Rodzice zwykle chcą dla swoich dzieci jak najlepiej. Starają się więc zadbać o ich rozwój (również psychiczny i emocjonalny), wspierać pewność siebie i silną psychikę. Większości zależy na tym, żeby odnosiło sukcesy i niestrudzenie dążyło do celu. Jedną z rzeczy, którą warto wspierać dziecko na całe życie, jest inteligencja emocjonalna.
Jej wysokość jest zależna od tego, jak bardzo człowiek jest empatyczny, rozumie swoje (i innych) emocje, umie z nimi pracować. Istnieje szereg metod, którymi jako rodzic lub opiekun możemy wspierać inteligencję emocjonalną u dziecka. Są też zachowania, które świadczą o tym, że dziecko odznacza się wysoką inteligencją emocjonalną. Oto 6 typowych zachowań:
Ci, którzy posiadają wysoką inteligencję emocjonalną, bardzo szybko wychwytują emocje i nastroje innych ludzi. Nie muszą nawet z kimś rozmawiać, a czują i są świadomi całej palety uczuć, która bije z ich mowy ciała i wyrazu twarzy.
Aby jeszcze bardziej rozwinąć w dziecku tę umiejętność, warto z nim rozmawiać o emocjach, opowiadać o stanach emocjonalnych, jakie mogą towarzyszyć mu i innym, warto też poddawać je analizie. Takie omawianie uczuć sprawi, że dziecko będzie jeszcze bardziej świadome w odczytywaniu emocji, więc jego pewność siebie również będzie większa.
Nie tylko rozpoznają u innych emocje, ale również potrafią na nie reagować z troską, współczuciem, a także oferując pomoc. Żeby jeszcze bardziej wzmocnić u dziecka jego empatię, najlepiej samemu mieć empatyczną postawę wobec otoczenia. Rozmawiaj z nim o tym, jak można reagować na smutek kolegów, jak pomóc potrzebującym itp.
Dziecko z wysoką inteligencją emocjonalną nie tylko ma świadomość swoich uczuć, ale dokładnie potrafi je nazywać i określać, czego są efektem. Bywa, że mówi, że jest mu smutno, jest złe lub cieszy się z różnych powodów. Umie też konkretnie powiedzieć, że rówieśnik był zły/płakał/dokuczał i z jakiego powodu do tego doszło. Żeby wciąż wzmacniać tę umiejętność, dziel się z dzieckiem również swoimi emocjami, które będziecie mogli razem przeanalizować.
Dziecko, które ze spokojem i płynnie podchodzi do zmian w codziennej rutynie, zwykle posiada wysoką inteligencję emocjonalną. Umie też radzić sobie z nagłymi zmianami planów, rozczarowującymi wiadomościami i dojrzale podchodzi do rzeczy, które krzyżują jego plany.
Umie dostosować się do zmian: jeśli pada deszcz, a chciało iść na plac zabaw, organizuje sobie inaczej czas, np. buduje w salonie tor przeszkód, który zastąpi mu bieganie po świeżym powietrzu. Żeby wzmacniać tę umiejętność, rodzic również powinien w taki spokojny i elastyczny sposób podchodzić do zmian i adaptować się. Jeśli dziecko będzie to widziało u mamy i taty, samo podświadomie też zacznie się zachowywać w ten sposób.
Wiedzą również podświadomie, jak reagować, kiedy warto milczeć i słuchać tej drugiej osoby. Wychwytują subtelne sygnały, że ktoś potrzebuje wygadać się i potrafią okazać prawdziwe zainteresowanie tym, co ktoś chce im opowiedzieć. Pamiętaj tylko o tym, że ono też czasami potrzebuje rozmowy – kiedy przyjdzie do ciebie z jakąś historią, poświęć mu czas i uwagę na wysłuchanie, bo jego emocje są tak samo ważne.
Umieją radzić sobie ze swoimi emocjami, wiedzą, jak z nimi pracować i znają sposoby, które pomagają im rozładować napięcie. Kiedy sprawy są dla nich trudne i wywołują złość lub płacz, wiedzą, co sprawi, że będzie im łatwiej. Czasem oczywiście mogą reagować krzykiem i frustracją, ale zwykle wiedzą, że najbardziej pomoże im rozładowanie energii za pomocą aktywności fizycznej, ćwiczenia oddechowe albo kilka minut samotności z książką lub klockami.
Później potrafią z pozytywnym nastawieniem wrócić do swojego zajęcia. Zachęcaj dziecko, by w silnych emocjach szukało dla nich ujścia, róbcie razem ćwiczenia oddechowe, zapasy na dywanie albo starajcie się rozmawiać o tym, że na smutki i złość najlepiej działa kilka minut np. z książką.
Źródło: cnbc.com
Czytaj także: https://mamadu.pl/170942,jak-wychowac-empatyczne-i-zyczliwe-dziecko-7-wskazowek-dla-rodzicow