Żeby było odporne i silne psychicznie, musisz zacząć od siebie. Tych 8 rzeczy nie rób jako rodzic

• Dbanie o silną psychikę i odporność emocjonalną dziecka zaczyna się od nas samych jako rodziców, bo maluchy naśladują zachowania mamy i taty.
• Jeśli dziecko będzie widziało w rodzicach motywację i świetne radzenie sobie ze stresem i problemami, ono również wypracuje w sobie takie zachowania.
• By dziecko było silne psychicznie, trzeba dbać o jego emocje, uczyć go radzić sobie z nimi i dbać w wychowaniu o konsekwencję i motywację do działania.

Silna i wytrzymała psychika to cechy, które w życiu pomagają i wiele ułatwiają. Ci, którzy mają silną psychikę i są odporni, lepiej radzą sobie w kryzysowych sytuacjach takich jak 11 września, pandemia czy wojna w Ukrainie, ale także na płaszczyznach bliższych każdemu z nas jak np. nasze bycie rodzicem. Psychologowie zwracają uwagę, że mocne strony i odporność psychiczna człowieka opierają się na sposobie ich wychowania. Osoby, które są silne psychiczne i mają odporność emocjonalną, sprawiają, że ich dzieci również takie są. To tzw. projektowanie i naśladowanie zachowań rodzica.

Jeśli dziecko widzi, że rodzice są odporni i dobrze radzą sobie w różnych sytuacjach, maluch będzie chciał ich podświadomie naśladować. By mógł to robić, trzeba dać mu do tego narzędzia, nauczyć go siły psychicznej i odporności emocjonalnej. Jest też tak, że my jako rodzice sami powielamy wiele z tego, co robili nasi rodzice. Jeśli więc nie chcesz być jak swoja matka, to zapewne masz mnóstwo cech, dzięki którym mimowolnie jesteś do niej podobna. Możemy również powtarzać dysfunkcyjne wzorce pokoleniowe, ponieważ to są rzeczy, które znamy i często robimy z przyzwyczajenia. Jeśli więc chcesz, by dziecko było silne psychicznie, najpierw zadbaj o to, byś ty też tę siłę miała. Rodzice silni psychicznie robią te rzeczy:

1. Nie negują i nie zaprzeczają emocjom dziecka

To ważne, żeby nie lekceważyć uczuć i stanów emocjonalnych malucha. Gdy mówi ci, że jest mu źle, coś go boli, nie neguj tego. Nie mów: "Nic ci nie będzie, już nie boli". Silni psychicznie rodzice doskonale zdają sobie sprawę z tego, jak ważne jest nauczenie dziecka słownictwa emocjonalnego. Rozumieją, że rozpoznawanie i potwierdzanie emocji dziecka ma kluczowe znaczenie.

Warto więc mówić mu, że wiemy i rozumiemy, że je boli, że zaradzimy na to w taki i taki sposób. Trzeba też pamiętać o prostych komunikatach typu: "Jesteś smutny, bo..." albo "Wiem, że to cię rozgniewało". Następny krok to nauka radzenia sobie z tymi emocjami, wyrażanie ich i znalezienie sposobu, by je oswoić i przepracować. Gdy zostawiamy emocje dziecka same sobie i udajemy, że nie mają miejsca, powodujemy u malucha szkody psychiczne, które prowadzą do wielu psychicznych blokad w dorosłym życiu.

2. Nie uczą, że błędy są złe

Silni psychiczne rodzice rozumieją, że porażki i popełnianie błędów to część sukcesu. To element procesu rozwoju, w którym doświadczenie niepowodzeń jest niezbędne do wypracowania poczucia własnej wartości, swoich umiejętności. W metaforze osiągnięcie dna jest potrzebne, by móc się od niego odbić i osiągnąć sukces.

3. Nie ignorują granic między rodzicem a dzieckiem

Rodzice z silną psychiką nie łamią się, gdy maluch sprawdza granice albo jest zły na mamę lub tatę za stawianie ich. Ci rodzice rozumieją, że to część bycia rodzice, że dziecku nie zawsze można na wszystko pozwolić, co może w maluchach wzbudzać sprzeciw i prowadzić do buntu, płaczu i krzyków. Rozumieją również, że granice rodzicielskie, konsekwencja, rutyna i porządek sprzyjają bezpieczeństwu psychicznemu ich dzieci.

4. Nie udają, że związki są nieważne

Interakcje, zachowania społeczne, także te w związkach partnerskich czy przyjaźniach, są w życiu człowieka ważne. Warto uczyć dzieci, że znajomości, interakcje z innymi, rozmowy i zachowania np. w stosunku do męża/żony to coś, co je wzbogaca. Nauka umiejętności interpersonalnych jest niezbędna każdemu w dorosłym życiu i wspiera też m.in. rozwój empatii u dziecka.

5. Stawiają na emocjonalne i psychiczne bezpieczeństwo

Silni rodzice rozumieją, że bezpieczeństwo psychiczne i emocjonalne są tak samo ważne, jak ochrona fizyczna. Rozumieją, że konsekwentne kłótnie, przemoc emocjonalna, nadużywanie substancji i nieleczone problemy ze zdrowiem psychicznym rodziców itp. mogą mieć wpływ na całe życie dzieci. Dbają więc o tę stronę psychiczną i emocjonalną, rozmawiają, a gdy trzeba - udają się z dzieckiem do specjalisty.

6. Nie wymagają, by dzieci spełniały ich ambicje

Każdy rodzic powinien zrozumieć, że dziecko, nawet jeśli bardzo do niego podobne, jest oddzielną indywidualną jednostką. Ma swoje cele, plany i marzenia. Nie powinno więc spełniać ambicji rodziców i wypełniać planu na przyszłość, który rodzicowi się nie powiódł. Tacy rodzice nie żyją też wyłącznie życiem dziecka, nie ignorują ich potrzeb, zainteresowań i pasji tylko je wspierają i dają im wolność w wyborze tego, jak będzie wyglądać ich życie.

7. Nie wpływają na nich za bardzo

Naciski, współuzależnienie od siebie czy bycie rodzicem helikopterem niszczy w dziecku jego poczucie autonomii. Nie można również we wszystkim wyręczać dziecka i podsuwać mu wszystkiego pod nos, bo to doprowadzi do tego, że dziecko będzie od ciebie zależne całe życie i nie będzie mało umiejętności samodzielnego radzenia sobie z problemami i trudnymi sytuacjami.

8. Nie ignorują znaczenia modelowania

Każdy powinien mieć jakiś autorytet, dzięki któremu będzie dążył do celu, wypracowywał w sobie motywację do działania. Czasem powielamy zachowania rodziców i – jeśli uważamy ich za wzory do naśladowania – to jest to w porządku. Jeśli więc chcesz, by dziecko korzystało z twoich dobrych cech, powielało je u siebie i naśladowało cię, zadbaj o to, byś ty sama rozwijała w sobie takie cechy, które chcesz też widzieć u swojego dziecka.