• Inteligencja emocjonalna i silna psychika pozwalają dziecku odnosić w życiu sukcesy i być pozytywnie nastawionym do życia i niepowodzeń, które ze sobą czasem niesie.
• Jeśli dziecko spotyka przykra sytuacja, jakaś trudność, warto zadbać o to, by czuło od rodziców wsparcie i bezpieczeństwo.
• Psycholog pracujący z nastolatkami opisał, jakie rzeczy warto robić, by z niepowodzenia dziecko wyszło silniejsze psychicznie.

Wszyscy rodzice chcą wychować dzieci, które będą silne psychicznie, empatyczne, z wysoką inteligencją emocjonalną i społeczną. Psycholog, który specjalizuje się w rozwoju nastolatków, Roni Cohen-Sandler, przyznaje, że istnieją sposoby, by zapewnić dzieciom wsparcie już od najmłodszych lat i wzmacniać w nich powyższe cechy. Bo zarówno małe dzieci, jak i nastolatki szczególnie potrzebują zapewnień o tym, że to, co myślą i czują, jest w porządku.

Takie popieranie ich działań i zachowań wpływa na nie bardzo pozytywnie, to jedno z najlepszych narzędzi wychowawczych. Bo to, że wspierasz dziecko, nie zawsze oznacza, że akceptujesz czy zgadzasz się z podejmowanymi przez nastolatka działaniami, ale pokazuje, że jesteś świadomym rodzicem, który jest dostępny dla dziecka zawsze wtedy, gdy ono tego potrzebuje. To właśnie sprawia, że dziecko czuje się bezpiecznie i wie, że ma wsparcie rodziców, a to z kolei prowadzi do rozumienia swoich emocji, empatii i wyższej inteligencji emocjonalnej.

Oto co powinien robić rodzic, by wesprzeć dziecko w trudnych momentach:

1. Normalizować doświadczenia

Przebywanie wśród rówieśników sprawia, że dzieci nabierają ważnych umiejętności takich jak rozmowa, sztuka osiągania kompromisów i rozwiązywanie konfliktów. Każda relacja dziecka z innymi wiąże się z tym, że będą je spotykać pozytywne i negatywne sytuacje, wzloty i upadki oraz czasami relacje, które się kończą, rozczarowują, irytują lub psują. To ważne, żeby nauczyć dziecko zrozumienia, że to wszystko się dzieje i będzie działo, że nie da się każdemu dogodzić, a ono nie jest osamotnione w trudnych emocjach, które czasem jakaś relacja wywołuje.

2. Wspierać fizycznie

Oprócz zapewnień i słów wsparcia warto dziecko zapewnić dotykiem, że jesteśmy dla niego. Wystarczy ściśnięcie jego dłoni, poklepanie po plecach czy przytulenie. Są badania, które wykazują, że kontakt między ludźmi, taki fizyczny, przynosi korzyści – przytulanie obniża ciśnienie i sprawia, że się rozluźniamy, czujemy się zaopiekowani. Kiedy więc twoje dziecko jest z jakiegoś powodu zdenerwowane, zamiast wygłaszać długie mowy, pomasuj je po plecach, przytul, potrzymaj za rękę. Taki kontakt fizyczny może być też świetnym wstępem do rozmowy, ale nie musi – sam w sobie jest sygnałem wsparcia.

3. Uczyć dziecko, że ilość i jakość nie idą w parze

Nastolatki często określają swoją wartość przez pryzmat tego, jak duży mają krąg przyjaciół i znajomych. I nie zdają sobie sprawy z tego, że od ilości w relacji dużo ważniejsza jest jakość. Bycie popularnym nie łagodzi też tego, że równocześnie można być niezwykle samotnym. Takie uzależnianie swojego poczucia wartości od liczby przyjaciół może prowadzić do rozchwianego poczucia własnej wartości. Zamiast tego warto postawić na kilkoro lojalnych, godnych zaufania i wspierających ludzi.

4. Koncentrować się na pozytywach

Często dzieci mają tendencję do skupiania się na negatywnych sytuacjach i rozpamiętywaniu rozczarowań. Wyolbrzymiają je i umniejszają wszystkim pozytywnym aspektom i sytuacjom w życiu. Naucz dziecko skupiania się na sukcesach i przyjemnościach, to pozwala bardziej docenić to, co przydarza nam się dobrego w życiu i sprawia, że uczymy się być optymistami.

5. Dawać nadzieję

Często przy okazji trudnych sytuacji w życiu dziecka warto je zapewnić, że nic nie trwa wiecznie. Że teraz być może ma kiepski czas z przyjaciółką, że może w szkole czy na zajęciach dodatkowych nie wszystko idzie po jego myśli, ale wszystko się zmienia i kiedyś będzie lepiej. To brzmi jak pusty frazes, ale naprawdę tak jest, że po każdej burzy w końcu wychodzi słońce. Często potrzeba tylko cierpliwości, bo każda zmiana wymaga czasu. Nadzieja i poczucie, że nie wszystko da się kontrolować i nie na wszystkich jesteśmy w stanie wpłynąć, daje poczucie spokoju.