Znowu nie słucha? 10 zdań, które sprawią, że się uspokoisz i zbudujesz z dzieckiem silną więź

Iza Orlicz
Chyba każdy rodzic to zna – mówisz do dziecka, ale masz wrażenie, że albo cię nie słucha, albo cię nie słyszy. Jak więc z nim rozmawiać? Użyj tych sprawdzonych zwrotów, dzięki którym komunikacja z dzieckiem stanie się łatwiejsza.
Jak i co mówić, by dzieci nas słuchały? unsplash.com
To dylemat wielu rodziców: jak mówić do dziecka, by nas słuchało? Przede wszystkim mówimy zbyt dużo – ilość poleceń, jakie rodzice wydają swoim dzieciom wynosi nawet… 200 dziennie. Do dziecka dociera tylko ok. 25 proc. z nich, czyli i tak spora ilość, bo ok. 50. Po drugie, czasem używamy zdań, które dzieci rzeczywiście "wpuszczają jednym uchem, a wypuszczają drugim”. Wypróbuj więc te sprawdzone zwroty, a komunikacja z dzieckiem powinna ulec poprawie.

1. Nie mów: "Bądź ostrożny”, lepiej powiedz: "O czym musisz pamiętać?”. Powtarzanie często: "Uważaj” czy "Bądź ostrożny” przynosi skutek odwrotny do zamierzonego, bo dziecko ignoruje zdania, które powtarzamy zbyt często. Zamiast tego będzie musiało wymienić rzeczy, o których trzeba pamiętać, gdy np. idzie samo grać do parku w piłkę.


2. Nie mów: "Wstydź się” lub "Powinieneś to wiedzieć”, lepiej powiedz: "Czego nauczyłeś się z tego błędu?”. Nie zawstydzasz w ten sposób dziecka, ale motywujesz je do zmiany zachowania w podobnej sytuacji następnym razem.

3. Nie mów: "Wychodzimy teraz”, lepiej powiedz: "Chcesz wyjść teraz czy za 10 minut”. Zwrot ten sprawdzi się, gdy nie możemy wyciągnąć dziecka np. z placu zabaw.

4. Nie mów: "Nie stać nas na to” lub "Nie, powiedziałam, żadnych zabawek”, lepiej powiedz: "Dodajmy tę zabawkę do listy urodzinowej”. Nie zawsze jest to kwestia tego, że nie masz pieniędzy, ale po prostu nie masz ochoty kupować dziecku kolejnej zabawki. Wpisanie ją na listę urodzinową lub prezentów od Świętego Mikołaja spowoduje, że dziecko bardziej doceni otrzymany prezent.

5. Nie mów: "Nie rządź się” lub "Nikt nie będzie chciał się z tobą bawić, jak będziesz się tak zachowywać”, lepiej powiedz:Jesteś świetnym liderem. Wykorzystaj swoje umiejętności do pracy w zespole”. Wiele dzieci lubi przewodzić w grupie i świetnie im to wychodzi, dlatego nie strasz dziecka, że nikt go nie będzie lubił z tego powodu. Raczej naucz go dodatkowo współdziałania z innymi dziećmi: by pytało, zamiast dowodzić lub zamieniało się rolami, by nikt nie czuł się pokrzywdzony.

6. Nie mów: "Nie płacz, nie jesteś małym dzieckiem”, lepiej powiedz: "W porządku, płacz, jeśli ci to pomaga. Jestem tutaj, jeśli będziesz mnie potrzebować”. Lepiej nie wywierać na dziecku presji, że ma czuć coś innego, niż tak naprawdę czuje w danej chwili. Lepiej nauczyć je, że jest w stanie samodzielnie poradzić sobie ze swoimi emocjami i może podjąć działania, by poprawić swoje samopoczucie.

7. Nie mów: "Daj, zrobię to za ciebie”, lepiej powiedz: "Wygląda na to, że potrzebujesz chwili. Poczekam, aż skończysz”. Pośpiech to często nieodłączny towarzysz naszego życia, ale czasem pozwól dziecku samodzielnie coś zrobić, nawet jeśli będzie to trwało chwilę dłużej. Ty spokojnie zrób w tym czasie coś innego (dzięki czemu nie będziesz tak zniecierpliwiona), a jemu pozwól na samodzielność. Możesz dodać też zdanie, że widzisz, jakie to trudne (np. zawiązywanie butów), ale wierzysz, że da sobie radę.

8. Nie mów: "Nie denerwuj się, po co się stresujesz?”, lepiej powiedz: "Jak się czujesz?”.Pomaganie dziecku w rozpoznawaniu ich emocji to ważne rodzicielskie zadanie. Nie zaprzeczajmy też i nie lekceważmy uczuć dziecka, choćby wydawały nam się nieadekwatne do sytuacji.

9. Nie mów: "Pospiesz się”, "Spóźnimy się”, lepiej powiedz: "Jesteśmy dziś gepardami, musimy działać szybko”. Na pewno ten zwrot sprawdzi się w przypadku małych dzieci, które chętnie angażują się w nowe gry. Chodzi jednak o to, że czasem warto wprowadzić element zabawy zamiast zdenerwowania, gdy chcemy dotrzeć do naszego dziecka.

10. Nie mów:
"Przestań marudzić”, lepiej powiedz: "Zatrzymaj się, oddychaj i teraz jeszcze raz poproś o to, co chcesz”. Możesz nauczyć dziecko prostych technik oddechowych (kilka głębokich wdechów i wydechów), by potrafiło się samo szybko uspokoić i zmieniło swój sposób mówienia.

Źródło: mother.ly