Redakcja MamaDu
"Mój synek urodził się takim średniakiem. 3,3 kg wagi, 50 cm wzrostu, nic, co wskazywało na taki rozwój wypadków. Zupełnie nie byłam przygotowana na to, że za chwilę… będą go wytykać palcami!" – tak zaczyna swój list Kamila, mama 5-miesięcznego Stasia.
"Dla mnie Stasiu jest piękny. Najpiękniejszy. Naprawdę. Proszę tylko spojrzeć na jego oczy, czyż nie są wspaniałe? Załączam zdjęcia, proszę ocenić. Chociaż wy pewnie i tak najpierw zauważycie, że jest taki gruby :( Te wszystkie fałdki, oponki, drugi podbródek... Mam już dość tego, że ludzie wytykają go palcami na spacerach!
To jest zawsze taki sam scenariusz. Podchodzi do nas na Plantach (mieszkamy w Krakowie) jakaś kobiecina do wózka z tym uduchowionym wyrazem twarzy, bo 'ojejciu, dzidziuś, dziecko', bo przecież ludzie są tacy cudowni i słodcy, dopóki nie skończą dwóch lat, prawda? I zagląda nieproszona pod budkę i już widzę, jak jej się zmienia ta twarz i wiem, co nastąpi za chwilę".
"Oto co zdarzyło mi się usłyszeć na spacerach ze Stasiem od obcych bab:
Mam już naprawdę dość i jak widzę, że ktoś się zbliża do wózka, to sztywnieję. A jeśli jest czas, uciekam.
Moja mama mówi, że kiedyś to się mówiło, że grube dziecko to jest takie 'zdrowe'. Powiem szczerze, że chciałabym wrócić do tamtych czasów. Teraz nawet koleżanki, same mamy, mówią mi, żebym przepajała go wodą albo nie karmiła na żądanie, żeby trochę go odchudzić.
Czy ten świat oszalał? Mój syn, mój Stasio najpiękniejszy, ma pięć miesięcy! Jak mam odmawiać mu mleka?! I jak ja mam odchudzać niemowlaka, który nawet nie ma pół roku?!".
"Na szczęście mamy bardzo dobrego pediatrę. Pani doktor mnie uspokaja, że nic nie robię źle. Stasiu zwykle chce jeść co 3-4 godziny, ssie krótko. Jeszcze jest za wcześnie na rozszerzanie diety, a nie ma potrzeby podawać dzieciom na piersi wody. Jest na 97 centylu, ale pani doktor twierdzi, że kiedy zacznie chodzić, to się 'wyciągnie' i nie będzie już sprawiał wrażenia grubego. Powiedziała też, że dzieci karmione piersią nie są zagrożone nadwagą.
Wszystkim się wydaje, że mają prawo komentować i radzić mamom, nawet jeśli nikt ich o nic nie nie pyta. Nienawidzę ludzi, odbierają mi całą radość z macierzyństwa.
Właściwie nie wiem, po co do was piszę. Chyba musiałam się wygadać, bo nikt mnie nie rozumie. A może któraś z waszych czytelniczek też miała taką sytuację i może da mi znać, czy jej dziecko się 'wyciągnęło'?".