Długo je i przeżuwa godzinami, podczas gdy inni poszli już dawno się bawić? Nie znosi skarpetek i woli biegać na bosaka, tak ma i tak lubi? A może problem leży zupełnie w czym innym. Amerykańska studentka kierunku "terapia zajęciowa" dzieli się swoimi spostrzeżeniami z internautami. Wymienia "dziwne" dziecięce zachowania, na które szczególnie warto zwrócić uwagę.
Reklama.
Podobają Ci się moje artykuły? Możesz zostawić napiwek
Teraz możesz docenić pracę dziennikarzy i dziennikarek. Cała kwota trafi do nich. Wraz z napiwkiem możesz przekazać też krótką wiadomość.
Objawy zaburzeń integracji sensorycznej łatwo przeoczyć. Fot. 123rf.com
Reklama.
Dziecko jest bardziej ruchliwe niż rówieśnicy i ma swoje małe "dziwactwa"? To może mieć związek z zaburzeniami integracji sensorycznej.
Zachowania, które budzą wątpliwości rodziców, zawsze powinny być skonsultowane ze specjalistą.
Diagnoza i terapia SI poprawia codzienne funkcjonowanie nie tylko dziecka, ale i całej rodziny.
Niya Esperanza jest studentką na kierunku "terapia zajęciowa". Sama jako dziecko potrzebowała terapii, ale nikt o tym nie wiedział. Teraz na swoim przykładzie wymienia nietypowe dziecięce zachowania i małe rytuały, które powinny zwrócić uwagę rodzica.
Chomikowanie jedzenia przy każdym posiłku - malec jest niejadkiem, wybrzydza i w dodatki godzinami przeżuwa, a jedzenie trzyma w policzkach? Jego małe "dziwactwa" żywieniowe mogą być spowodowane nadwrażliwością sensoryczną. Nie chodzi o sam bark apetytu a o teksturę, która dziecku nie odpowiada.
Niechęć skarpetek - drażniące szwy przy palcach to problem dla wielu dzieci, rajstopy, czy inne obcisłe ubrania także mogą wzbudzać niechęć. Malec nie lubi niektórych bluzek, a inne szczególnie uwielbia? Wcale nie jest to kwestia gustu modowego. Najpewniej wybiera to, w czym lepiej się czuje. Szwy czy metki w niektórych ubraniach mogą być szczególnie nieprzyjemne dla dziecka nadwrażliwego sensorycznie.
Awantura przy każdym myciu głowy (lub na basenie) - aż się boisz dnia, gdy trzeba dziecku głowę połać woda, bo wiesz, że tradycyjnie skończy się to krzykiem? Dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej często nie lubią uczucia mokrej twarzy i oczu.
Zamiłowanie do niebezpiecznych zabaw - karuzela, wysokie huśtanie i zwisanie głowa do dołu to obowiązkowe punkt na placu zabaw, najlepiej by była jeszcze trampolina. Masz wrażenie, że twoje dziecko nigdy się nie meczy, nieustannie wprawia swoje ciało w intensywny ruch, nie boi się, gdy huśtawka jest wysoko, a po mocnym kręceniu na karuzeli nie ma zawrotów głowy. Takie zachowanie to poszukiwanie sensorycznego dobodźcowania.
Siad w literę W - wiele dzieci siada w ten sposób, jednak szczególnie lubią go dzieci, które mają problemy z równowagą czy obniżonym napięciem mięśniowym. Siad w literę W zwiększa płaszczyznę podparcia, w wyniku czego organizm nie musi się zbytnio wysilać, by utrzymywać ciało w pozycji pionowej.
Jeśli zauważysz takie zachowanie u swojego dziecka, warto rozważyć diagnozę zaburzeń integracji sensorycznej. Możesz ją wykonać z prywatnym gabinecie lub najbliższej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej.
Jeśli diagnoza potwierdzi zaburzenia integracji sensorycznej, dziecko może uczęszczać na terapię zajęciową. Terapia SI pomaga nie tylko lepiej zrozumieć dziecko jego potrzeby, ale także wyjaśnia (zarówno rodzicom, jak i dziecku) jak zapewnić najlepszą stymulację układu przedsionkowego i prioprioceptywnego.
