"Ból prawie jak przy ataku serca". Co miesiąc. A lekarze rozkładają ręce

Z drugiej strony trudno się im dziwić. Do tej pory z cudem graniczy znalezienie medycznych przesłanek, wyników badań czy statystyk, które pozwoliłyby się przyjrzeć temu, co dla sporej grupy kobiet jest problemem.

Olivia Goldhill z portalu "Quartz" postanowiła zająć się tym tematem. W artykule opisuje swoje cierpienie spowodowane bólem pleców i bioder, który uniemożliwia jej normalne funkcjonowanie. Nigdy jednak nie została poważnie traktowana przez lekarzy, którym zgłaszała, że przyczyną może być miesiączka. Gdy zlecone badania wykazały, że dyski nie są uszkodzone, zdiagnozowano zapalenie nerwów, a próba zwrócenia uwagi, że największe cierpienie następuje wraz z krwawieniem, kwitowano lekceważącym machnięciem ręką.

Również ginekolog, do którego zgłosiła się Olivia nie potraktował jej problemu ze zrozumieniem i zasugerował tabletki. Dziennikarka zaczęła podejrzewać, że choruje na endometriozę. Nim jednak poznała diagnozę, przekonała się, że okrutny ból nie jest tylko jej problemem. Zaczęły zgłaszać się do niej koleżanki z podobnymi doświadczeniami - je również dotyczyło ciągłe sugerowanie antykoncepcji, tabletek przeciwbólowych i Prozacu, aby poradziły sobie z migrenami, wymiotami, a nawet depresją spowodowaną comiesięcznym bólem. Przypadki były różne, łączyła je jednak bezsilność lekarzy.

O ile sposób diagnozowania endometriozy rozwija się, o tyle "klasyczny" ból i jego przyczyny są właściwie nieznane. Doktor Guillebaud mówi, że jego źródłem mogą być skurcze macicy, podczas gdy Frank Tu (NorthShore University HealthSystem) uważa, że pod uwagę należy brać również inne opcje (np. zapalenie macicy, krwawienie z macicy). Lekarze zgodnie przyznają, że nie wiedzą, dlaczego jedne kobiety cierpią bardziej, inne mniej.

... zanim będzie można zatwierdzić tę metodę leczenia, konieczne są dodatkowe badania - jaka jest właściwa dawka, czy zależy ona od tego czy lek przyjmowany jest dopochwowo, czy doustnie, czy może być stosowany przy każdym cyklu? A na to nie ma pieniędzy. Wniosek Legro odrzucono już kilkukrotnie, a on sam dodaje, że "nikt nie uważa, że ​​skurcze menstruacyjne są ważnym problemem zdrowia publicznego".

Badacze zwracają uwagę, że problem wynika z kilku aspektów. Nie chcą go poruszać ani mężczyźni, ani kobiety. Oni nie potrafią wyobrazić sobie bólu, one pogodziły się z tym, że tak już po prostu jest. Kolejnym problemem jest przeznaczanie zbyt małych środków na badania, bo to kwestia "tylko kobieca, a nie społeczna". A to silnie łączy się z językiem, którym posługujemy się, gdy o tym rozmawiamy - Legro wskazuje, że w USA niektóre media nie używają nawet takich słów jak "pochwa" czy "krwawienie miesiączkowe", uznając je za niewłaściwie czy wstydliwe.

Nie mówimy o tym, bo boimy się, że zaraz ktoś zmusi nas do dyskusji o seksie, aborcji, zarodkach i wszystkim tym, co kłopotliwe. I dotyczy to właściwie całego świata. Wystarczy przypomnieć sobie kilka afer, które regularnie przetaczają się przez Polskę.

Może to najwyższa pora, by przestać udawać i powtarzać, że "nie jest tak źle"? Opowiadać o bólu lekarzom, swoim bliskim? Wsłuchiwać się w głosy kobiet, które co miesiąc podporządkowane są cierpieniu? Powtarzać dziewczynkom, że może być inaczej?