Dołącz do zamkniętej grupy rodziców na Fb! Tu rozmawiamy i wygrywamy nagrody.Dzieci, które wiedzą, że warto ciężko pracować, mają większe poczcie własnej wartości i - co nie dziwi - częściej osiągają sukcesy. Jednak niezwykle ważny jest balans. Z jednej strony dzieci powinny lubić ciężką pracę i być dumne z jej wykonywania, ale i wiedzieć, że jest czas na odpoczynek i lenistwo. Oto 6 rzeczy, które warto robić, by wychować dziecko na pracowitego człowieka:
Nie narzekaj na pracę
Nie jest to łatwe, ale dom to nie miejsce, gdzie powinno się często narzekać się na swoją pracę. Nawet jeśli masz zły okres w pracy, frustrujący czy nużący dzień, nie powinnaś o tym mówić zbyt często przy dziecku. Oczywiście można zaznaczyć, że to był ciężki dzień, ale dzieci powinny mieć także przekonanie, że praca może być satysfakcjonująca i przyjemna.
Warto wyrobić sobie nawyk mówienia o tym, co było wyzwaniem, a z czym sobie poradziliście albo co sprawiło wam przyjemność. Tu nie chodzi o jakieś zawodowe szczegóły, ale o emocje, które wam towarzyszą.
Pozwól dziecku na samodzielność
Gdy dziecko próbuje samo wspiąć się na drabinki czy zbudować budowlę z klocków nie ingeruj, nawet jak mu się nie udaje. Trochę ciężkiej samodzielnej pracy sprawi, że dziecko zrozumie, czym jest satysfakcja. Na koniec pogratuluj pracowitości i wytrwałości. Oczywiście nie chodzi o porzucenie dziecka, ale o to, by dać mu szansę na poradzenie sobie z wyzwaniem. I to warto chwalić.
Nigdy nie mów "bo ja tak powiedziałam"
To wygodne powiedzieć, że dziecko ma odrobić pracę domową, bo tego chce mama. Tylko uczysz je w ten sposób, że ma to robić dla ciebie. Tymczasem warto, by dziecko rozumiało sens swojej wykonywanej pracy. Przecież, któregoś dnia nie będzie nikogo, kto powie mu, że coś "musi zrobić" i co wtedy? Rodzice, którzy chcą wychować pracowite dziecko, powinni je wspierać i motywować, ale także pomóc mu zrozumieć sens wykonywanej pracy.
Szanuj temperament i zainteresowania dziecka
Czasem rodzice mają swoje wyobrażenia o tym, czym jest ciężka praca. Jednak dziecko najpewniej będzie miało inne zainteresowania, talenty i predyspozycje niż jego mama czy tata. Coś może przychodzić mu z dużą łatwością, a tym samym z przyjemnością może chcieć to wykonywać. Dlatego warto podążać za zainteresowaniami dziecka, a nie własnymi ambicjami.
Co więcej, to, że twoim zadaniem efekt jest marny nie oznacza, że dziecko się nie przykładało. Doceniaj włożoną pracę i starania, a nie efekt końcowy. Ciężko zapracowana 3 z matematyki, która jest dla dziecka wyzwaniem, może być bardziej wartościowa niż 5 z geografii, którą dziecko uwielbia.
Pomagaj we właściwy sposób
To, że dzieci powinny próbować samodzielnie mierzyć się z wyzwaniami, nie oznacza, że trzeba je porzucić i kazać wszystko robić samodzielnie. Rodzice powinni być bacznymi obserwatorami. Jeśli poziom zniechęcenia jest zbyt duży, czas wkroczyć i zaoferować wparcie (ale nie wyręczać). Poziom frustracji nie może przecież przekroczyć poziomu satysfakcji z wykonanego zadania.
Zrozum, że to proces
Warto wiedzieć, że nauka to proces, trening i ciężka praca, zarówno twoja, jak i dziecka. Nie panikuj, że twoja pociecha nagle odmawia sprzątania czy innych czynności. Nie oznacza to, że będzie leniem przez całe życie. Warto z dzieckiem rozmawiać, gdy widzisz zniechęcenie. Może woli wykonywać inne domowe zadania? Pamiętaj także, że coraz większa liczba obowiązków może być wyzwaniem, a z czasem staną się łatwiejsze.