Aby nie zaszkodzić dziecku WWO, wyjątkowo podatnemu na otoczenie, trzeba wiedzieć, jak się do niego zwracać, na ile mu pozwalać (i gdzie stawiać granice), ale również jak wspierać jego rozwój emocjonalny i świadomość w tej materii. Wypróbuj te 4 kroki łagodzenia silnych wybuchów emocji u dzieci wysoko wrażliwych.
Reklama.
Podobają Ci się moje artykuły? Możesz zostawić napiwek
Teraz możesz docenić pracę dziennikarzy i dziennikarek. Cała kwota trafi do nich. Wraz z napiwkiem możesz przekazać też krótką wiadomość.
Dzieci WWO silniej niż rówieśnicy mogą przezywać różne stany emocjonalne. fot. EAST NEWS
Reklama.
Rodzice potrzebują narzędzi w byciu czułymi wobec dziecka WWO
Wśród narzędzi, które pomagają rodzicom i pozwalają im być bardziej czułymi i spokojnymi w wybuchach emocji u dzieci WWO, wymienia się szczególnie 4 kwestie. Zazwyczaj są one pomocne w chwilach, gdy dziecko jest przebodźcowane, targają nim silne emocje, które nie zawsze rozumie lub nie potrafi sobie z nimi poradzić.
Ukojenie takiego wzburzenia u każdego dziecka bywa trudne, a u tych wysoko wrażliwych jest szczególnie ważne, bo dzięki umiejętności panowania nad nimi łatwiej im przystosować się do życiowych zmian i wyzwań. Oto 4 kroki, które pomagają rodzicom, aby mogli jeszcze lepiej wspierać dzieci podczas ich trudnych emocji.
1. Panuj nad swoimi oczekiwaniami
Małe dziecko jest tylko dzieckiem, więc często reaguje na silne emocje tak, jak pozwala mu na to jego układ poznawczy. Zwykle więc, kiedy nie radzi sobie z czymś, to płacze, krzyczy, tupie. Nawet jeśli robisz wszystko, o czym czytałaś w mądrych podręcznikach albo naszych artykułach :-), czasem metody będą i tak zawodzić.
Nawet potwierdzanie i zrozumienie dla emocji albo ćwiczenia oddechowe mogą się nie sprawdzić, gdy dziecko wysoko wrażliwe jest złe, smutne lub przebodźcowane. W skrajnych przypadkach mogą nawet prowadzić do eskalacji, zamiast złagodzenia. Wszystko dlatego, że rodzic jest na linii między oczekiwaniami wobec dziecka a zdolnościami malucha do zarządzania przez niego emocjami. Często, jeśli nie ma balansu w tej kwestii, rodzi się w nas frustracja, że coś robimy źle.
Jeśli jednak spojrzysz na sytuację tak, że dziecko nie musi spełniać twoich oczekiwań i pozwolisz mu na wybuch silnych emocji, w końcu razem nad tym zapanujecie. Kluczem jest bycie obok, cierpliwość i przeczekanie największego wybuchu emocji. Pokaż dziecku, że jesteś obok, przytul, jeśli tego chce lub potrzebuje. I nie oczekuj, że metody na uspokojenie zawsze zadziałają.
2. Nie lekceważ uczuć dziecka
Naturalną reakcją rodzica jest próba poprawienia dziecku humoru, odgonienia złych myśli i emocji, jeśli te się pojawiają. Bardzo złym nawykiem jest też odwracanie uwagi od uczuć i problemów. Zamiast tego pozwól mu pobyć w tych uczuciach. Powiedz, że łzy, złość i smutek są w porządku i warto je przeżywać, zamiast dusić w sobie. Próba usunięcia emocji lub zamiecenia ich pod dywan nie sprawi, że to magicznie zniknie, a raczej, że odłożymy to na przyszłość, kiedy być może jeszcze bardziej się nawarstwi.
Bądź przy wzburzonym dziecku, wysłuchaj, jeśli chce mówić, i nie staraj się wszystkiego na siłę poprawiać i szukać gotowych rozwiązań. Silne emocje należy przepracować ze wsparciem rodzica, który jest dorosły i lepiej rozumie stany, które dopadają malucha. W przeciwnym razie dziecko przestanie się też w pewnym momencie dzielić z rodzicem swoimi stanami, bo nie zawsze potrzebuje na nie gotowego rozwiązania, które rodzic chce mu ofiarować.
3. Bądź obok i daj przestrzeń
W silnych stanach emocjonalnych, które dziecko wysoko wrażliwe może przeżywać dwukrotnie mocniej, najważniejsze jest opanowanie. Kiedy zalewają je emocje i jest w tzw. czerwonej strefie, nie myśli logicznie (nawet dorosły w takich emocjach nie myśli w ten sposób). To nie jest często czas na rozmowę i rozwiązywanie problemów. Dla dziecka WWO rodzic powinien wtedy być opoką i dawać mu wsparcie spokojną obecnością.
Kiedy mówisz mu: "Widzę, że jesteś zły" (o czym przecież często się mówi w radach dla rodziców), ono mówże reagować jeszcze większym wzburzeniem: "Nie jestem zły!!!". W takich chwilach najlepiej na rozregulowany stan zadziała metoda "mniej znaczy więcej", czyli spokój, cierpliwość i obecność.
4. Rozwiązujcie problemy po opadnięciu emocji
Kiedy burza ucichnie, warto z dzieckiem wrócić do tematu, który je wzburzył i wywołał w nim silne emocjonalne reakcje. Przypomnij mu całą sytuację, bo małe dzieci szybko zapominają takie rzeczy: "Rano kiedy szykowaliśmy się do przedszkola, byłeś naprawdę zły. Wiem, że rzuciłeś książką z powodu złości. Nie chciałeś jej zniszczyć albo zrobić komuś krzywdy, kiedy jesteś zdenerwowany, właśnie tak czasami ciało reaguje na uczucia. Następnym razem postaramy się zaradzić coś na to. Powiedz mi, jak uważasz, co pomoże ci w czasie złości?".
Wysłuchaj dziecka, bo być może samo wpadnie na jakieś sposoby poradzenia sobie z emocjami. Możecie wtedy też przegadać te sposoby, o których była mowa w 1 punkcie i które nie działają podczas samego wzburzenia, np. ćwiczenia oddechowe lub liczenie do 10 w myślach.
