Psychoterapeuta dla dziecka. 7 wskazówek, które pomogą ci wybrać najlepszego specjalistę

Decyzja o tym, by dziecko rozpoczęło terapię, nie jest łatwa. Wiąże się z obawami – czy to dobry moment, czy będzie chciało współpracować, no i w końcu: czy trafi na odpowiednią osobę?

Tymczasem wybór właściwego psychoterapeuty ma ogromny wpływ na skuteczność terapii. Oto, na co zwrócić uwagę, by pomóc dziecku w najlepszy możliwy sposób.

Nie każdy psycholog pracuje z dziećmi, a tym bardziej nie każdy jest psychoterapeutą. Warto upewnić się, że wybrana osoba ma odpowiednie wykształcenie, certyfikaty i doświadczenie w pracy z dziećmi w wieku twojego dziecka. To bardzo ważne. 

– Ważne jest też także, by mieć świadomość w jakim nurcie pracuje psychoterapeuta np. w terapii poznawczo-behawioralnej czy systemowo-integracyjnej. Dobrze, żeby sprawdzić jak duże ma doświadczenie w pracy z dziećmi, ale też w przypadku konkretnych zaburzeń – mówi Emma Nawrocka, psycholog i socjolog.

Terapia dzieci różni się od terapii dorosłych – częściej wykorzystuje się w niej zabawę, rysunek, gry czy ruch. Warto zapytać, z jakich metod korzysta terapeuta i czy są one dostosowane do wieku i potrzeb dziecka. Podobnie jak w przypadku terapii dla dorosłych, terapeuci dziecięcy również pracują różnymi metodami. Sprawdź, która będzie dla twojego dziecka najlepsza i jaką najczęściej stosuje się w przypadkach, w którym się zgłaszacie. 

– Warto dowiedzieć się także, jaki dany ekspert ma plan na terapię naszego dziecka. Przy czym tu trzeba pamiętać, że dobry specjalista będzie potrzebował na to czasu. Czasem wystarczą dwa spotkania, ale może być też tak, że będzie potrzebował np. czterech. Wiele zależy też od dziecka – na ile będzie w stanie się otworzyć. Proszę pamiętać, że psychoterapia to jest proces i trzeba dać temu czas –  radzi nasza ekspertka.

– Dobrze, żeby pierwsza rozmowa odbyła się bez udziału dziecka. Warto wtedy ustalić zakres współpracy, czy np. terapeuta będzie mógł być w stanie utrzymywać kontakt ze szkołą, z nauczycielem wspomagającym (jeśli taki jest wymagany). Na kolejne, warto już zaprosić dziecko – zwraca uwagę Emma Nawrocka. 

– Wtedy pracujemy już z dzieckiem sam na sam lub z dzieckiem i z rodzicem. Bywa też tak, że z dzieckiem spotykamy się regularnie, a raz na jakiś czas mamy spotkanie podsumowujące z rodzicami. Wszystko zależy od potrzeb, trudności i celu terapii – dodaje nasza ekspertka.

Spotkanie dziecka z terapeutą jest kluczowe. Zwróć uwagę, czy dziecko czuje się swobodnie, czy gabinet jest przyjazny, a terapeuta potrafi nawiązać kontakt bez presji. Oprócz kwalifikacji, istotnie jest także, czy terapeuta złapie z dzieckiem tzw. flow. Dla każdego z nas cechy osobowościowe są ważne, dla dzieci również. Jeśli znajdziesz już terapeutę, zapytaj, czy jest możliwość zorganizowana takiego zapoznawczego spotkania. 

– Niezwykle ważna w procesie terapeutycznym jest relacja z dzieckiem, ale też z rodzicem. Dobry terapeuta będzie umieć zbudować relację opartą na zaufaniu – dodaje nasza ekspertka Emma Nawrocka. 

Dobry terapeuta nie pracuje w oderwaniu od rodziny. Powinien informować rodziców o postępach, dawać wskazówki, jak wspierać dziecko w domu, i ustalać wspólną strategię działania.

Dlatego ważne jest, abyście się wy także się dogadywali ze sobą. Oczywiście istnieją pewne normy obowiązujące w relacjach z rodzicami. Dziecko musi zaufać terapeucie i wiedzieć, że rodzice będą informowali tylko o kluczowych rzeczach, ważnych dla przebiegu terapii. Inaczej może się w pełni nie otworzyć. 

Relacja psychoterapeuty z rodzicami jest o tyle ważna, że rodzice dziecka w kryzysie, też bardzo często potrzebują wsparcia.

Przed rozpoczęciem terapii powinny zostać ustalone zasady – częstotliwość spotkań, czas trwania terapii, zasady odwoływania wizyt i poufność. To daje poczucie bezpieczeństwa zarówno dziecku, jak i rodzicom. Takie kwestie formalne są równie istotne jak sam przebieg terapii. Chodzi o to, by podczas procesu terapii nie dochodziło między wami do nieporozumień 

– Bardzo ważnym jest, żeby zasady współpracy były jasno określone. Najlepiej na początku. Warto ustalić cel terapii – nad czym konkretnie będziemy pracować (zwykle do specjalisty zgłaszamy się z konkretnym problemem), czy będą omawiane regularnie postępy (jeśli tak, to co ile) itd.  – dodaje nasza ekspertka. 

Czasem nawet najlepszy specjalista nie będzie odpowiedni dla twojego dziecka, jeśli zwyczajnie nie "złapie" z nim kontaktu. Warto zaufać swojej intuicji – jeśli czujesz, że coś nie gra, poszukaj kogoś innego.

To zdecydowanie lepsze niż np. ślepe korzystanie z poleceń rodziny lub znajomych. To, że ktoś się sprawdził u kogoś innego, nie oznacza, że tak samo będzie w waszym przypadku. Dobór terapeuty to często sprawa bardzo indywidualna. 

Na pewno warto pamiętać, że z tym dopasowaniem terapeuty do dziecka to różnie bywa. Nie zawsze jest idealnie. Czasem nawet najlepszy specjalista może "nie pasować dziecku" – wszystko powinno wyjść w trakcie procesu terapii.

Z drugiej strony, należy pamiętać, że dziecko nie będzie cały czas wychodziło zadowolone i uśmiechnięte z każdego spotkania. Istotą terapii jest przecież to, że omawiane są często trudne tematy, o których nie zawsze mówimy z łatwością.

Warto porozmawiać z innymi rodzicami, poszukać opinii w internecie, zapytać w szkole lub u pediatry. Choć każda sytuacja jest indywidualna, rekomendacje często pozwalają uniknąć wyboru przypadkowej osoby już na wstępie.