Tylko spokój nas uratuje. 6 wskazówek wychowawczych dla rodziców dzieci WWO

Martyna Pstrąg-Jaworska
28 września 2023, 15:32 • 1 minuta czytania
Dzieci, które są wysoko wrażliwe, często są wyzwaniem wychowawczym dla rodziców, którzy nie zdają sobie sprawy, że podstawą wychowania jest spokój i cierpliwość. Oto 6 wskazówek, do których warto się stosować w codziennym wychowaniu dziecka z wysoką wrażliwością.
Dziecko wysoko wrażliwe często wymaga od rodzica więcej spokoju i cierpliwości. fot. gorov108/123rf.com
Więcej ciekawych artykułów znajdziesz na stronie głównej

Postaw na spokój w wychowaniu

Posiadanie dziecka, które jest wysoko wrażliwe, dla niektórych rodziców może być wyzwaniem. Jest to cecha, którą warto traktować jak niesamowity dar. Żeby tak jednak było, trzeba też wiedzieć, jak postępować wobec dziecka z wyższą wrażliwością i jak je wychowywać. Ta wiedza nie tylko pomoże dziecku się rozwijać, ale sprawi też, że w mamie i tacie będzie mniej niecierpliwości i frustracji z powodu niektórych zachowań ich pociechy.


Zrozumienie tego, że dziecko posiada wysoką wrażliwość i wiążą się z tym różne zachowania i reakcje na codzienność, to pierwszy krok, aby było łatwiej je wychowywać. Oprócz tego warto:

1. Traktować jego empatię jak supermoc

Empatia to cecha, której dzieci wysoko wrażliwe często mają w nadmiarze. Wychwytują niewerbalne sygnały od otaczających ich dorosłych i rówieśników, współodczuwają krzywdę z ludźmi i zwierzętami i często przejmują emocje innych dzieci.

Dzięki temu odczuwają głębiej relacje z otoczeniem, co jest bardzo pozytywne, ale mogą się przez to stać również nadmiernie emocjonalne. Ważne jest, żeby współodczuwanie przez dziecko traktować jak pozytywny dar, ale równocześnie uczyć je zdrowego stawiania granic emocjonalnych.

2. Równoważyć odbieranie bodźców

Dzieci WWO są jak gąbki, które chłoną wszystko z otoczenia: emocje, bodźce, odczucia zmysłowe. Kończy się to tak, że dziecko po całym dniu w szkole/przedszkolu może czuć się wyjątkowo źle. Buzuje w nim bowiem za dużo uczuć jak na jedną, tak małą osobę. Ucz dziecko, jak rozładowywać nadmierną stymulację.

Poszukajcie sposobów, które pozwolą maluchowi się wyciszyć i sprawią, że łatwiej będzie mu przepracować wszystko, co chłonął cały dzień. Może to być zabawa w samotności w swoim pokoju, ćwiczenia relaksujące dla dzieci albo siedzenie w przytulnym kąciku z poduszkami, kocem i książeczkami. Ważne jest równie to, by dziecko wiedziało, jakie emocje mu towarzyszą (umiało je nazywać) i jak z nimi pracować.

3. Szanować granice emocjonalne

Tak samo ważne, jak unikanie nadmiernej i długotrwałej stymulacji, istotne jest szanowanie tego, jakie uczucia towarzyszą dziecku. Maluch WWO potrzebuje więcej czasu na przetwarzanie swoich emocji i doświadczeń, więc najlepiej pozwolić mu na to w ciszy i spokoju – we wnętrzach, w których czuje się bezpiecznie. Naucz go, że musi komunikować, jeśli potrzebuje przestrzeń na przeżywanie emocji i zapewnij mu na taką okoliczność potrzebną przestrzeń.

4. Dbać o własne emocje

Każdy rodzic, który ma dziecko WWO wie, jak ważne jest bycie cierpliwym i spokojnym. Często to rodzice wysoko wrażliwi mają też dzieci z taką cechą, więc rozumieją, jak ważna dla obu stron jest przestrzeń do odreagowania po przebodźcowaniu. Pokazuj dziecku własnym przykładem, jak nazywać emocje, pracować z nimi i rozładowywać napięcie skumulowane w ciele i umyśle. Znajdźcie swoje oddzielne i wspólne sposoby na relaks i wyciszenie.

5. Poszukać pasji, która pomoże mu w emocjach

W rozładowaniu napięcia i zniwelowaniu nadmiaru emocji mogą pomóc pasje, którym dziecko się odda. Być może jego przebodźcowanie i nadmiar uczuć złagodzi nauka gry na instrumencie, a może odnajdzie spokój w rysowaniu i malowaniu.

Są dzieci, które najlepiej czują się w otoczeniu książek albo budując skomplikowane konstrukcje z klocków. Znajdźcie hobby i pozwólcie dziecku wyrażać za jego pomocą swoje uczucia. Tworzenie czegoś sprawia też, że buduje się w dziecku pewność siebie, która jest niezwykle ważna.

6. Budować odporność

Zadaniem rodzica dziecka WWO jest niewątpliwie nauczenie go, jak radzić sobie w otaczającym świecie, będąc bardziej wrażliwym niż inni. Budowanie odporności zacznij od pewności siebie, o której mowa punkt wyżej.

Mów mu też o tym, że wiesz, jakie emocje przeżywa, staraj się mu pomagać w niwelowaniu przebodźcowania i powtarzaj, jak bardzo jesteś z niego dumna/dumny. Odporność daje mu siłę, która pomoże w walce z życiowymi wyzwaniami.

Źródło: mother.ly

Czytaj także: https://mamadu.pl/161833,jak-sobie-radzic-z-trudnymi-emocjami-u-dziecka-4-wazne-strategie-dzialania