Brak pewności siebie może wynikać z niedojrzałości rodziców. Tych 5 błędów unikaj

Niezależnie od tego, czy chodzi o śmianie się z żenujących żartów czy uzależnienie od niezdrowego jedzenia, są rzeczy, które klasyfikujemy jako niedojrzałe. Jeśli dopuszcza się ich rodzic, pokazuje swoim zachowaniem dziecku negatywne wzorce zachowań, które maluch będzie uznawał za naturalne i powielał je. Niedojrzałość rodzica może się też odbić na psychice dziecka, sprawiając, że będzie czuło się słabe i małowartościowe.

Pewne oznaki niedojrzałości mogą mieć ogromny wpływ na życie rodziców, ale przede wszystkim psychikę ich dziecka. Z powodu nieodpowiedzialności rodzica, dziecko może mieć problemy z silną psychiką i pewnością siebie, a być może zostanie też ofiarą parentyfikacji, bo w domu nie będzie nikogo, kto będzie "dorosły i odpowiedzialny".

Z wielu swoich niedojrzałych zachowań rodzice nie zdają sobie często sprawy: dopiero gdy widzą, że ich dziecko boryka się z jakimś problemem, czasem dochodzą do wniosku, że sami zawinili. By przyznać się do tego przed samym sobą, trzeba mieć jednak pewien poziom świadomości i rozumieć, że jakieś zachowanie/przyzwyczajenie/pogląd mogą nieść ze sobą negatywne konsekwencje u dziecka.

Oto 5 oznak niedojrzałości rodzica, które sprawiają, ze dzieci są słabe psychicznie i niepewne siebie:

Trudności w radzeniu sobie z emocjami to jedna z oznak niedojrzałości psychicznej i emocjonalnej. Może objawiać się na różne sposoby, ale m.in. można miewać niekontrolowane wybuchy złości i frustracji. Często wiąże się to również z trudnościami w radzeniu sobie z krytyką i stresem.

Psychoterapeuci osobom, które mają takie problemy emocjonalne, zalecają ćwiczenia związane z uważnością oraz praktykowanie technik zarządzania emocjami, bo wybuchy negatywnych emocji u rodzica zwykle odbijają się na psychice dziecka.

Szukanie winy zawsze w otoczeniu, a nie w sobie samym, jest jedną z oznak niedojrzałości i nieumiejętności ponoszenia odpowiedzialności za swoje czyny. Szczególnie negatywne zachowania, poczucie bezkarności i konsekwencje wynikające z tych zachowań, mogą wpływać na relacje z otoczeniem i sprawiać, że nasze dziecko również nabierze pewności, że to normalne i każdy może rzucać na innych odpowiedzialność za swoje czyny.

Bywa, że impulsywne, nieprzemyślane zachowania wynikają u rodzica ze zmęczenia i frustracji, które sprawiają, że jesteśmy mniej cierpliwi. Jeśli jednak zawsze reagujemy i działamy bez zastanowienia na podstawie emocji, a nie logiki, warto rozważyć czy nie potrzebna nam pomoc psychoterapeuty.

Impulsywne zachowania i reakcje rodzica mogą bowiem sprawić, że dziecko będzie czuło się niepewnie w obecności osób, przy których powinno czuć się najbezpieczniej, czyli w towarzystwie rodziców. Takie zachowania sprawiają, że burzymy jego poczucie bezpieczeństwa, spokój, pewność siebie i silną psychikę.

Brak empatycznych zachowań rodzica prowadzi nie tylko do braku współczucia u dzieci. Nieumiejętność postawienia się sytuacji kogoś innego może prowadzić do nieporozumień, konfliktów i braków więzi w rodzinie (i w innych relacjach).

Niezdolność do radzenia sobie z krytyką i traktowanie wszystkich uwag osobiście wiąże się z przyjmowaniem postawy obronnej wobec świata i brakiem zrozumienia dla odmiennego zdania innych. Taka postawa zawsze rodzi konflikty i może sprawić, że dziecko rodzica z tą cechą będzie miało poczucie, że zawsze wszystko robi źle i jest niewystarczające. Brak autorefleksji u rodzica może więc skutkować kompleksami u dziecka, brakiem poczucia własnej wartości.

Źródło: awarenessact.com