Nie zapłaciłam za położną i nie żałuję. Takiego podejścia na porodówce się nie spodziewałam

Bałam się

Do końca nie było wiadomo, czy w dniu porodu Justynie będzie mógł towarzyszyć mąż. Dlatego kiedy na pytania znajomych odpowiadała, że nie opłaciła położnej, te stukały się w głowy. "Twierdziły, że w obecnej sytuacji epidemiologicznej, powinnam zapłacić, żeby w dniu porodu mieć przy sobie kogoś, kto się o mnie zatroszczy" - wspomina kobieta.

Tyle że Justyna szukała położnej, która da jej gwarancję, że to właśnie ona znajdzie się przy niej w dniu porodu, chciała poznać tę osobą, związać się emocjonalnie. "Nikt nie da takiej gwarancji, bo wiadomo, że kiedy zadzwonię, ona może być przy innej rodzącej i przyśle swoją koleżankę, a ja tak nie chciałam. Skoro miała być przy mnie przypadkowa osoba, postanowiłam całkowicie zdać się na los" - czytamy w liście.

Nadszedł dzień porodu

Kiedy Justyna poczuła, że poród się zaczął, mąż zawiózł ją do szpitala. Szczęśliwi, że tam, gdzie zdecydowali się rodzić, przywrócono już porody rodzinne, bo syna mieli powitać razem. "Po wypełnieniu wszystkich ankiet, dokumentów i badaniu, powiedziano nam, że za chwilę zejdzie po nas położna" - wspomina Justyna.

"W czasie badania KTG, trzymała mnie za rękę i opowiadała, co będzie się teraz działo, odpowiadała na wszystkie pytania, zarówno moje, jak i męża. Kiedy zbliżał się skurcz, tłumaczyła, jak oddychać". Justyna nie ukrywa, że była zaskoczona troską i uwagą, jaką obdarzyła ją obca kobieta.

"Opowiadała mi o swoim porodzie, o dorosłej już córce, która nosiła imię jak ja. Instruowała męża, co powinien robić, żeby ulżyć mi w cierpieniu, a w przerwach między skurczami zabawiała nas anegdotami o życiu młodych rodziców. Robiła niesamowite rzeczy, żeby rozładować stres" - wspomina Justyna.

Dałaś mi siłę

"Kiedy przyszły trudniejsze chwile, pomagała mi zmienić pozycję, z czułością i wyrozumiałością dla mojej nieporadności dopingowała mnie do działania. Ciągle powtarzała, że mam mocne nogi, że to pomaga przy parciu i żebym się nie martwiła, bo wszystko idzie dobrze. Spędziliśmy na sali pięć długich godzin, przez cały ten czas słyszałam, że jestem silna, wspaniała, że zaraz zobaczę syna" - opowiada Justyna.

"Kasiu, zawsze będę ci wdzięczna za sprowadzenie na świat mojego syna, za to, że kiedy wątpiłam, że dam radę, pchałaś mnie na przód, że pomagałaś zmienić pozycję, że pozwoliłaś rodzić przy drabinkach. Za wsparcie, jakiego nam udzieliłaś, za wiarę w siebie, jaką w nas zaszczepiłaś, za buziaka w czoło, kiedy zaczęłam płakać z bezsilności" - wspomina wzruszona kobieta.

Tego się nie zapomina

Justyna podkreśla, że pierwszy poród był dla niej wielkim stresem, bo mimo uczestnictwa w zajęciach w szkole rodzenia, nie była pewna, jak to będzie wyglądało. "To dzięki wsparciu niesamowitej położnej uwierzyłam w swoje siły i w to, że dam radę. Bo praca położnej to nie tylko techniczne przeprowadzenie kobiety przez poród, to też wielka pomoc psychologiczna, a Kasia poradziła sobie z nią doskonale" - wspomina. "To mój biały anioł".

"Z natury jestem bardzo wrażliwą osobą, można powiedzieć, że czasem nieporadną marzycielką, bliscy mówili zawsze, że jestem krucha. Teraz to się zmieniło. Po tym niesamowitym porodzie, kiedy otrzymałam tyle wsparcia od zupełnie obcej kobiety, znalazłam w sobie siłę, o którą nigdy się nie podejrzewałam. To spotkanie zmieniło mnie na zawsze" - kończy swój list Justyna.

Wsparcie, które każda rodząca powinna dostać

Atmosfera w czasie porodu ma ogromny wpływ na to, jak on sam przebiegnie. Zmotywowana młoda matka, która wierzy we własne siły i otrzymuje wsparcie ze strony otoczenia, zwykle radzi sobie w tym niełatwym momencie zacznie lepiej. Wsparcie, delikatność i wyczucie w sposobie komunikacji mogą zdziałać cuda.