Rozpieszczone i bezczelne alfy? "To żadna karma, tylko klapki na oczach!"

"Szanowna redakcjo, 

w odpowiedzi na artykuł Hanny Szczesiak (Pokolenie alfa jest bezczelne i nie ma szacunku do starszych. Oto co muszą zrobić rodzice, mamadu.pl, 03.09.2024 r.) chciałabym przedstawić swój punkt widzenia. Przeczytałam ten artykuł z dużym zaciekawieniem, ale i rosnącą irytacją.

Pokolenie alfa, z tego, co podpowiada internet, to dzieci urodzone po 2010 roku. To oznaczałoby, że najstarsi przedstawiciele tego pokolenia mają 14 lat. W artykule, który skłonił mnie do napisania do Państwa, przytoczona jest opinia innej dziennikarki, a także pani psycholog. 

Bezczelne czy asertywne?

Obie kobiety są zdania, że to, co uchodzi za bezczelność i uprzywilejowaną postawę współczesnych dzieci, uważane za karmę lub niemalże karę za grzechy rodziców małych alf, tak naprawdę jest wyrazem asertywności i umiejętności stawiania granic. Pokolenie alfa miało nauczyć się tego dzięki dostępowi do technologii, które 'umożliwiają wyrażanie własnej opinii już od bardzo młodego wieku' – argumentują obie panie.

Po czym przechodzą do udzielania rad rodzicom i nauczycielom: musicie uczyć alfy empatii, tak by nie zatraciły pewności siebie w wyrażaniu własnego zdania, ale jednocześnie umiały okazywać szacunek innym ludziom.

Dzieci się nie zmieniły

Tak się składa, że jestem i matką alfy (13 l.), i nauczycielką, rada ta z założenia skierowana jest więc bezpośrednio do mnie. I tu pojawia się moja irytacja. W szkole podstawowej pracuję od 23 lat, nie wliczając w to praktyk studenckich, i jedno mogę powiedzieć z całą pewnością: dzieci są cały czas takie same!

Różnica polega tylko i wyłącznie na tym, że kiedyś bywały 'bezczelne' czy 'aroganckie' w ukryciu – w rozmowach z koleżankami, w liścikach podrzucanych kolegom, w zamierzeniu zawsze z dala od uszu dorosłego. To nie technologia to zmieniła, ale brak strachu. 

I jeśli cokolwiek mogę powiedzieć z mojej perspektywy nauczycielsko-rodzicielskiej: to nie empatii musimy uczyć dzieci, bo tej im nie brakuje (zaryzykowałabym nawet stwierdzeniem, że współcześni uczniowie szkoły podstawowej są bardziej empatyczni i uważni na innych, wyczuwają ich stany emocjonalne jak nigdy wcześniej).

Tego ich nauczmy

To, co powinniśmy im przekazywać, to wiara w to, że są na właściwej drodze. Podtrzymywać ich pewność siebie i nie zarażać ich naszymi lękami przed autorytetami, naszą służalczością wobec innych. To – i tylko to – sprawi, że wyrosną na dorosłych ludzi, którzy pewnie przejdą przez życie i nie będą przepraszać za to, że mają własne opinie.

Jestem pełna podziwu dla swoich uczniów i mojego dziecka. Pora zdjąć klapki z oczu: dzieci i młodzież były zawsze krytykowane przez starsze pokolenia, zawsze dopatrywano się w ich zachowaniu oznak przyszłej ich zagłady, przejawów lekceważenia i bezczelności. Szkoda, że tak szybko zapominamy o tym, kiedy tylko sami przekraczamy magiczną granicę dorosłości".

* śródtytuły pochodzą od redakcji.