Rozporządzenie MEN powodem rodzinnych sporów. "Syn ma wiele żalu i pretensji"

Przypomnijmy. Zgodnie z rozporządzeniem dotyczącym zmian w pracach domowych, uczniowie klas 1-3 w ogóle takowych nie będą mieli zadawanych. Z kolei ci, którzy uczęszczają do klas 4-8 prace będą mieć, ale nie będą one podlegały ocenie. Osoby uczęszczające do szkół średnich, nie mogą liczyć na żadną taryfę ulgową. W ich przypadku wszystko pozostaje bez zmian.

To niesprawiedliwe!

Jedni popierają zmiany, jakie planuje wprowadzić Ministerstwo Edukacji Narodowej, inni są przeciwni i uważają, że nie tędy droga. Dziś nie będziemy tego oceniać, a skoncentrujemy się na tym, jak widzą to uczniowie. Jedna z naszych czytelniczek, mama dwójki chłopców – jeden uczęszcza do klasy pierwszej, drugi do klasy czwartej, przyznaje, że ma tego wszystkiego dość.

"Moje dziecko ma w sobie wiele żalu i pretensji. Maks (ten starszy) uważa, że to bardzo niesprawiedliwe, że on musiał odrabiać prace domowe, uczęszczając do klasy 1-3, a jego brat (Kamil) zaraz zostanie z tego zwolniony. I choć prawdą jest, że prace domowe Maksa nie będą podlegały ocenie, to i tak musi je odrobić. Po przyjściu ze szkoły musi wyjąć książki, zeszyty i poświęcić ileś tam czasu na wykonanie zadania" – pisze pani Milena, mama chłopców.

On chyba ma rację

Kiedy zastanawiam się nad tym na spokojnie i kiedy próbuję zrozumieć tok rozumowania starszego brata, dochodzę do wniosku, że chyba ma rację. Być może, gdybym była dzieckiem, także miałabym o to pretensje. Tego nie wiem.

"Maks uparcie twierdzi, że uczniom starszych klas także należy odpuścić. Podobnego zdania są jego koledzy i koleżanki z klasy. Najbardziej buntują się ci, którzy mają młodsze rodzeństwo. Starszaki zastanawiają się, dlaczego oni musieli, a kolejne pokolenia zostaną z tego zwolnione" – czytamy w dalszej części listu.

"Kamil już nie może doczekać się zmian. Odlicza tygodnie i dni. Póki co nauczyciele są nieugięci i co najmniej trzy razy w tygodniu zadają prace domowe. Piątki zawsze są ‘wolne’. Czasami specjalnie dokucza starszemu bratu. Śmieje się i podkreśla, że on zawsze ma lepiej. Chłopcy zaczynają się kłócić, przepychać. Przyznaję, mam tego dość. Czasami zastanawiam się, czy nie byłoby lepiej, gdyby wszystko pozostało bez zmian. Wtedy przynajmniej w naszym domu zapanowałby spokój, ład i harmonia" – dodaje pani Milena.

Drodzy rodzice, tutaj pojawia się pytanie. Jak byście postąpili, gdybyście znaleźli się w takiej sytuacji, jak nasza czytelniczka? Jak pogodzić braci? Co zrobić, by ten starszy nie czuł się pokrzywdzony?