Milenialsi też kręcili "rolki". Zabawa, którą warto pokazać dziecku

Pamiętacie tę zabawę z tworzeniem animacji na brzegach zeszytu? Na skraju kartek rysowało się małe postaci – ludziki w różnych pozach, kwiaty, skaczące piłki, serduszka i tworzyło swoje własne miniopowieści.

Każda kolejna kartka przedstawiała drobną zmianę – podniesioną rękę, przesunięty krok, podskok czy przewrotkę. Gdy szybko przewracało się strony, obrazki zaczynały się poruszać, tworząc coś w rodzaju papierowej kreskówki.

Była to prostsza wersja animacji poklatkowej, choć wtedy nikt raczej nie znał takiego pojęcia. W tamtych czasach wystarczył zeszyt, ołówek i trochę wolnego czasu. To była niezwykle pochłaniająca zabawa. Można było tworzyć własne historie, planować kolejne kadry, szukać pomysłów na ruch i na zakończenie animacji. Wielu z nas robiło to nawet na lekcjach, gdy były nudne czy podczas przerw w szkole.

Użytkowniczka @i_na.style trafnie zauważyła, że były to "rolki naszego dzieciństwa" i trudno się z tym nie zgodzić. Był ruch, była fabuła, była twórczość. Tylko ekran zastępowało kilka kartek papieru.

Dzięki jej postowi przypomniałam sobie, jak bardzo lubiłam tę zabawę i jak potrafiła ona wciągać. Ile radości dawało stworzenie swojej własnej animacji! I jaka była przy tym satysfakcja.

Zamierzam pokazać tę zabawę swoim dzieciom i was też do tego zachęcam.

To uruchamia pokłady kreatywności jak mało co. Dziecko tworzy historię od podstaw, uczy się planowania, cierpliwości, dokładności i obserwowania ruchu. A na koniec dostaje nagrodę – własnoręcznie zrobioną kreskówkę. Coś niesamowitego.