczeniu klinicznym oraz dogłębnej analizie indywidualnej sytuacji – wybiera rozwiązanie najkorzystniejsze dla zdrowia i życia pacjentki oraz jej dziecka.
Jeśli cięcie nie odbywa się w trybie pilnym i jest to planowa operacja, wcześniej otrzymasz skierowanie do szpitala od ginekologa prowadzącego ciążę (lub innego specjalisty). Z dokumentem wystawionym przez lekarza, kartą ciąży i kompletem badań powinnaś udać się do szpitala na tzw. klasyfikację do cesarskiego cięcia (zazwyczaj w przyszpitalnej przychodni).
Podczas takiej wizyty lekarz przeprowadzi wywiad, zweryfikuje wskazania do cięcia i omówi przebieg procedury, wypełni odpowiednie druki i ustali dokładną datę cięcia. Jeśli szpital wykonuje takie zabiegi, może zaproponować obrócenie dziecka (jeśli wskazaniem do cc jest położenie miednicowe).
Zazwyczaj przyjęcie do szpitala następuje wieczorem w dniu poprzedzającym cięcie. Pacjentka już nie je, jest podpięta do kroplówki i co jakiś czas do KTG, robione są także badania krwi i wypełniona odpowiednia dokumentacja. Jeśli będzie taka potrzeba, położna także ogoli wzgórek łonowy (powinno odbyć się optymalnie tuż przed operacją).
Podczas cesarskiego cięcia zawsze obecny jest anestezjolog, a kobiecie podawane jest znieczulenie do porodu. Rodzącej może zostać podane:
Połóg po cesarce przebiega nieco inaczej niż po porodzie naturalnym. Pamiętaj, cesarka to operacja i tu oprócz dolegliwości związanych z połogiem, będziesz odczuwała dodatkowo ból związany z nacięciem powłok brzusznych. Powinnaś się oszczędzać i w miarę możliwości nie dźwigać, w tym czasie także musisz odpowiednio zadbać o gojącą się ranę.
Przerwa między kolejnymi ciążami powinna wynieść ok. 2 lat. Zachowanie odpowiedniej przerwy zapobiega ryzyku pęknięcia macicy. W kolejnej ciąży lekarz podczas każdego badania będzie obserwował bliznę za pomocą USG.
Jeśli pierwsza ciąża zakończyła się cesarskim cięciem, nie oznacza to, że kolejne dziecko musi przyjść na świat w ten sam sposób. Jeśli lekarz nie widzi przeciwwskazań, kolejne dziecko może urodzić się naturalnie. Poród taki określa się mianem VBAC.
Na poniższym filmie możesz zobaczyć, jak krok po kroku przebiega cesarskie cięcie: