Dlaczego twoje dziecko budzi się w nocy z krzykiem? Oto 4 najczęstsze powody
Iza Orlicz
09 czerwca 2022, 14:32·3 minuty czytania
Publikacja artykułu: 09 czerwca 2022, 14:32
Większość dzieci z wiekiem ma coraz mniejsze problemy ze snem. Zasypiają spokojnie, bez płaczu, nie wybudzają się, nie urządzają "wędrówek” między swoim a rodzicielskim łóżkiem. Zdarza się jednak i tak, że dziecko, które już spało bez problemów, nagle noc w noc zaczyna budzić się z krzykiem. Jest zdenerwowane, zaniepokojone, trudno je uspokoić. Jakie są najczęstsze przyczyny takiego zachowania?
Reklama.
Reklama.
Sen to jedna z ważniejszych rodzicielskich kwestii - chcemy nauczyć nasze dziecko spokojnego zasypiania i przesypiania całej nocy.
Zdarza się, że nasze dziecko zaczyna przesypiać noce i nagle znów się wybudza, do tego z płaczem i krzykiem.
Oto 4 najczęstsze powody, dlaczego dziecko budzi się w nocy, do tego często histerycznie płacze lub krzyczy.
Środek nocy, a nagle dobiega cię z sypialni dziecka płacz, a nawet krzyk. Nie wiesz, co się dzieje, bo przecież zasnęło normalnie, spokojnie, bez większych problemów.
4 powody, dlaczego dziecko budzi się w nocy z krzykiem
Niestety zdarza się, że kilkuletnie dziecko, które teoretycznie powinno przesypiać całą noc, nagle zaczyna się regularnie wybudzać. Do tego towarzyszy mu niepokój i zdenerwowanie, może więc płakać, a nawet krzyczeć. Czym jest to spowodowane?
1. Regresja snu. W ciągu pierwszych lat życia dziecko może doświadczać regresji snu. Te zmiany mogą być wywołane przez zaburzenia jego codziennej rutyny, np. wyjazd na weekend, wakacje, wizyta kogoś z rodziny, ale też mogą być wynikiem skoku rozwojowego. Z wiekiem dzieci stają się coraz bardziej świadome otoczenia, dlatego światło, hałas, brak codziennej rutyny, "przebodźcowanie” mogą powodować niespokojny sen i wybudzanie się.
2. Lęk separacyjny. Wydawałoby się, że dotyczy głównie dzieci w wieku ok. 9-15 miesięcy, które nawet na krok nie chcą rozstawać się ze swoim opiekunem. Gdy tylko rodzic na chwilę znika, chociażby w drugim pokoju, reagują niepokojem i płaczem.
Ale lęk przed oddzieleniem się od mamy lub taty może też dotyczyć starszych dzieci, które doświadczają zmian w swoim życiu. Dziecko, które zaczyna swoją przygodę z przedszkolem lub szkołą, wyjeżdżające do dziadków lub na kolonie – może odczuwać z tego powodu lęk, który przełoży się na problemy ze snem.
3. Lęki rozwojowe. Pojawiają się zwykle niespodziewanie. Jednego dnia masz uśmiechnięte, zadowolone dziecko, które nie odczuwa strachu praktycznie przed niczym, a nagle przybiega z płaczem, bo przestraszyło się głośniejszego dźwięku lub boi się, że potwór zamieszkał w jego szafie.
Te lęki powinny zniknąć same, tak niespodziewanie, jak się pojawiły, ale mogą wpływać na jakość dziecięcego snu. Gdy dziecku przyśni się coś, czego akurat się boi – budzi się z płaczem, a nawet krzykiem. Dzieci w określonym wieku mogą odczuwać różne lęki - przed ciemnością i samodzielnym zasypianiem, przed obcymi ludźmi, przed rozstaniem z bliską osobą/nieobecnością bliskich osób, np. wieczorem, przed zwierzętami/owadami, przed potworami, duchami, które chowają się w jego pokoju lub pod łóżkiem, przed cieniami, które mogą przypominać zjawy.
4. Nieodpowiednie warunki do spania. Higiena snu dotyczy zarówno dorosłych, jak i dzieci. Nie przegrzewaj ich, w pokoju powinna panować temperatura umiarkowana, ok. 18-21 stopni. Przed położeniem dziecka spać, dobrze wywietrz jego sypialnię.
Jeśli nie potrafi jeszcze samo zasypiać, zostaw mu włączoną lampkę, ale koniecznie wyłącz ją, gdy dziecko już zaśnie. Nie pozwalaj też na zbyt długie granie tuż przed snem na smartfonie, telefonie czy komputerze, bo emitują one tzw. niebieskie światło, które zaburza sen. Dziecko może mieć też w pamięci obrazy gry, w którą grało, to też może powodować wybudzanie się z płaczem lub krzykiem.