KTG, badanie ktg, ktg w ciąży, co to jest, kiedy robi się ktg, skurcze na ktg, jak wygląda badanie ktg, ktg co oznaczają liczby, ktg interpretacja zapisów, kiedy ktg jest złe, domowe ktg
KTG to badanie, które zna prawie każda ciężarna - sprawdza się w nim tętno płodu oraz skurcze macicy. fot. ARKADIUSZ ZIOLEK/East News
Reklama.
  • KTG to badanie, które wykonuje się pod koniec ciąży każdej ciężarnej.
  • KTG, czyli kardiotokografia, monitoruje tętno płodu oraz czynność skurczową macicy.
  • KTG najczęściej wykonuje się w szpitalu lub przychodni, ale można też zaopatrzyć się w domowe KTG, by samodzielnie sprawdzać stan dziecka.
  • KTG - badanie każdej kobiety w ciąży

    Badanie KTG to skrót od kardiotokografii, czyli monitorowania za pomocą specjalnego urządzenia tętna płodu, a także obrazuje czynność skurczową macicy.

    Badanie KTG: co oznaczają liczby?

    Wynik KTG jest cenny dla lekarza prowadzącego ciążę, bowiem pozwala z dużym prawdopodobieństwem wykluczyć zagrożenie wewnątrzmacicznym zgonem płodu w ciągu tygodnia po uzyskaniu prawidłowego wyniku badania. Dzięki kardiotokografii można śledzić czynności serca płodu, a więc także szybko reagować, gdy częstotliwość uderzeń serca odbiega od normy.
    Liczba uderzeń powinna oscylować w granicach 110-160 na minutę. Jeśli jest niższa niż wartość dolnej granicy (czyli mniej niż 110), mamy do czynienia z tzw. bradykardią. Jeśli jest powyżej górnej granicy (czyli powyżej 160 uderzeń na minutę) u płodu występuje tachykardia. Przyczyny obu stanów są bardzo różnorodne i wymagają zindywidualizowanej oceny specjalistycznej.

    Kiedy robi się KTG?

    Zazwyczaj KTG lekarz prowadzący zleca pod koniec ciąży - obowiązkowo w dniu terminu porodu, jeśli poród się nie rozpocznie do tego czasu. Inaczej ma się sytuacja, gdy ciąża nie przebiega prawidłowo. W tej sytuacji monitorowanie kardiotokograficzne może być wdrożone wcześniej – najwcześniej w skończonym 24. tygodniu ciąży, czyli po przekroczeniu przez płód umownej granicy możliwości przeżycia pozamacicznego.,

    Jak wygląda badanie KTG?

    KTG polega ona na tym, że kobieta znajdująca się w pozycji leżącej ma na brzuchu dwa pasy z umieszczonymi na nich czujnikami. Jeden mierzy częstotliwość uderzeń serca płodu, drugi - siłę i czas trwania skurczy macicy. Czujniki podłączone są do komputera, który wyświetla wyniki. Takie monitorowanie zewnętrzne KTG trwa z reguły około 30 minut.

    KTG - interpretacja zapisów

    Wynik KTG w zakresie częstotliwości uderzeń serca maluszka może wskazywać na niepokojące zjawiska. Jest tak, jeśli tętno dziecka wynosi poniżej 110 lub powyżej 160 uderzeń na minutę. Należy jednak pamiętać, że nie zawsze pozornie negatywne wyniki badania powinny wywoływać panikę.
    O prawidłowości zapisu KTG świadczy obecność akceleracji, czyli okresowe przyspieszanie rytmu serca płodu oraz brak deceleracji, czyli okresowych spadków tętna.
    Zbyt niskie tętno dziecka może być spowodowane:
  • zbyt niskim ciśnieniem u matki
  • zbyt niskim poziomem glukozy we krwi
  • snem płodu (jeśli to obniżenie jest krótkotrwałe)
  • Zbyt wysokie tętno dziecka może być wynikiem:
  • stresu ciężarnej
  • niedotlenienia płodu
  • zakażenia wewnątrzmacicznego
  • infekcji ciężarnej z towarzyszącą jej gorączką
  • anemią
  • Domowe KTG

    Od pewnego czasu można zaopatrzyć się w domowe KTG, dzięki któremu samodzielnie można monitorować tętno dziecka. Domowe KTG można wypożyczyć za opłatą w wypożyczalni sprzętu medycznego (często takie miejsca funkcjonują przy szpitalach) albo kupić. Istnieją specjalne urządzenia, które łączy się z aplikacją w telefonie, która sprawdza, czy wyniki zapisu tętna dziecka lub czynności skurczowej matki są prawidłowe.
    Aplikacja daje również także znać, jeśli coś jest nie w porządku i należy się niezwłocznie udać na Izbę Przyjęć. Domowego KTG nie należy używać na własną rękę. Można się w nie zaopatrzyć/wypożyczyć po konsultacji i zgodzie od lekarza lub położnej prowadzących ciążę oraz konsultować z nimi wyniki domowego KTG. Takie domowe KTG może być szczególnie przydatne w ciążach podwyższonego ryzyka.
    Konsultacja: dr hab. n. med. Diana Massalska, profesor Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, pracująca jako ginekolożka w Szpitalu Bielańskim w Warszawie.