Tort na twarzy dziecka to nie żart. To lekcja, że granice najmłodszych nie mają znaczenia

W wielu domach "wbijanie tortu w twarz" uchodzi za zabawną rodzinną tradycję urodzinową. Przykładowo w Meksyku czy Ameryce Południowej to rytuał, w którym biorą udział całe rodziny.

Ale to, co dla dorosłych bywa śmieszne, dla dziecka jest szokiem i upokorzeniem. Internet nie bez powodu zareagował tak ostro: bo trudno mówić o świętowaniu, gdy solenizant płacze i czuje się skrzywdzony.

Sama pamiętam przyjęcie, na którym kuzyn dostał "dla żartu" ciastem w twarz – do dziś wspomina to jako moment upokorzenia, a nie zabawy.

Najbardziej poruszające w tej historii jest to, że chodziło o roczne dziecko. Maluch w tym wieku nie rozumie jeszcze żartów i nie odróżnia zabawy od ataku. Jego świat opiera się na poczuciu bezpieczeństwa i przewidywalności.

Wyobraźmy sobie teraz gwałtowne wciśnięcie tortu w twarz. Nie ma to nic wspólnego z radością – dla dziecka to strach, szok i dezorientacja. Zamiast zdjęcia pełnego uśmiechu mamy łzy i poczucie, że dorosłym można ufać tylko do pewnego momentu.

Co ciekawe, mama, która opisała sytuację na forum Reddit, podkreśliła, że jej mąż sam jako dziecko nienawidził tej tradycji. A jednak teraz chciał ją powtórzyć. To pokazuje, jak silna bywa presja rodzinnych zwyczajów.

Często słyszymy: "Tak się zawsze robiło, więc musimy robić to dalej".

Ale czy naprawdę musimy? Moim zdaniem rodzic, który pamięta własne złe doświadczenie, powinien być pierwszym, który powie: "Stop, to koniec tego zwyczaju".

Powtarzanie tego, co nas bolało, nie jest tradycją – to totalny brak refleksji.

W komentarzach internauci zwrócili uwagę także na bardzo poważne ryzyko dla zdrowia. Ciasto może zablokować drogi oddechowe, dziecko może się zakrztusić albo doznać urazu szyi. Roczny maluch jest jeszcze bardzo kruchy i delikatny. Pomyślmy: czy naprawdę warto narażać zdrowie dziecka tylko po to, żeby "wszyscy się pośmiali"?

Dla mnie to argument zamykający sprawę. Tradycja, która wiąże się z potencjalnym niebezpieczeństwem, nie powinna mieć racji bytu.

Ta historia to nie tylko spór o tort. To pytanie o granice – o to, czy w rodzinie uczymy dziecko, że ma prawo mówić "nie". Jeśli dorośli pokazują mu, że jego sprzeciw czy strach nic nie znaczy, uczą je uległości. A konsekwencje mogą być poważne: dziecko dorasta z przekonaniem, że inni mogą naruszać jego granice, bo "tak trzeba".

Pierwsze urodziny mogą być więc symbolicznym momentem: albo budujemy w dziecku poczucie własnej wartości, albo uczymy je, że jego emocje są mniej ważne niż tradycja.

Źródło: nypost.com