Reklama.
Reklama.
Reklama.
Poddałam się i chciałam tylko żeby nie płakał. Na szczęście obok był mój mąż, który dał mi siłę
Reklama.
Przeczytałam wasz artykuł na temat karmienia piersią i chciałam się podzielić moją krótką historią.
Od początku wiedziałam, że chcę karmić piersią mojego synka. Myślałam, że będzie to szybkie łatwe i przyjemne, jednak w szpitalu moje wyobrażenia o karmieniu zostały rozwiane. Franek urodził się przez cesarskie cięcie, przystawiany do piersi krzyczał wniebogłosy, a ja zwątpiłam w to, czy kiedykolwiek uda mi się go nakarmić. Były łzy, złość i bezsilność. Trwało to trzy dni. Dziecko w między czasie było dokarmiane mm.
Poddałam się, chciałam tylko, żeby nie płakał. Na szczęście obok był mój mąż, który nie pozwolił mi się poddać. Przez kolejne dni był z nami od rana do wieczora, pomagał w przystawianiu Franka, podnosił na duchu i pomógł mi znieść nieustający płacz dziecka.
Jesteś wspaniałą matką
Pamiętam też jedno zdanie które wypowiedziała położna, które było kluczowym zdaniem i dodało mi skrzydeł. Powiedziała " jesteś wspaniałą matką i świetnie sobie radzisz", choć wiedziałam, że wcale tak nie jest. To jednak wystarczyło, żeby odzyskać siły.
Pamiętam też jedno zdanie które wypowiedziała położna, które było kluczowym zdaniem i dodało mi skrzydeł. Powiedziała " jesteś wspaniałą matką i świetnie sobie radzisz", choć wiedziałam, że wcale tak nie jest. To jednak wystarczyło, żeby odzyskać siły.
Po tygodniu wróciliśmy do domu i Franek był wręcz przyklejony do piersi. O mm mogliśmy zapomnieć. Myślę, że gdyby nie ludzie którzy byli ze mną, w szpitalu na pewno bym sobie odpuściła. W między czasie odwiedzała nas położna środowiskowa. To była totalna porażka. Małemu wyszła wysypka na twarzy, położna stwierdziła, że jest to skaza białkowa i powinnam odstawić dziecko od piersi i przejść na mm. Nie walczyłam z nią, nie tłumaczyłam, więcej już jej do domu nie wpuściłam. Z wysypką pojechaliśmy do pediatry, ta powiedziała, że są to zwykłe potówki...
Gdy mały miał kolki moja mama stwierdziła, że powinnam karmić butelką, bo coś jest nie tak z moim pokarmem. Teraz twierdzi, że karmię go za długo i za często, choć synek ma dopiero 9 miesięcy. Koleżanki mówią, że po 6 miesiącu to już sama woda leci albo po co ja chce karmić takiego dużego chłopaka piersią. Gdybym w czasie ciąży nie czytała tyle publikacji na temat karmienia piersią, nie znała tylu faktów, a kierowała się zdaniem ludzi Franek pił by dzisiaj mm.
Pierwsze 3 miesiące nie były łatwe, bolące brodawki, nabrzmiałe piersi, długie godziny karmienia, ale warto było. Teraz jest szybko, łatwo i przyjemnie :) Dobrze, że się nie poddałam. To co w życiu przychodzi najtrudniej, daje najlepsze owoce :)
Pozdrawiam
Ola mama Franka
Ola mama Franka
Przeczytaj:
Wasze historie:
Drogie mamy — piszcie do nas na adres: kontakt@mamadu.pl, opowiedzcie nam swoje historie, czy miałyście dość szczęścia? Czekamy na Wasze listy!
Akcja społeczna "Karmimy dzieci piersią? Naturalnie!", to przedsięwzięcie stworzone specjalnie, aby przyszłe i obecne mamy znalazły wsparcie i wiedzę. Niech karmienie piersią będzie dla nich oczywistym wyborem, a ich historie niech zawsze kończą się happy endem. "Mleko mamy rządzi!"
Wypełnij ankietę dla mam TUTAJ..
Wypełnij ankietę dla mam TUTAJ..
Partnerem akcji jest
Reklama.