Kangurowanie: dlaczego taki kontakt "skóra do skóry" ma olbrzymią moc?

Co to jest kangurowanie?

Kangurowanie to sposób postępowania z noworodkiem. Nagie dziecko układa się na nagiej klatce piersiowej mamy, taty lub innej bliskiej osoby i okrywa z zewnątrz kocykiem. Kangurowanie to metoda bezpieczna zarówno dla dzieci zdrowych, jak i wcześniaków pod warunkiem, że są one w stabilnym stanie.

Dzięki kangurowaniu tworzy się fundament każdej rodziny oparty na miłości, poczuciu bezpieczeństwa i bliskości, natomiast od strony medycznej potwierdza się, iż pierwsze kilka godzin po porodzie spędzone w pełnej bliskości z mamą, są czynnikiem predysponujące do prawidłowego rozwoju układu nerwowego.

Historia kangurowania

Zbawienny wpływ kontaktu "skóra do skóry", zwanego kangurowaniem, odkryto w Bogocie w 1978 roku, kiedy w jednym ze szpitali z powodu braku personelu medycznego, polecono matkom trzymanie wcześniaków przy swoim ciele, aby utrzymać prawidłową temperaturę ciała noworodków i zainicjować laktację.

Rezultaty tego zalecenia były zaskakujące, okazało się bowiem, że znacząco spadła śmiertelność wcześnie urodzonych dzieci. To przypadkowe odkrycie potwierdzone badaniami naukowymi stało się początkiem wielu zmian na oddziałach położniczych, na których zaprzestano rozdzielania mam od swoich dzieci, przystano na stały kontakt, tulenie i karmienia oraz wprowadzono zmianę kolejności zabiegów poporodowych – zamiast odcinania pępowiny, ważenia i mierzenia oddaje się noworodka w ramiona mamy i przystawia do piersi.

Zalety kangurowania

Kangurowanie jest nie do przecenienia, bowiem niesie ze sobą same zalety. Trudno się temu dziwić, gdyż to dotyk jest pierwszym zmysłem, który kształtuje się w łonie matki. Maciczny wszechświat dziecka to kontakt ze ścianami macicy, pępowiną i swoim własnym ciałem.

Około 8. tygodnia ciąży pojawia się wrażliwość na ten bodziec w okolicach ust. Dzięki rączkom dziecko stymuluje sobie okolicę ust i noska, aby po urodzeniu umieć znaleźć pierś mamy. Dotyk ust powoduje reakcję całego organizmu. Po 10. tygodniu ciąży dotyk własnej rączki dziecka w okolicach czoła powoduje obrót głowy. Dwa tygodnie później na dotyk reagują rączki i nóżki dziecka, a po 14. tygodniu już całe ciało reaguje na dotyk.
Dlatego po porodzie zaleca się pozostawić dziecko na klatce piersiowej mamy w kontakcie "skóra do skóry" przez minimum 2 godzin (o ile stan matki i dziecka na to pozwala). Gwarantują to standardy opieki okołoporodowej.

Korzyści płynące z kangurowania dla dziecka:

Kangurowanie: korzyści dla mamy:

Kangurowanie: korzyści dla taty:

Kangurowanie po cesarce

Badania wykazały, iż w przypadkach cesarskiego cięcia lub innych przypadków, kiedy kontakt 'skóra do skóry" z mamą jest niemożliwy, przejęcie opieki przez tatę i wtulenie dziecka w jego pierś, uspokaja noworodka, zmniejsza jego płaczliwość, sprzyja zasypianiu.

Kangurowanie noworodka w domu

W kangurowaniu najważniejsze jest poczucie bliskości, dlatego tak ważne jest, by pamiętać o układaniu dziecka na nagiej klatce piersiowej. Dobrze, jeśli noworodek spędza w tej pozycji jak najwięcej czasu. Kontakt z rodzicem, jego zapach, bicie serca, ciepło skóry, daje dziecku poczucie bezpieczeństwa, które można wzmocnić delikatnym dotykiem, głaskaniem, masażem plecków. Ten wspaniały rodzaj relacji powinien trwać kilka godzin dziennie.

Kangurowanie wcześniaka

Przedwczesny poród nie musi być przeciwwskazaniem do kangurowania. Wręcz przeciwnie, to ważny element w terapii wcześniaków. Jeśli tylko stan dziecka jest stabilny i lekarz dopuszcza taką możliwość rodzice mogą wziąć w ramiona swoje dziecko. Można kangurować także wcześniaka na wsparciu oddechowym. Ponieważ podczas kontaktu "skóra do skóry" maluszek jest ogrzewany ciałem rodzica, nie ma obaw, że malec niebezpiecznie wytraci temperaturę.