Utrata ciąży to termin opisujący wiele różnych strat — poronienia, zarówno w pierwszym, jak i drugim trymestrze ciąży, a także późniejsze poronienia, często określane jako utrata noworodków, w tym martwo urodzone dzieci i te, które żyją krótko po urodzeniu. Bez względu na to, jakie są okoliczności utraty ciąży, jedno pozostaje niezmienne – ból. Rodzice pogrążają się w najciemniejszych uczuciach, rozpacz, cierpienie, żal, smutek. To dużo, dla każdego.
Reklama.
Podobają Ci się moje artykuły? Możesz zostawić napiwek
Teraz możesz docenić pracę dziennikarzy i dziennikarek. Cała kwota trafi do nich. Wraz z napiwkiem możesz przekazać też krótką wiadomość.
Utrata ciąży to jedno z granicznych doświadczeń. Fot. Unsplash.com/ Tony Mucci
Reklama.
Jak rozmawiać z osobami, które doświadczyły takiej straty? Czego lepiej nie mówić, by nie krzywdzić jeszcze bardziej?
1. „Tak było dla was lepiej. Coś było nie tak z dzieckiem”
Rodzice nie chcą tego słyszeć. Tak, na świecie rodzą się dzieci z obciążeniami, chorobami, wadami, ale one również są kochane przez swoich rodziców. Takie zdanie nie wypełni pustki, nie umniejszy straty. Nie wniesie niczego dobrego.
2. „Jesteście młodzi, możecie mieć kolejne dziecko”
Nie istnieje „zastępstwo” dla utraconego dziecka. To nie działa w ten sposób. Takie słowa nie zmniejszą bólu, rodzice w chwili żałoby nie myślą o przyszłości i zastępowaniu straty nowym życiem.
3. „Wszystko dzieje się po coś”
Taki komentarz może jedynie doprowadzić do frustracji i izolacji rodzica. Są pewne życiowe tajemnice, których nie sposób uzasadnić. Jedną z nich jest cierpienie i śmierć dzieci. Trudno znaleźć powód, dla którego takie rzeczy miałyby się dziać.
4. „Dziecko jest w lepszym miejscu”
Podczas gdy intencją jest pocieszenie, komentarze takie jak ten pomijają kwestię wiary i tego, że nie wszyscy ludzie mają system przekonań dotyczących życia pozagrobowego. Sam konstrukt słów jest zgubny dla cierpiącego rodzica – dlaczego dziecku miałoby być gdzieś lepiej, bez niego.
5. „Byłaś tak wcześnie w ciąży, lepiej, żeby stało się to teraz niż później”
Doświadczenie ciąży może wywołać intensywne fizyczne i emocjonalne zmiany, zanim pojawi się jakikolwiek dowód przekonujący, że to już dziecko. Warto mieć świadomość, że rodzic może wyznawać religijne i duchowe przekonania, a moment poczęcia lub bicie serca oznacza dla niego nowe życie. Minimalizowanie straty poprzez podkreślanie okresu ciąży nie jest pomocne.
6. „Bądź wdzięczny za dzieci, które masz”.
Rodzice, którzy stracili ciążę, nie muszą przypominać sobie o miłości czy wdzięczności za dzieci, które już mają. Wciąż trwają w tych uczuciach, ale to nie zmienia tych, które teraz są najbardziej namacalne.
7. „Nie wiem, jak bym sobie radził, gdyby to mi się to przydarzyło”.
Takie komentarze odciągają uwagę od pogrążonego w żałobie rodzica i zwracają uwagę na kogoś innego. Rodzice, którzy stracili ciążę, mają ograniczoną energię, więc powstrzymaj się od zmuszania rodziców pogrążonych w żalu, aby zajęli się twoimi potrzebami, niepewnością lub obawami.
8. „Czy czujesz się zazdrosny lub nieswojo w pobliżu mnie, ponieważ jestem w ciąży/ lub mam dziecko?”
Utrata ciąży może zwiększyć uczucie smutku, złości, dyskomfortu i tęsknoty za dzieckiem. Ważne jest jednak zrozumienie, że ci ludzie chcą odzyskać swoje dziecko, a nie twoje. Rodzic, który stracił ciążę, może nie mieć emocjonalnej rezerwy, aby przebywać w pobliżu innych ciężarnych kobiet lub noworodków. Zamiast komentować w ten sposób, wyobraź sobie, jak byś się czuł, gdybyś był na miejscu rozpaczającego rodzica. Wychodzenie z miejsca empatii i współczucia jest bardziej wspierające niż umieszczanie swoich lęków i zmartwień na rozpaczającym rodzicu.
9. „Dlaczego nie powiedziałeś mi, że jesteś w ciąży?” albo – „Nie miałem pojęcia, żałuję, że nie wiedziałem, że jesteś w ciąży”
Chociaż dowiadywanie się o ciąży, gdy doszło do straty, może być trudne i wiązać się z szokiem, powstrzymaj się od wygłaszania tak nieczułych komentarzy. Wiele osób decyduje się na utrzymywanie ciąży w tajemnicy aż do zakończenia pierwszego trymestru. Nie bierz tego do siebie, tu w ogóle nie chodzi o ciebie.
10. „Wiem, jak się czujesz”
Jeśli nigdy nie doświadczyłeś straty, powiedzenie komuś, że wiesz, jak się czuje, może być nie na miejscu. Jeśli doświadczyłaś straty, zamiast mówić o sobie, skoncentruj uwagę na zrozpaczonym rodzicu.
