Ból, jaki odczuwa kobieta, która usiądzie na toalecie wkrótce po porodzie, jest nieprawdopodobnie bolesny. A jednak nie można wstrzymywać moczu ani wypróżnienia, bo będzie później bolało jeszcze bardziej. Są na szczęście pewne sposoby, którymi można sobie w pewnym stopniu ulżyć.
Wizyta w toalecie niedługo po porodzie to konieczność. Położne przypominają, by nie wstrzymywać potrzeb fizjologicznych, robić i siku, i kupę, bo to ważne. Jednak większość kobiet, które rodziły siłami natury, w toalecie przeżyło coś strasznego. Ból nie do opisania – rwący, przeszywający, piekący. Każde, nawet najdelikatniejsze parcie, doprowadzało do łez. Zresztą, po cesarskim cięciu jest niewiele lepiej, może tylko pod względem siusiania.
– To pierwsze poporodowe siusiu sprawiło, że wolałabym chyba jeszcze raz urodzić. Nie byłam w stanie załatwić się bez krzyku i płaczu. Jedyne, co mi w tych momentach pomagało, to polewanie krocza ciepłą wodą. Trwało to wiele dni – wspomina Joanna.
– Już sama operacja umoszczenia się na sedesie była skomplikowana. Po nacięciu krocza ledwo mogłam chodzić, a siadałam tylko bokiem, więc konieczność przyjęcia w miarę prostej pozycji na toalecie, była okropna. Strumień moczu palił jak ogień – opowiada Zuza.
– Załatwiłam się kilka godzin po porodzie i choć rodziłam naturalnie, zrobienie kupy nie było takie straszne. Usiadłam na sedesie i nie parłam, bo wtedy rzeczywiście by mnie bolało. Po prostu zaczekałam, aż grawitacja zrobi sobie. O wiele gorzej wspominam sikanie – to historia Jagody.
"Szwy na brzuchu tak bardzo mnie ciągnęły, że na toalecie musiałam prawie leżeć. W takiej pozycji oddanie moczu czy stolca to był wyczyn. Bolały mnie po prostu całe wnętrzności, a sikanie niesamowicie szczypało", wspomina Magda.
To, co czują kobiety w toalecie po porodzie, doskonale ilustruje zdjęcie, które pojawiło się ostatnio na profilu Take Back Postpartum (instagram.com/takebackpostpartum) na Instagramie:
Ból w trakcie załatwiania potrzeb fizjologicznych bierze się stąd, że podczas porodu mięśnie dna macicy zostały mocno rozciągnięte i nadwyrężone. Okolica krocza jest cała obolała, ponadto często jest tam rana po nacięciu i założone są szwy. Cewka moczowa jest obrzęknięta w wyniku nacisku przez główkę dziecka.
Po cesarce mamy wielką ranę w poprzek brzucha, przeciętych jest kilka powłok brzusznych i wszędzie są szwy. Oddawanie moczu i defekacja przez kilka, a nawet kilkanaście dni po porodzie jest uciążliwa i bolesna, ale jest to stan naturalny. Wiele kobiet odczuwa jednak wielką różnicę i znaczną ulgę po zdjęciu szwów.
To ważne, by pójść do toalety
Jednak trzeba się załatwiać, nawet jeśli nie czujemy ewidentnie potrzeby. Mocz należy oddać już 6-8 godzin po porodzie, choć często wcale nam "się nie chce". Jest to efekt działania środków znieczulających używanych podczas porodu, ale i tego, że dotąd pęcherz był uciskany przez macicę, a nagle zrobiło się w brzuchu sporo luzu. Pęcherz więc może się swobodnie zapełnić, a my tego dalej nie będziemy czuć.
Powstrzymywanie zarówno moczu, jak i stolca, może doprowadzić do jeszcze większych problemów. Trzymanie wypełnionego pęcherza samo w sobie jest bolesne i niezdrowe, a dodatkowo utrudnia macicy obkurczanie się. Powstrzymanie defekacji z kolei prowadzić do utwardzenia mas kałowych, do zaparć, a to potem podczas wypróżniania – które kiedyś musi nastąpić! – spowoduje jeszcze większy ból.
Są na szczęście sposoby, dzięki którym te wizyty w toalecie po porodzie mogą być nieco bardziej znośne.
Poród siłami natury często prowadzi do powstania żylaków odbytu, czyli hemoroidów. W takiej sytuacji zawsze warto skonsultować się z lekarzem, by zalecił odpowiednie środki, ale w aptece, nawet bez recepty, można kupić różne maści i czopki, które poprawią nieco komfort nie tylko wypróżniania się, ale i w ogóle normalnego funkcjonowania – chociażby siedzenia. Pocieszające jest to, że hemoroidy po porodzie zazwyczaj ustępują w ciągu kilku tygodni. W regeneracji okolic odbytu pomogą ćwiczenia mięśni Kegla.