Chrapie, świszcze i "bulgocze"? Kiedy dźwięki wydawane przez dziecko powinny niepokoić
Niemowlęta i małe dzieci bywają głośne, nawet gdy śpią! Rodzice tak samo często się z tego śmieją, jak zamartwiają się. Nie każdy wydawany dźwięk przez sen świadczy o problemach, wręcz przeciwnie – słodkie pochrapywanie naprawdę istnieje, jednak warto umieć je odróżnić od dźwięków, które powinny niepokoić.
Świeżo upieczonym rodzicom często zdarza się analizować każdy dźwięk i ruch dziecka. Zwłaszcza gdy śpi, czujni tatusiowie (przede wszystkim oni) nasłuchują czy maluch oddycha. Czasem nie trzeba się wsłuchiwać – słychać, że z pewnością tak. Ale czy to dobrze?
Głośne oddychanie jest powodem do niepokoju, ponieważ uogólniając, oznacza, że gdzieś zablokowane są kanały powietrzne, a przepływ powietrza nie jest pełny i płynny. Zasadniczo istnieją cztery różne typy głośnego oddychania dzieci:
1. Niski, bulgoczący dźwięk, który brzmi, jak oddychanie, gdy mamy zapchany nos od płynnego kataru. Często może mu towarzyszyć grzechotanie (mokry dźwięk).
2. Chrapanie – występuje, gdy dziecko twardo śpi. Dźwięk wydobywa się z nosa lub z tylnej części gardła.
3. Wysoki dźwięk podczas wdechu spowodowany zatkaniem górnych dróg oddechowych.
4. Świsty – wysokie dźwięki, które występują podczas wydechu spowodowane zwężeniem, skurczem lub niedrożnością dolnych dróg oddechowych w płucach.
Przyczyny głośnego oddychania
Głośne oddychanie u dzieci może mieć wiele powodów – niektóre całkowicie nieszkodliwe i nie ma powodów do paniki, podczas gdy inne mogą nawet zagrażać życiu. Najczęstsze przyczyny to:
- przeziębienia i inne infekcje dróg oddechowych: grypa, zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc;
- astma – brzmi jak świszczący oddech;
- alergie - wywoływane przez roztocza, futro zwierząt, pyłki i inne substancje;
- bezdech senny - oddychanie często zatrzymuje się podczas snu na co najmniej 10 sekund za każdym razem;
- przedmiot, który utknął w tchawicy;
- refluks żołądkowo-przełykowy - gdy zawartość i kwas z brzucha płyną do tyłu i do gardła i jamy ustnej;
- powiększone migdałki – często powód chrapania u dzieci;
- choroby genetyczne, które mogą wpływać na płuca lub zdolność oddychania;
- choroby serca - mogą powodować gromadzenie się płynu w płucach;
- wady strukturalne - takie jak zniekształcona przegroda nosowa, w której dwa nozdrza są nierówno podzielone.
Kiedy powinieneś się martwić?
Chociaż głośne oddychanie może występować z wielu niegroźnych (jak widać powyżej) powodów i nie powinno być motywem do zmartwienia, dziecko nigdy nie powinno mieć problemów z oddychaniem przez długi czas. Nie powinno też oddychać przez usta. Wskaźniki, że winą jest coś poważniejszego niż zatkany nos, są:
- zwiększony wysiłek w oddychaniu
- utrata masy ciała lub słaby przyrost masy ciała
- drażliwość
- utrata apetytu
- rozchylanie nosa
- ściąganie się skóry między żebrami, pod nimi lub przy kościach szyi.
Jeśli nie mamy pewności, co jest przyczyną notorycznego chrapania, można udać się do lekarza. Wówczas pediatra zrobi wywiad, w którym powinniśmy znać odpowiedzi na pytania dotyczące historii chorób w rodzinie.
Kiedy chrapanie świadczy o poważnym problemie?
Inne poważniejsze objawy towarzyszące głośnemu oddychaniu u dziecka, obejmują:
- wargi, twarz lub dłonie stają się niebieskie
- przerwy w oddychaniu
- ślinienie (niezwiązane z ząbkowaniem)
- dziecko wygląda na przemęczone
W przypadku, gdy twoje dziecko doświadczy któregokolwiek z powyższych objawów, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.
Źródło: babyology