Reklama.
Reklama.
Reklama.
Zrzucamy objawy tej choroby na stres. Zrób test i sprawdź, czy masz zespół jelita drażliwego
14 marca 2018, 14:52·3 minuty czytania
Publikacja artykułu: 14 marca 2018, 14:52Niestety coraz więcej osób narzeka z powodu problemów jelitowych. Mogą one przyczyniać się do znacznego pogorszenia jakości życia i warto jak najszybciej rozpoznać objawy choroby, by przeciwdziałać. Zespół jelita drażliwego dotyka 20% dorosłych i najczęściej występuje u osób pomiędzy 20-40 rokiem życia.
Reklama.
Lekarzom trudno zdiagnozować chorobę
Boli mnie brzuch, mam zaparcia, dziś znowu miałam biegunkę – z powodu takich objawów cierpi coraz więcej osób. Większość bagatelizuje problem, dopóki nie ma to znacznego wpływu na ich życie. Gdy sprawa staje się tematem numer jeden i zakłóca prawidłowy rytm dnia, wówczas zaczyna się wędrówka do lekarzy. Stres i nieprawidłowa dieta to najczęstsza diagnoza. Lekarz odsyła pacjenta, nakazując mu zmienić nawyki żywieniowe i prosząc o spokojniejszy tryb pracy. Gdy nie nastąpi poprawa, ma powrócić.
Boli mnie brzuch, mam zaparcia, dziś znowu miałam biegunkę – z powodu takich objawów cierpi coraz więcej osób. Większość bagatelizuje problem, dopóki nie ma to znacznego wpływu na ich życie. Gdy sprawa staje się tematem numer jeden i zakłóca prawidłowy rytm dnia, wówczas zaczyna się wędrówka do lekarzy. Stres i nieprawidłowa dieta to najczęstsza diagnoza. Lekarz odsyła pacjenta, nakazując mu zmienić nawyki żywieniowe i prosząc o spokojniejszy tryb pracy. Gdy nie nastąpi poprawa, ma powrócić.
Oczywiście na pewno zmiana diety pomoże, ale z pewnością nie wyeliminuje problemu. Zespół jelita drażliwego to nie jest schorzenie, które ot tak po prostu mija. Wracamy więc do lekarza i pada podejrzenie numer dwa – wrzody. Skierowanie na gastroskopię ma wykluczyć problem. Na to, że pacjent cierpi na zespół drażliwego jelita (IBS) niestety wpadają dosyć późno, bo i niełatwo zdiagnozować problem.
Co to jest zespół drażliwego jelita?
Zespół jelita drażliwego to choroba jelita cienkiego i grubego. Nie wynika z uszkodzeń anatomicznych jelit, a z biochemicznych defektów w procesach przemiany materii. Nie ma jeszcze na temat przyczyn choroby jednoznacznych danych, jednak wyodrębniono już cztery, które odpowiadają za rozwój choroby:
Zespół jelita drażliwego to choroba jelita cienkiego i grubego. Nie wynika z uszkodzeń anatomicznych jelit, a z biochemicznych defektów w procesach przemiany materii. Nie ma jeszcze na temat przyczyn choroby jednoznacznych danych, jednak wyodrębniono już cztery, które odpowiadają za rozwój choroby:
– zaburzenia funkcji motorycznej jelit
– nadwrażliwość trzewna
– zaburzenia na osi mózgowo-jelitowej
– przebycie biegunki infekcyjnej
– nadwrażliwość trzewna
– zaburzenia na osi mózgowo-jelitowej
– przebycie biegunki infekcyjnej
Treść pokarmowa powinna przesuwać się od żołądka do jelita grubego. Czynność motoryczna jelit, która powinna polegać na kurczeniu się i rozkurczaniu mięśniówki, w zespole jelita drażliwego nie działa prawidłowo, albo jest zbyt szybka perystaltyka i wówczas dochodzi do biegunki, albo zbyt wolna prowadząca do zaparć.
Kogo dotyczy zespół jelita drażliwego?
Obecnie szacuje się, że choroba występuje u ok. 20% przedstawicieli dorosłej populacji. Objawy pojawiają się zwykle w wieku 20-40 lat i u 50% pacjentów pojawiają się oprócz wzdęć i bólu brzucha także zaburzenia psychologiczne jak lęk i depresja. To zdecydowanie wpływa na nasilenie dolegliwości, bóle brzucha stają się bardziej intensywne. By rozpoznać chorobę, przyjmuje się, że objawy muszą występować przez minimum 3 miesiące, więc pacjent, który zgłasza dolegliwości żołądkowe, musi je odczuwać przez dłuższy czas.
Obecnie szacuje się, że choroba występuje u ok. 20% przedstawicieli dorosłej populacji. Objawy pojawiają się zwykle w wieku 20-40 lat i u 50% pacjentów pojawiają się oprócz wzdęć i bólu brzucha także zaburzenia psychologiczne jak lęk i depresja. To zdecydowanie wpływa na nasilenie dolegliwości, bóle brzucha stają się bardziej intensywne. By rozpoznać chorobę, przyjmuje się, że objawy muszą występować przez minimum 3 miesiące, więc pacjent, który zgłasza dolegliwości żołądkowe, musi je odczuwać przez dłuższy czas.
Objawy zespołu jelita drażliwego
– bóle brzucha
– biegunka i zaparcia naprzemiennie
– nadmiar gazów jelitowych
– nudności
– bóle krzyża, mięśni i stawów
– zaburzenia ginekologiczne
– lęk i depresja
– częste oddawanie moczu
– przelewanie w brzuchu
– uczucie pełności
– bóle brzucha
– biegunka i zaparcia naprzemiennie
– nadmiar gazów jelitowych
– nudności
– bóle krzyża, mięśni i stawów
– zaburzenia ginekologiczne
– lęk i depresja
– częste oddawanie moczu
– przelewanie w brzuchu
– uczucie pełności
Postać biegunkowa jest wtedy, kiedy u pacjenta pojawiają się więcej niż 3 wypróżnienia dziennie, stolec jest luźny i wodnisty i pojawia się uczucie nagłego parcia. Postać zaparciowa jest wtedy, gdy stolec jest twardy i grudkowaty, pojawia się nie częściej niż 3 razy w tygodniu.
Zespół jelita drażliwego IBS - leczenie
Leczenie choroby jet równie trudne, jak jej zdiagnozowanie. Lekarze raczej skupiają się na łagodzeniu dolegliwości, a nie przyczyny. Należy to jednak uczynić jak najszybciej, gdyż choroba powoduje silny dyskomfort fizyczny i psychiczny. Leczenie postaci zaparciowej i biegunkowej oczywiście wymaga innego podejścia. Przy zaparciach najważniejsza jest zmiana diety na bogatoresztkową. Należy zwiększyć spożycie produktów bogatych w błonnik, a także warzywa, produkty zbożowe i ciemne pieczywo. Należy unikać cukru, mąki, białego pieczywa i ryżu. Ważna jest także aktywność fizyczna oraz wprowadzenie leków pobudzających perystaltykę jelit.
Leczenie postaci biegunkowej z kolei wymaga zrezygnowania z czekolady, kawy, alkoholu, oraz produktów zawierających sorbitol. Lekarz może zlecić podawanie leków hamujących peryslatykę.
Leczenie choroby jet równie trudne, jak jej zdiagnozowanie. Lekarze raczej skupiają się na łagodzeniu dolegliwości, a nie przyczyny. Należy to jednak uczynić jak najszybciej, gdyż choroba powoduje silny dyskomfort fizyczny i psychiczny. Leczenie postaci zaparciowej i biegunkowej oczywiście wymaga innego podejścia. Przy zaparciach najważniejsza jest zmiana diety na bogatoresztkową. Należy zwiększyć spożycie produktów bogatych w błonnik, a także warzywa, produkty zbożowe i ciemne pieczywo. Należy unikać cukru, mąki, białego pieczywa i ryżu. Ważna jest także aktywność fizyczna oraz wprowadzenie leków pobudzających perystaltykę jelit.
Leczenie postaci biegunkowej z kolei wymaga zrezygnowania z czekolady, kawy, alkoholu, oraz produktów zawierających sorbitol. Lekarz może zlecić podawanie leków hamujących peryslatykę.
Innym aspektem jest leczenie działań ubocznych choroby, czyli depresji i lęków. Stosowane są leki antydepresyje i podnoszące poziom serotoniny w surowicy.
Może cię zainteresować także: Metamorfozy gwiazd to zasługa jednej diety. Nie wszyscy mogą ją stosować
Reklama.