Zrezygnuj z 4 popularnych wśród rodziców zdań. Tak sprawisz, że dziecko będzie silne psychicznie

Magdalena Konczal
Każdy rodzic chce, by jego dziecko wyrosło na mądre, pewne siebie i silne psychicznie. Wychowując malucha nie powinniśmy więc zapominać o walidacji emocjonalnej. Czym ona jest i dlaczego warto dowiedzieć się o niej więcej?
Jak wychować silne psychicznie dziecko? reshot/ Anna Yanish

Walidacja emocjonalna – czym jest?


Walidacja emocjonalna to proces poznawania, rozumienia i wyrażania akceptacji wobec uczuć drugiego człowieka. Jej przeciwieństwem jest unieważnienie emocjonalne, które sprawia, że emocje innej osoby są odrzucane lub ignorowane.

Nie musimy wcale zgadzać się z czyimiś uczuciami lub uważać daną reakcję na konkretną emocję za uzasadnioną. Po prostu przekażmy drugiej osobie, że rozumiemy, co ona czuje, nawet pomimo braku utożsamienia się z jakimś uczuciem.


Nie próbujmy też zawstydzać bliskiej osoby z powodu pojawiających się w niej emocji. Mówiąc najprościej, starajmy się nie oceniać, ale wspierać w tym, co przeżywa.

Jest to bardzo ważne zwłaszcza w przypadku dzieci. One jeszcze nie rozumieją własnych emocji. Właśnie dlatego rodzice, którzy chcą wychować silne psychicznie dzieci powinni zwracać na to szczególną uwagę.

Co mówić dziecku, by było silne psychicznie?


Bardzo ważne jest to, by matki i ojcowie pokazywali swoim maluchom, że uczucia, które się w nich pojawiają są potrzebne. Właśnie dlatego dobrze jest zamienić dobrze nam znane i często wypowiadane słowa, na inne, np.

1. Zamiast mówić: "Nie bój się", powiedz: "Wiem, że to jest straszne, ale jestem pewien, że dasz radę".
2. Zrezygnuj z: "Nie płacz" i powiedz: "Rozumiem, że jest ci smutno. Widzę, że ta rzecz była dla ciebie ważna".
3. Nie mów: "Uspokój się", ale powiedz: "Widzę, że jesteś zdenerwowana".
4. Zamiast: "Nie wstydź się", użyj słów: "Rozumiem, że występy są stresujące, ale wiem, że dasz radę".

W całym procesie ważne jest to, by nazwać uczucie, ale w żaden sposób go nie oceniać. Wówczas uczymy malucha, że ma prawo do różnych odczuć i nie musi się ich wstydzić. Odczuwanie smutku, gniewu, strachu i wstydu też jest potrzebne.

Bądźmy przewodnikami dzieci po ich własnych emocjach. Nie negujmy uczuć, ale akceptujmy je. To może być klucz siły psychicznej.
Źródła: verywellmind.com, psychologytoday.com