Styl wychowania ma duży wpływ na to, jak dzieci będą funkcjonowały w dorosłym życiu. Autorytatywne rodzicielstwo, które opiera się szacunku i wzajemności, uważane jest za jedno z lepszych. Sprawdź, czy właśnie w ten sposób wychowujesz swoje dziecko. Oto sygnały, które rozwieją twoje wątpliwości.
Choć autorytatywne rodzicielstwo niektórym może kojarzyć się z pozwalaniem dziecku na wszystko, to tak naprawdę nie ma ono zbyt wiele wspólnego z "rozpieszczaniem". Naukowcy przeprowadzili badanie, które jednoznacznie dowodzi, że dzieci wychowywane przez autorytatywnych rodziców, mają większe szanse wyrosnąć na samodzielne, niezależne i odnoszące sukcesy w życiu osoby.
Zdarza się, że rodzice mówią do dziecka: "Dopóki mieszkasz w moim domu, będziesz przestrzegać zasad, jakie tu panują" (to zdanie pasuje do autorytarnego rodzicielstwa). Nie ma w nim ciepła, zrozumienia, miłości. Autorytatywni rodzice odpowiadają na potrzeby dziecka, chcą, by czuło się kochane, wspierane i doceniane. Zarówno jedno jak i drugie rodzicielstwo zakłada, że rodzic ma prawo wymagać od dziecka, ale… Autorytatywni rodzice są wrażliwi, czuli i uważni.
Wyobraź sobie taką sytuację. Twoje dziecko ma zadaną pracę domową, ale jej wykonanie stara się odwlec w czasie. Ustalacie zasadę: dopiero po oddaniu zadania pani nauczycielce i zaliczeniu, będzie mogło oglądać telewizję czy korzystać z komputera. Dziecko zbytnio się nie spieszy, koniec końców wykonuje zadanie, ale oddaje je po terminie.
I tu pojawia się problem. Niby zadanie zostało odrobione, ale po czasie. Ustąpić, ulec i pozwolić korzystać z tych wszystkich nowych technologii, czy jednak założyć, że dziecko nie posłuchało i zachowało się niewłaściwie?
Autorytatywne rodzicielstwo uczy odpowiedzialności. Podążając tym tokiem myślenia, uczeń wykonał zadanie, ale go nie zaliczył, bo oddał z opóźnieniem. By pokazać, czym są zasady i dlaczego należy ich przestrzegać, najlepiej by nie korzystał z telewizora czy komputera przez kilka dni. Możecie również porozmawiać i spróbować dojść do kompromisu.
A teraz tak. Na początku roku szkolnego ustalacie zasadę – twoje dziecko samo szykuje sobie wieczorem kanapkę do szkoły. I wyobraź sobie taką sytuację. Twoja pociecha już drugą albo i trzecią godzinę odrabia lekcje. Jest zmęczona, poddenerwowana. Ze łzami w oczach mówi: "Muszę zrobić jeszcze jedno zadanie, a potem muszę naszykować jeszcze kanapkę".
Jak zachowasz się w takiej sytuacji? Nie mam pojęcia. Jeśli jednak wychowujesz dziecko zgodnie z autorytatywnym rodzicielstwem, powiesz: "W porządku. Dzisiaj zrobię to za ciebie, pomogę ci".
Tak, chcesz nauczyć dziecko odpowiedzialności, ale też chcesz, by wiedziało, że są chwile, w których każdy z nas musi wykazać się wyrozumiałością. Pomóc, wesprzeć, gdy ktoś ma gorszy dzień. Jednak… nie ustępuj zbyt często. Bądź uważna, ostrożna, by nie wkroczyć na terytorium permisywnego rodzicielstwa (rodzic rzadko stawia granice i jest niekonsekwentny w swoich działaniach).
Twoje dziecko bardzo chce dostać telefon na urodziny. Jesteś temu przeciwna, ale zgadzasz się wysłuchać, co ma do powiedzenia. Przedstawia ci swoje racje i argumenty. Jak reagujesz? Jeśli jesteś autorytatywną mamą – dyskutujesz, wspólnie rozważacie za i przeciw, staracie się dojść do porozumienia.
A gdybyś była tą autorytarną, powiedziałabyś: "Nie muszę słuchać, co masz do powiedzenia. To ja jestem rodzicem i to ja wiem, co jest dla ciebie najlepsze". Widzisz różnicę?
Autorytatywny rodzic szanuje swoje dziecko, liczy się z jego zdaniem i podczas podejmowania decyzji bierze je pod uwagę.
Źródło: www.imom.com
Dołącz do zamkniętej grupy rodziców na Fb! Tu rozmawiamy i wygrywamy nagrody.