Nie raz pewnie słyszałaś, że bycie rodzicem nastolatka, to nie jest łatwa gra. Owszem, nastolatek to dziecko, które szuka siebie, wyrabia własny pogląd na świat, bywa, że niespójny z twoim. Czasem zamyka się w sobie, miewa zmienne nastroje. To wszystko prawda. Ale życie z nastolatkiem to nie jest bosy spacer po tłuczonym szkle. Ten dzieciak potrafi być naprawdę fajny!
Warto zdać sobie sprawę z tego, że w organizmie tego człowieka zachodzą niezliczone reakcje chemiczne. Dojrzewa pod względem fizycznym i emocjonalnym. Poniekąd każdego dnia budzi się nieco inny. Czasem bojowy nastrój przesłania nam, że poza trudniejszymi dla nas (i dla niego) momentami, nastolatek to mądry, sympatyczny i zabawny człowiek. Mamy kilka dowodów.
Kiedy przekraczają granicę i nagle w ich wieku pojawia się "-naście", w końcu zaczynają znikać żarty o fekaliach. W ich miejsce pojawia się całkowicie świeże i zaskakujące spojrzenie na świat. Dystans nastolatka, jego cenne zabawne uwagi naprawdę potrafią poprawić humor. Wspólne oglądanie TV to jak "Gogglebox" na żywo, tylko lepiej.
Wymienianie się opiniami i spostrzeżeniami z takim dzieckiem pozwala spojrzeć na świat z zupełnie innej perspektywy. Do tego możesz być pewna, że po takim swobodnym spędzaniu czasu z dzieckiem, nie zaskoczy cię żadne młodzieżowe słowo roku. To też doskonała okazja, żeby zatrzeć nieco różnicę pokoleniową. Wiele nastolatków wierzy, że słowa takie jak "ello", "wapniaki" czy "zwijam na kwadrat" wymyślono po 2015. ;)
Są takie rzeczy, których wielu rodziców naprawdę nie lubi. Robimy to, bo sprawiają dzieciom przyjemność, ale plac zabaw, zabawa w piasku, czytanie 473 raz tej samej książeczki o kotku... Cóż, niewielu z nas sprawia to przyjemność. Z nastolatkiem czas spędza się zupełnie inaczej.
Wspólne wyjście do kina, wycieczka rowerowa czy po prostu pogaduchy - to naprawdę przyjemny czas. Warto z niego korzystać, bo nawet jeśli wydaje ci się, że pozornie nic nie wnosi, to jest ważny. Właśnie w takich luźnych niezobowiązujących momentach tworzą się relacje. Szybko złapiesz się na tym, że zmieniasz swoje plany, żeby spędzić czas z nastolatkiem.
Jasne, że nie raz ich zachowanie doprowadza rodziców do furii. Niewyniesione naczynia, bałagan w pokoju i przewracanie oczami, to nie są rzeczy, które cenimy w nich najbardziej. Ale kiedy nastolatek mówi "kocham cię", "jesteś najlepsza", niespodziewanie cię przytula, to są najcenniejsze momenty. Choć zdecydowanie okazuje ci mniej czułości niż dwulatek, to te spontaniczne dowody sympatii dają dużo satysfakcji.
Nie uwagi, bo tej dziecko zawsze potrzebuje. Ale do nastolatka nie musisz wstawać w nocy, robić kanapeczek i podgrzewać obiadu. Możesz, a nawet powinnaś oczekiwać, że samodzielnie zatroszczy się o swój strój, włączy pralkę czy rozpakuje zmywarkę. Fizycznie przy nastolatku jest mniej pracy.
Choć czasem, zamiast wstawać w nocy, będziesz po prostu czekać, aż wróci. Już nie musisz szyć stroju na bal przebierańców, pędzić o 22.00 do sklepu w poszukiwaniu bibuły. Wiele czasochłonnych obowiązków odchodzi. Nastolatek bardziej zmęczy cię emocjonalnie, ale nie fizycznie.
Dosłownie każdego dnia będziesz zauważać, jak na twoich oczach rodzi się młody dorosły. Wiele ze zmian w jego zachowaniu przyjdzie niespodziewanie, inne okażą się mozolnym procesem, ale każdy z dowodów, że dziecko dorasta na twoich oczach, będzie cię wzruszać.
Odpowiedzialność, świadome wybory czy zmiana sposobu mówienia, to wszystko sprawi, że mimowolnie się uśmiechniesz.
W codziennym zabieganiu zapominamy o ludziach, którzy kiedyś byli dla nas ważni, o doświadczeniach, które przeżywaliśmy po raz pierwszy. Dzięki dobrej relacji z nastolatkiem poczujesz w powietrzu ekscytację związaną z pierwszą randką, z samodzielnym wyjazdem na weekend. Przypomnisz sobie, jak szykowałaś się na pierwszą imprezę i odkrywałaś muzykę i książki, które zmieniły twoje spojrzenie na świat.
Życie z nastolatkiem jest otoczone mgiełką mroczności. Wielu rodziców opowiada, jaki to strasznie trudny czas, jak ciężko się porozumieć z człowiekiem na tym etapie. A tymczasem to prawdziwa przygoda, w której jednak częściej się uśmiechamy. Pod warunkiem, że wcześniej stworzysz fundament.
Rodzice nastolatków często nie mówią o nich dobrych rzeczy, bo boją się kusić los. Czasem zastanawiają się, że może jednak coś przeoczyli, skoro wszyscy się skarżą, a oni nie wiedzą, o czym mowa. A może właśnie nauczyli dziecko od najmłodszych lat, jak ważna jest komunikacja i teraz zbierają plony?