Stało się: dziecko zaraziło się ospą i wygląda jak biedronka w kropeczki. Wiele dzieci mimo swędzących krostek ma dobre samopoczucie i rozpiera je energia. Chcą wtedy wyjść z domu choćby na krótki spacer. Lekarze jednak zalecają, żeby z ospą wietrzną w ogóle nie wychodzić z domu, bo zakażenie może skończyć się niebezpiecznymi powikłaniami. Jak długo trzeba zostać z ospą w domu?
Reklama.
Podobają Ci się moje artykuły? Możesz zostawić napiwek
Teraz możesz docenić pracę dziennikarzy i dziennikarek. Cała kwota trafi do nich. Wraz z napiwkiem możesz przekazać też krótką wiadomość.
Rodzice zastanawiają się, jak długo w domu trzeba przebywać z dzieckiem z ospą. fot. tomsickova/123rf.com
Reklama.
Ospa wietrzna to choroba zakaźna, podczas której dziecko musi przebywać w domu – należy je izolować, by nie zarażało oraz by zmniejszyć ryzyko powikłań po ospie.
Rodzice zastanawiają się, jak długo dziecko chore na ospę musi przebywać w domu. Lekarze są zdania, że optymalny czas to ok. dwa tygodnie.
Siedzenie w domu podczas ospy związane jest z ryzykiem nadkażenia krost. Dlatego na pytanie o to, jak długo w domu z ospą, odpowiedź brzmi: aż do skończenia choroby (czyli odpadnięcia strupków po krostach).
Ospa: jak długo w domu
Podczas zakażenia ospą wietrzną u dziecka musi ono przebywać w domu, przede wszystkim dlatego, że ekspozycja krost na słońce sprawia, że choroba może się przedłużać, a krosty źle goić. Lekarze zakazują wychodzenia na dwór podczas ospy także dlatego, że przebywanie na dworze niesie zwiększone ryzyko powikłań po ospie.
Lekarze apelują, aby z dzieckiem chorującym na ospę nie wychodzić z domu przez ok. dwa tygodnie. W domu należy przebywać do czasu, aż choroba całkowicie się skończy, czyli do czasu aż wszystkie strupki po krostach odpadną.
Statystycznie trwa to właśnie mniej więcej 14 dni, ale są dzieci, które wyjątkowo łagodnie przechodzą zakażenie ospą wietrzną i mają tylko kilka-kilkanaście krost na całym ciele. W związku z tym one pewnie szybciej przejdą chorobę i wcześniej odpadną im strupki po krostkach, będą więc mogły wyjść z domu np. po 10 dniach.
Ospa wietrzna a wychodzenie na dwór
Ospa wietrzna to choroba zakaźna, którą może zarazić się zarówno dziecko, jak i dorosły. Podczas zakażenia na ciele pojawiają się krosty, początkowo wypełnione płynem surowiczym, które następnie pękają, przysychają, a potem zamieniają się w strupki. Warto pamiętać, że osoba zakażona ospą zaraża ok. dwa dni przed pojawieniem się krostek na ciele i aż do momentu przyschnięcia wszystkich wykwitów z płynem.
Kiedy krosty pękną, przyschną i odpadną wszystkie strupki, spokojnie można wyjść z dzieckiem na krótki spacer. Można już zrezygnować z przebywania wyłącznie w domu, ale nadal należy chronić ślady po krostach przed słońcem, by nie zostały po nich mało estetyczne blizny.
Należy też pamiętać, że ospa wietrzna to choroba zakaźna, która bardzo osłabia organizm, w tym układ odpornościowy. Dziecko, które przeszło ospę powinno być dość długo w domu i nie mieć kontaktu z rówieśnikami np. w przedszkolu, aby uniknąć szybkiego zakażenia się innymi chorobami: po ospie nawet lekka infekcja wirusowa może być groźna, a dziecko może przechodzić ją wyjątkowo źle.
Powikłania ospy przez wychodzenie z domu
Zarówno nadkażenia krost, jak i wystawianie ich na słońce podczas wychodzenia na dwór z ospą, może prowadzić do powikłań skórnych:
wtórnych zakażeń bakteryjnych (które mogą prowadzić do zakażeń inwazyjnych: bakteryjnego zapalenia płuc, ropniaka opłucnej, posocznicy
odwodnienia (z powodu wykwitów w buzi dziecko mniej pije i je).
W przypadku osoby dorosłej, która przechodzi ospę wietrzną (zazwyczaj dlatego, że nie przechodziła jej jako dziecko), zalecenia o długości siedzenia w domu są podobne. Dorośli często gorzej przechodzą zakażenie, więc w ich przypadku bywa, że dwa tygodnie to minimalny czas rekonwalescencji.
Na krosty w przebiegu ospy nie poleca się stosowania pudrów, które mogą dodatkowo wysuszać i powodować swędzenie skóry. Dodatkowo smarowanie krost podczas ospy może powodować namnażanie się bakterii, co prowadzi do powikłań skórnych po ospie. Zamiast pudrów i maści, farmaceuci polecają pianki i żele na skórę, które chłodzą i łagodzą swędzenie, a dodatkowo nawilżają i ograniczają rozwój zakażenia.
