• Wspieranie rozwoju dziecka nie wymaga mnóstwa gadżetów i rozbudowanej wiedzy. Czasem wystarczy skupić się na prostocie i codzienności.
• Samodzielna zabawa, bycie wśród rówieśników i odrobina nudy sprawią, że mimochodem świetnie wesprzesz rozwój psychiczny i emocjonalny dziecka.
• Pozwól mu na nudę, swobodne bycie wśród natury i ryzykowanie - to sprawi, że stanie się pewne siebie, odważne i odporne psychiczne.

Im prostsze pomysły na czas wolny, tym lepsze wsparcie rozwoju

Jeśli chcesz wychować pewne siebie, zmotywowane, niezależne dziecko, zachęcam, byś zaczęła na tę prostotę zwracać uwagę. Bo każdy z nas chce dbać o to, by dziecko miało "zapewniony lepszy start", kupujemy mnóstwo zabawek edukacyjnych, zapisujemy maluchy na dziesiątki zajęć poza lekcyjnych i dbamy o to, by codziennie uczyło się czegoś nowego. To wszystko naprawdę jest świetne i wspiera dzieci. Najczęściej jednak powiedzenie "mniej znaczy więcej" w przypadku "wspomagaczy rozwoju", naprawdę ma sens.

Oto 6 często bagatelizowanych prostych rzeczy, które genialnie rozwijają umiejętności społeczne, poznawcze i emocjonalne dziecka i wpływają na to, że w przyszłości będzie odnosiło sukcesy.

Swobodna zabawa prostymi zabawkami

Czasem zamiast miliona łopatek, foremek i wiaderek, dziecku w piaskownicy wystarczy patyk, kawałek kory drzewa i liście. Poza tym, najlepszą formą dziecięcej zabawy, jest ta, w którą – bez prośby dziecka - nie wtrąca się dorosły. Dzięki swobodnej zabawie dzieci uczą się kreatywności, rozwijają wyobraźnię i ćwiczą umiejętności, które pomogą im być pewnymi siebie i dążącymi do celu dorosłymi.

Zapewnienie dzieciom czasu na zabawę z przyjaciółmi, rodzeństwem lub samotnie bez wskazówek ze strony dorosłych ma kluczowe znaczenie dla rozwoju. Jako rodzice, często zdarza nam się mieć poczucie, że musimy dziecku zapewnić zajęcia, że "Mamo, nudzi mi się" to najgorsze, co można usłyszeć. Tymczasem samodzielna zabawa, a nawet nuda, są dla dziecka niezwykle ważne i rozwojowe.

Czas na świeżym powietrzu

Swobodna zabawa w połączeniu z przebywaniem na dworze to duet idealny dla rozwoju dziecka. Przebywanie na świeżym powietrzu jest ważne dla zdrowia fizycznego i psychicznego, wzmacnia odporność. Bycie bliżej natury pomaga rozwijać też słuchanie, uważność, reguluje emocje.

Pozwól dziecku na zabawę w błocie, kałużach, śniegu, trawie i pisaku – to także duże wsparcie dla małej i dużej motoryki, naturalna sensoryka, która wspiera układ nerwowy i jest potrzebna większości dzieciom w dzisiejszym świecie. Czasem warto też zrezygnować z wyjścia na plac zabaw, a zamiast tego pójście do lasu, na pola i łaki, bo takie środowisko te sensoryczne wrażenia wspiera najbardziej.

Chodźcie na bosaka (także jesienią!), zbierajcie patyku, oglądajcie trawy, liście, szyszki. Taka obserwacja przyrody to też świetna okazja, by opowiedzieć dziecku np. o zjawiskach przyrodniczych.

Pozwól na podejmowanie ryzyka

Oprócz swobodnej zabawy i odkrywania praw rządzących przyrodą warto pójść jeszcze krok dalej – pozwolić naszym dzieciom na samodzielność. Zdrowe podejmowanie ryzyka jest ważne, by zbudować odwagę i pewność siebie, a porażki, które czasem mogą być następstwem, również sporo nauczą malucha. Podejmowanie ryzyka przez dzieci nie oznacza, że biorą udział w niebezpiecznych czynnościach, które zagrażają ich życiu.

Zdrowe podejmowanie ryzyka oznacza bieganie po kałużach, rozpędzanie się i bieganie do straty tchu, kręcenie się wokół, tarzanie po trawie i piachu, skakanie z wysokości. Wele z tego wywołuje u rodziców i opiekunów strach i reakcję: "Żebyś sobie tylko krzywdy nie zrobił/zrobiła". Zamiast na każdym kroku mówić do dziecka: "Uważaj", postaraj się być obok, asekurować, ale też pozwalać na wolność – to buduje pewność siebie, odporność i psychiczno-emocjonalną siłę.

Czas tylko z rówieśnikami

Nie musi to być wyłącznie grupa dzieci w jego wieku, a nawet lepiej, jeśli to dzieci zarówno młodsze, jak i starsze od twojego dziecka. Każde dziecko w wieku przedszkolnym i szkolnym potrzebuje przestrzeni na zabawę tylko z dziećmi, z dala od oczu dorosłych.

Warto zadbać o to, by dziecko mało swój kąt do zabawy, w którym mogłoby przebywać tylko z rodzeństwem czy znajomymi dziećmi, które was odwiedzają – dzięki temu, że nie będą pod stałą obserwacją dorosłych, będą miały możliwość swobodnej zabawy. Wystarczy, że co jakiś czas ktoś z dorosłych będzie kontrolował sytuację.

Zaangażuj je w codzienne, rodzinne życie

Dzieci powinny posiadać obowiązki, bo dzięki nim uczą się samodzielności, odpowiedzialności i radzenia sobie w codziennym życiu. Maluchy angażowania ich do pomocy w domu nie traktują jak obowiązku, dla nich to euforia, że mama chce od nich pomocy, że mogą coś zrobić samodzielnie, co należy do zadań dla dorosłych. Gdy dzieci są małe, chcą być angażowane i ważne jest, by im na to w codziennym życiu pozwolić.

Dzięki temu nauczą się, że są częścią życia rodzinnego, wypracują nawyki, dzięki którym będą też widzieć, że praca każdego członka w rodzinie jest ważna, by razem stworzyć rodzinny, ciepły dom. Tu znajdziesz listę obowiązków dostosowanych do wieku dziecka. Śmiało, korzystaj z tego, że maluch chce pomagać – to będzie też dla ciebie spore odciążenie.

Nie brońcie się przed nudą

Już wspomnieliśmy nieco wyżej o tym, że nuda jest potrzebna, bo wspiera kreatywność i wyobraźnię. Pozwalając na nudę, pozwalamy naszemu dziecku rozwijać umiejętność tworzenia własnej zabawy i wymyślać zajęcia przy mniejszej pomocy ze strony rodziców. To buduje ich także ich samodzielność i niezależność, a walka z nudą pozwala im uczyć się, jak odnaleźć poczucie siebie, gdy nie są w komfortowej sytuacji.

Chwila nudy sprawi, że będą musiały się zastanowić i dowiedzieć, co sprawia im radość i co lubią robić. Czasem pierwszy krok do pozwolenia na nudę może być trudny, ale najlepiej zacząć od prostych rzeczy – nie zabieraj ze sobą zabawek na krótkie wycieczki, do sklepu czy do restauracji.

To brzmi kontrowersyjnie, bo czasem właśnie te zabawki ratują nam sytuację z maluchem, który płacze czy się złości. Ale w przypadku starszych dzieci, warto spróbować podjąć ten krok. Nuda najczęściej prowadzić do ciekawych zajęć i równie ciekawych obserwacji zarówno ze strony dziecka, jak i rodzica.