Tu dzwonkami są piosenki, a dzieci aranżują wnętrza. Systemowa szkoła z Gdyni daje przykład

Młodzież u nas w szkole może aranżować własną przestrzeń i sposoby odpoczynku np. przez udział w organizacji różnych imprez zewnętrznych, konferencji, ustalanie budżetu uczniowskiego czy wybór utworów dla dzwonków na lekcje.

Większość ludzi uważa, że szkoła Microsoftu jest głównie oparta na technologii, programowaniu, informatyce. Jednak to nie do końca tak działa. My jesteśmy szkołą stawiającą na potrzeby ucznia i stwarzanie dogodnych warunków do tego wszechstronnego rozwoju. Dbamy o równowagę cyfrową i kształtowanie kompetencji przyszłości.

Do dyspozycji uczniów jest także sala do gotowania, w której młodzież spędza godziny wychowawcze i wspólnie gotuje, a następnie je to, co przyrządzili. To możliwość do nawiązania zupełnie innych relacji niż te, które rozwijają na przerwach. Przez takie inicjatywy staramy się utrzymać balans między technologią a relacjami, bo to właściwie te relacje są najważniejsze.

Microsoft patrzy bardzo na przestrzeń, jaką daje się uczniowi i czy ona sprzyja uczeniu się. Bo wiadomo, jeśli uczymy się w przyjaznym otoczeniu, to jesteśmy skoncentrowani, nic nas nie rozprasza. Technologia jest też ważna, jest potrzebna nam w życiu, bo właściwie chodzimy z biurem w kieszeni.

W ubiegłym roku, gdy braliśmy udział w programie, na świecie było jedynie 21 takich szkół. Jest to program, który wspiera szkoły, które są budowane od podstaw. Projekt powstał przy ścisłej współpracy z firmami partnerskimi, które dostarczyły rozwiązania technologiczne.

Każdy nauczyciel, który uczy w liceum, ma swój służbowy laptop, są tablice elektroniczne, na których wyświetlamy zastępstwa. Są sufity z panelami akustycznymi, niwelującymi pogłos, mamy dużo naturalnego światła, a sam budynek jest w pełni dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Zaczęło się od nawiązania kontaktów ówczesnej pani dyrektor 17 LO Oktawii Gorzeńskiej- (eduzmieniaczki) z Cecylią Szymańską — dyrektorką działu edukacyjnego Microsoft, Agatą Kapicą — Manager Programu Microsoft dla Edukacji oraz Wiceprezydentem Miasta Gdyni panem Bartoszem Bartoszewiczem, który wspierał nas w tych działaniach.

Efektem były wspólne rozmowy, uzyskanie certyfikatu "Szkoły w Chmurze" Microsoft i kolejny wspólny projekt Microsoft Flagship School. Bez pomocy i zaangażowania władz samorządowych Gdyni nie mielibyśmy takiej infrastruktury.

Nasza kadra kierownicza została zaproszona na konferencję do szkoły Microsoftu w Seattle. Mogliśmy zobaczyć, jak działa tak zaprojektowana placówka i stamtąd mogliśmy przenieść pewne doświadczenia do Gdyni.

Wiosna była trudna. Jednak jako 17 LO utworzyliśmy Zespół Szkół nr 8 i połączyliśmy się ze Szkołą Podstawową nr 37 w Gdyni. Nasi nauczyciele posiadający certyfikat Microsoftu szkolili przychodzących nowych pracowników. Musieliśmy podnieść kompetencje prowadzenia lekcji online, by wszyscy nauczyciele czuli się pewnie z narzędziami, jakie w pracy zdalnej są codziennością.

W nowym roku szkolnym przez tydzień byliśmy na edukacji zdalnej, zweryfikowaliśmy różnicę, jak było wiosną, jak teraz i jest zdecydowanie dużo lepiej. Stoi za tym nie tylko feedback, jaki dostaliśmy, ale też liczby. Wcześniej mieliśmy 17 nauczycieli z certyfikatami Microsoft, teraz jest ich 34.

Staramy się wsłuchiwać w to, co mówią uczniowie, ale również rodzice i nauczyciele. Rodzice i nauczyciele mieli właśnie spostrzeżenia, że młodzież tak jak na początku, była bardzo zafascynowana możliwościami nauki online, bo nie tracą czasu na dojazdy itd., tak później ta motywacja spadła.

Korzystali z tej pomocy także nauczyciele. Włączyliśmy też w to bibliotekę. Jeśli jakieś sprawy nie były na lekcji do końca jasne, uczniowie mogli tutaj znaleźć pomoc.

Nam chodzi o przygotowanie ucznia do życia w społeczeństwie. Pomagają w tym właśnie symulacje biznesowe. To wsparcie kolejnego z naszych partnerów — firmy Revas. Są to symulacje prowadzenia własnej działalności gospodarczej np. biura podróży czy linii lotniczych. Uczniowie poznają tajemnice planowania, tworzenia strategii, rozliczania, inwestowania. Uczniowie mogą też zakładać wirtualne przedsiębiorstwa i te działalności prowadzą między sobą. Uczą się wszystkich mechanizmów, które rządzą biznesem.

Prowadzone są też zajęcia interdyscyplinarne STEM, które integrują wiedzę z różnych dziedzin nauki. Uczniowie mają do wykonania konkretny projekt. Poszukują do niego samodzielnie informacji z różnych źródeł i muszą go zrealizować.

Byłem obserwatorem, gdy dzieci miały do zrealizowania projekt, którego celem było to, że jajko spadające z wysokości kilku metrów nie może się rozbić. W związku z tym w pracy zespołowej mieli wymyślić powłokę ochronną, by rzeczywiście tak się stało.

Później te jajka rzucaliśmy z okien i analizowaliśmy, co się udało, co można byłoby ulepszyć. To było bardzo budujące, patrzeć na zaangażowanie młodzieży w taką inicjatywę. Co więcej, nawet gdy projekt już się zakończył, uczniowie nadal w domach próbowali różnych rzeczy, by osiągnąć cel.

My jako nauczyciele i szkoła staramy się przygotować młodzież do matury, studiów i przede wszystkim radzenia sobie w dorosłym życiu. Jednak tak naprawdę, wszystko zależy od nich, w jakim kierunku pójdą. Nasi uczniowie uczestniczą też w tzw. Labie Kariery, dzięki któremu mają kontakt z przedstawicielami wielu firm. Uważam też, że są bardzo dobrze przygotowani do pracy zespołowej.

Wiedzą, na jakie cechy patrzą inni pracodawcy, bo młodzież ma okazje odwiedzić oddział firmy Microsoftu w Warszawie. Mogą rozmawiać z menedżerami, kierownikami, dowiadują się, na co zwracają uwagę przyszli pracodawcy oraz jakie kompetencje powinni posiadać, aby liczyć się na tym rynku pracy.

Jesteśmy też teraz na etapie finalizowania takiego projektu z Microsoftem, dzięki któremu część uczniów będzie mogła wziąć udział w specjalnych szkoleniach organizowanych przez firmę stricte informatycznych. Pełen pakiet Microsoftu, na którym pracują uczniowie, sprzęty, jakie są w szkole i nasza strategia uważam, że dają im dużą przewagę na starcie. Tym bardziej, gdy wszystko przenosi się do sieci.

Uczeń chce się uczyć w komfortowych warunkach, a nie warunkach strachu np. przed złą oceną. Trzeba wspierać w nim świadomość, że to, co wyniesie ze szkoły, od danego nauczyciela zależy od niego. Zapewniając bezpieczne środowisko, uczniowie więcej wynoszą z lekcji, niż gdyby bali się siedzieć na lekcji.