
Ala ma trzy lata. Zawsze była trochę niezdarna, potykała się, wpadała na meble. Była wyjątkowo energiczna, szybka i głośna. Potrafiła biegać w kółko i krzyczeć. Czasem już nie miałam do niej siły. Z drugiej strony potrafiła się nagle rozpłakać i przytulać, ale nie tak jak inne dzieci. Prosiła żeby mocno ją objąć i trzymać w tym uścisku. Mówiła żeby jeszcze bardziej ją przytulić, aż dochodziło do momentu, że bałam się czy jej czegoś nie zrobię.
Ala miała “swoje momenty”. Polegało to mniej więcej na tym, że nie chciała się ubierać, czesać, a nawet myć! Nie wiedziałam co z tym robić, ale zawsze znalazłam świetne wytłumaczenie. Bunt, przecież tyle się mówi o tych dziecięcych buntach, albo zły humor, niewygodne ubranie, metki, uraz do wody… Wymówkom nie było końca. Jednak to nie mija, a ja opadam powoli z sił. Pomóż mi co mam zrobić?
"Niewychowane" dzieci
Wyobraźcie sobie, że widzicie Alę na placu zabaw. Energiczna, krzycząca, rzucająca się mamie na szyję, impulsywna i… niegrzeczna. Tak właśnie opisalibyście Alę. Niestety większość ludzi tak reaguje. Owszem, jest to niesprawiedliwe, ponieważ to nie wina Ali rodziców ani samej Ali. To wina złej pracy jej układu nerwowego.Nie dotykaj mnie!
Najczęściej zaburzenia sensoryki są związane z dotykiem. Dzieci reagują na normalny dotyk, w taki sposób jakby był on za silny lub za słaby. Już u niemowląt możemy zauważyć pewne objawy.Jakie jest dziecko z zaburzeniem integracji sensorycznej?
1. Niespokojne, często płacze2. Ma problemy ze snem
3. Reaguje rozdrażnieniem na mycie, smarowanie kremem, obcinanie paznokci
4. Preferuje dania o płynnej konsystencji
5. Nie jest samodzielne, nie potrafi się ubrać, zapinać guzików i wiązać sznurowadeł
6. Ma problemy z równowagą, dlatego często jest traktowany jako niezdara. Czuje się niepewnie na schodach, często trzyma się poręczy
7. Ma trudności z koncentracją uwagi i jest nadruchliwe - nie usiedzi w jednym miejscu
8. Podchodzi do wielu błahych spraw emocjonalnie, wybucha, obraża się i jest uparte
9. Nie nadąża za rówieśnikami, wolniej uczy się jazdy na rowerze, czy pływania
10. Ma duże problemy z orientacją w przestrzeni. Myli stronę prawą z lewą, jest zdezorientowane
11. Nie ma zdefiniowanej ręki dominującej
12. Ma trudności w szkole. Najczęściej z pisaniem i czytaniem.
Terapia i pomoc w zaburzeniach integracji sensorycznej
Dzieciom z problemami integracji sensorycznej pomagamy terapią opartą głównie na zabawie. Co się dzieje na sesjach psychologicznych? Przede wszystkim dziecko odczuwa ulgę, staje się odprężone i bawi się. Sala do integracji jest pełna sprzętów do ćwiczeń i zabawek, zjeżdżalni, trapezów, znajdziemy tam nawet huśtawkę. Psycholog rozmawia z dzieckiem spokojnym i ściszonym głosem, po to by nie stymulować dodatkowo zmysłu słuchu. Mały pacjent musi czuć się wygodnie i bezpiecznie.SI: co możemy zrobić w domu?
1. Zadbać o zmniejszenie hałasu2. Dostosować natężenie światła
3. Wyregulować temperaturę w pokoju
4. Dostosować miejsce zabawy i nauki, poprzez usunięcie rzeczy, które mogą rozpraszać uwagę
5. Pamiętać, że dziecko musi nauczyć się samodzielnego radzenia z hałasem i dużym natężeniem bodźców.
Może cię zainteresować także: Mówią o nich "niegrzeczne", bo nie potrafią usiedzieć w miejscu. Rodzice po latach słyszą diagnozę