• Dzieci mają prawo odczuwać lęk czy strach, nie tylko dlatego, że są niedojrzałe, ale też inaczej postrzegają otaczający je świat.
• Nie bagatelizuj dziecięcego lęku, wypowiadając zdanie w stylu: "Nie ma się czego bać".
• Oto 7 skutecznych strategii, by pomóc dziecku w przezwyciężeniu jego strachów i lęków.

Dla rodzica to trudna sytuacja, gdy widzi swoje dziecko przestraszone czy pełne lęku. Instynktownie chcemy od razu mu pomóc – nasz pierwszy odruch to zapewnienie, że nie ma się czego bać i wszystko będzie dobrze. Ale eksperci ostrzegają przed tym, ponieważ w ten sposób nie bierzesz pod uwagę emocji swojego dziecka.

7 strategii, by dziecko przezwyciężyło swój lęk

Jeśli dziecko sygnalizuje ci, że się boi, to na pewno tak jest, choć powód jego niepokoju może wydawać ci się błahy. Jak więc pomóc dziecku przezwyciężyć jego lęki?

1. Bądź wyrozumiały. To podstawa – podejdź do dziecięcego lęku poważnie. Jeśli ci mówi, że np. w jego pokoju są potwory, nie śmiej się z tego, bo dziecko poczuje się zlekceważone. Dzieci nie chcą się bać, jeśli więc opowiadają o swoich "strachach”, to znaczy, że rzeczywiście coś budzi w nich niepokój.

2. Uspokój dziecko, okaż mu swoją empatię. Daj mu znać, że rozumiesz, skąd bierze się jego strach. Możesz opowiedzieć o tym, czego ty się bałeś, jak sam byłeś dzieckiem i co pomogło ci w przezwyciężeniu tego lęku. Zapytaj dziecko, co jemu ułatwiłoby pokonanie lęku (np. zapalona lampka, gdy boi się ciemności). Uspokajaj je, ale nie bagatelizuj jego uczuć.

3. Zapewnij dziecko o swoim wsparciu. Daj mu do zrozumienia, że zawsze jesteś po jego stronie. Bez względu na to, jak banalnie brzmią jego "strachy”, wspieraj dziecko i zapewniaj, że zawsze jesteś przy nim i mu pomożesz.

4. Nie ucz dziecka taktyki unikania. Czasem, by szybko uspokoić dziecko i zmniejszyć jego lęk, zachęcamy je do tego, by unikało rzeczy czy sytuacji, które wywołują w nich niepokój. To błąd, bo dziecko nie stawia czoła swojemu strachowi.

Jeśli pokłóciło się z kolegą, musi skonfrontować się z tą sytuacją, jeśli boi się samodzielnie zasypiać w swoim pokoju, to nigdy nie przezwycięży lęku, gdy będzie spało z rodzicami. Szukaj sposobów, by załagodzić jego niepokój, ale nie ucz je taktyki unikania.

5. Nie wzmacniaj lęków dziecka. Czasem nie tylko uczymy dziecko unikania sytuacji, które wywołują ich lęk, ale też nieświadomie go potęgujemy. Widzisz np. że dziecko z obawą, ale i z zaciekawieniem patrzy na obcego psa, a ty mówisz: "Boisz się go?”.

Nie interpretujmy każdego zachowania dziecka jako lękowego. Być może dałoby radę przezwyciężyć swój strach, gdyby nie rodzicielskie komunikaty w stylu: "Uważaj”, "Ostrożnie”.

6. Pozwól dziecku opowiedzieć o swoich lękach. Wysłuchaj go, wczuj się w sytuację i zrozum jego punkt widzenia. Nam dorosłym czasem trudno pojąć dziecięce lęki, ale pozwól dziecku na to. Gdy w pełni wyrazi to, co czuje, może łatwiej będzie mu uporać się ze swoimi emocjami.

7. Racjonalizuj dziecięce lęki. Dziecku brakuje dojrzałości, dlatego pewne sytuacje może postrzegać absurdalnie, nielogicznie, po prostu po "dziecięcemu”. Choć wymaga to cierpliwości, tłumacz, tłumacz i jeszcze raz tłumacz dziecku, by zracjonalizować jak najbardziej strach, który odczuwa. Używaj rozsądnych i przemyślanych argumentów, a unikaj zdań typu: "Nie ma się czego bać”.