Postanowienia noworoczne nie muszą być długą i ambitną listą zadań. Coraz częściej stają się po prostu próbą uporządkowania chaotycznego świata mamy – ustawienia codzienności tak, żeby dało się w niej normalnie funkcjonować. Plan na 2026 rok to mniej presji, więcej dobrych decyzji i jasne zasady działania. Zapisz sobie jakie masz plany, ale też kiedy i z czego świadomie rezygnujesz w kolejnym roku.
Dołącz do zamkniętej grupy rodziców na Fb! Tu rozmawiamy i wygrywamy nagrody.Nowy rok zwykle zaczynamy od długiej listy postanowień. Wiele z nich niestety pozostanie tylko na kartce i nigdy nie zostanie wdrożona w życia. Czemu tak się dzieje?
Problemem jest to, że wiele z nich powstaje bez planu, bez konkretnych terminów i bez uwzględnienia realnego życia.
Dlatego w 2026 roku warto podejść do postanowień inaczej. Nie jak do listy życzeń, ale jak do konkretnych decyzji, które mają szansę się wydarzyć. Jak to zrobić?
Realizuję wszystko w założonym terminie
Postanowienia bez ram czasowych szybko zamieniają się w odkładane na wieczne "kiedyś". Jeśli coś planuję, to określam od razu konkretny moment realizacji albo częstotliwość np. raz w tygodniu. To nie musi być ambitne wyzwanie – ważne, żeby było realne. Terminy nie mają mnie stresować, tylko porządkować.
Odpoczywam wtedy, kiedy tego potrzebuję
A nie dopiero wtedy, gdy będzie wolna chwila. Ona nie pojawi się sama. Odpoczynek nie ma być nagrodą po spełnieniu wszystkich obowiązków, a stałym elementem planu. Bez niego żadna lista zadań nie ma sensu.
Nie robię wszystkiego w jednym czasie
Bardzo ważna zasada, która powinna nam towarzyszyć na co dzień brzmi: nie wszystko naraz. Zamiast próbować zmienić wszystkie obszary życia jednocześnie, wybieram to, co w danym momencie jest naprawdę ważne. Reszta może poczekać. Ustalenie priorytetów jest konieczne, żeby osiągać swoje cele.
Zapisuję to, z czego rezygnuję
Postanowienia to nie tylko lista rzeczy, które zrobię, ale też tych, z którymi się żegnam. Z nadmiarem obowiązków, z zadaniami, które nie są moje, z relacjami lub nawykami, które zabierają więcej energii, niż dają coś od siebie. Świadoma rezygnacja jest tak samo ważna jak działanie.
Uczę się delegowania zadań i proszenia o pomoc
Nie wszystko musi być zrobione samodzielnie i nie wszystko musi być zrobione idealnie. Wpisuję w plan to, co mogę oddać innym, zarówno w domu, w pracy jak i we wszystkich innych codziennych sprawach. Proszenie o pomoc przestaje być oznaką słabości, a staje się umiejętnością, którą rozwijam.
A Ty co byś dodała do tej listy?
Zobacz także
'/%3e%3cpath%20class='cls-3'%20d='M48.19,61.08a11.16,11.16,0,0,1-10.88,11,11,11,0,1,1,0-21.9A11.1,11.1,0,0,1,48.19,61.08Zm0,27.7a11.16,11.16,0,0,1-10.88,11,11,11,0,1,1,0-21.9A11.1,11.1,0,0,1,48.19,88.78Z'%20transform='translate(-0.03)'/%3e%3c/svg%3e)
Nie przegap żadnej ważnej wiadomości i obserwuj nas w Google News!