Myślisz, że masz bardziej wrażliwe dziecko? Oto 2 sposoby, by wspierać rozwój małego wrażliwca

• Dziecko, które wydaje się innym "niegrzeczne", niespokojne lub nadmiernie ciche być może jest po prostu przebodźcowane.
• Dzieci wysoko wrażliwe (WWO), które z otoczenia odbierają zbyt wiele bodźców, potrzebują później ukojenia emocji i zmysłów, więc odreagowują.
• By pomóc dziecko WWO, jego rodzice mogą zastosować 2 strategie, które będą wspierały jego prawidłowy rozwój i dobre samopoczucie wśród rówieśników.

Mały wrażliwiec ma trudniej

Bywają dzieci, które są bardzo wrażliwe, empatyczne i delikatne, jeśli chodzi o uczucia. Ich rodzice często martwią się tym, jak ich pociecha poradzi sobie w szkole, przedszkolu, a nawet wśród rówieśników na podwórku. Psychologowie zauważają jednak, że – jeśli dziecko wysoko wrażliwe będzie się rozwijało w odpowiednim środowisku, ani jego rodzice, ani on sam nie odczują dyskomfortu spowodowanego nadmierną emocjonalnością.

Takie dzieci dużo bardziej przeżywają wszystko, co się wokół nich dzieje, odbierają głębiej pozytywne i negatywne zdarzenia, zachowanie osób, a nawet dźwięki czy światło. Dzieci WWO to maluchy, które mają większą niż reszta dzieci wrażliwość na bodźce zewnętrzne, czyli wszystko, co odbierają zmysłami.

Zauważono też, że mali wrażliwcy są bardziej nieśmiali i częściej chcą odpocząć w samotności po przebywaniu np. w szkole lub przedszkolu. Można jednak te cechy i skłonności wykorzystać, by wesprzeć wrażliwe dziecko i pomóc mu w odniesieniu sukcesów w życiu.

Struktura i granice

Rodzice, którzy mają w domu małego wrażliwca, muszą być świadomi, że czasem może być trudno dotrzeć do takiego dziecka. To maluch, który odbiera bardzo dużo bodźców "bardziej", więc nie powinno nikogo dziwić, że dziecko po całym dniu w szkole lub przedszkolu jest po prostu zmęczone. Najczęściej odpoczynkiem dla niego jest wyciszenie – chwila samotności w swoim pokoju, ciche rysowanie lub zabawa klockami.

By dziecko WWO miało do tego warunki, jego rodzice muszą zadbać, by otoczenie w domu, w którym maluch będzie odpoczywał, nie dostarczało mu zbyt wielu bodźców, które ponownie będą go męczyć. Dodatkowo bardzo istotne jest podejście do dziecka i zachowane rodziców w czasie, gdy dziecko jest przebodźcowane.

Być może ktoś z zewnątrz odbierze to jako pobłażliwość wobec malucha, ustępowanie mu na każdym kroku. I wiemy, że takie odpuszczanie w wielu kwestiach dziecku WWO pomaga, tak samo jak wspieranie jego kreatywności i zachęcanie do rozwijania wyobraźni. Z drugiej strony, potrzebuje ono struktur i wyznaczania granic, jasne określenie pewnych zasad, których w domu wszyscy przestrzegamy.

Unikanie etykiet

Rodzice dzieci WWO powinni zachęcać je do jak największej samodzielności, autonomiczności i rozwijania swojej samoświadomości. Ta świadomość dotyczy także uczuć, które czują i emocji, jakie im towarzyszą, szczególnie wtedy, gdy działa na nie wiele bodźców. Ważne jest więc, by uczyć dziecko rozpoznawania emocji, nazywania ich i radzenia sobie z nimi. To pomoże im zrozumieć samych siebie.

Psycholodzy zauważają również, że rodzice w stosunku do dziecka powinni unikać etykietowania – nie mów mu, że jest nieśmiałe i emocjonalne, nawet jeśli tak uważasz. Sugeruje się zwracanie większą wagę na pozytywne cechy, jak empatia czy niezwykła umiejętność obserwacji, które cechują dzieci WWO.

W tym celu warto też dziecku pokazywać, że nie jest inne niż jego rówieśnicy, że bycie wysoko wrażliwym to cecha wielu ludzi. Pokaż dziecku książki o wrażliwych dzieciach albo filmy z małymi wrażliwcami. Opowiedz o tym, jak sama bywasz przebodźcowana. To pomoże mu poczuć się raźniej i mniej samotnie.