"Ile dajesz na komunię?". Właśnie rusza przedkomunijny obóz przetrwania

Chaos przedkomunijny znany jest większości rodzinom. Dorośli panikują przed i po. Przed komunią stanowi to wydatek, a po są oczekiwania związane z tym, co dostały dzieci i (lub) rodzice. Z dziećmi umawiają się już przed – co chcą dostać (najlepiej, jeśli będą to pieniądze) i co z tym zrobią. Na wstępie muszę zaznaczyć, że zdaję sobie sprawę z podziału na dwa obozy i żadnego nie oceniam. Chcę zwrócić jedynie uwagę na to, co stało się kluczowym tematem rozmów przed wydarzeniem, o którym w szkole uczy się dzieci, że jest duchowym przeżycie, a przynajmniej powinno być.

W rozmowach jednak często słyszę: "Kasia chce sobie po komunii kupić coś porządnego, ale jeszcze nie wie co", "Moja Julka chce pieniądze na komunię, po co jej jakieś tam prezenty. Potem nie wiadomo, co z tym ronić", "Krzyś chce za jakiś czas, jak już będzie starszy kupić skuter". Aż trudno uwierzyć, że to pomysły samych dzieci. W takiej atmosferze w perspektywie dziecka, komunia to festiwal zabawy i prezentów, nie ma w tym grama duchowych przeżyć.

Czasem wydatki komunijne przerastają rodziców i potrzebują wtedy pieniędzy dziecka. Teoretycznie nie powinni tego robić. Prawo mówi, że nieoddanie gotówki lub wydanie jej byłoby raczej przywłaszczeniem, które polega na swobodnym dysponowaniu czymś, co już znajduje się w rękach sprawcy. Czyli jest to przestępstwo, za które grozi kara od 3 miesięcy do 5 lat więzienia (art. 284 § 2 Kodeksu karnego). Z praktycznego punktu widzenia, nie wszystkich rodziców stać na oddawanie dzieciom pieniędzy, jakkolwiek to brzmi.

Gdy dopytałam ją, który prezent był najlepszy, odpowiedziała: – Aparat fotograficzny Nikona, do dzisiaj go mam. W sumie od tego momentu zaczęłam robić zdjęcia i totalnie się w tym zakochałam. Ewka dzisiaj robi profesjonalne zdjęcie dla swojej marki, robi sesje zdjęciowe na zamówienie. Może zatem powiem – liczy się gest, nie zaś koperta z ładną sumką.

Ciężko przeżyć Pierwszą Komunię Świętą bez wyciszenia, w chaosie, gwarze i niezdrowej rywalizacji, kto bardziej i lepiej. Może właśnie lepiej skromnie, a z sercem... To myśl skierowana nie tylko do dzieci, ale i rodziców.

Dla tych, którzy w tym roku wybierają się na komunię, mam drobną radę – nie przejmujmy się za mocno kwotami i prezentami. Idź i daj tyle, ile możesz dać. Nie liczy się kwota ani prezent, ale to, co masz do przekazania dziecku. Jeśli czujesz, że kupiony przez ciebie pierwszy dziecka aparat fotograficzny może mu otworzyć drogę do pasji, zrób to. Nie dawaj się jakimś sztucznym ustaleniom, bądźmy dorośli.