Czy "Świnka Peppa" szkodzi dzieciom? Oto 6 rzeczy, które martwią rodziców

"Świnka Peppa" od lat króluje w dziecięcych domach na całym świecie. Krótkie, kilkuminutowe odcinki, proste dialogi i pastelowa grafika sprawiają, że maluchy oglądają bajkę niemal w hipnozie. Dla rodziców to często chwila wytchnienia – bajka wydaje się bezpieczna, bo "nic złego się tam nie dzieje". Ale czy na pewno?

Psycholodzy zwracają uwagę, że "Peppa" działa na zasadzie powtarzalności: te same sytuacje, te same reakcje, przewidywalne zakończenia. Dziecko szybko uczy się schematu i chętnie wraca po kolejne odcinki.

Problem w tym, że nadmiar powtarzalnych treści może ograniczać rozwój wyobraźni – świat Peppy staje się prosty i "płaski", a dziecko nie szuka innych bodźców.

Dzieci chłoną jak gąbka – również język bohaterów. Widzimy więc maluchy, które powtarzają charakterystyczne zwroty, a czasem nawet intonację postaci. Z jednej strony to dowód, że bajka jest atrakcyjna, z drugiej – problem, gdy dziecko zaczyna naśladować nie zawsze właściwe zachowania. Krytycy wskazują, że w Peppie zdarzają się dialogi, które uczą lekceważenia czy wyśmiewania innych.

Peppa często żartuje z ojca, nazywając go "głupim tatą". W jednym z odcinków wymyśla nawet hasło do domku na drzewie: "gruby brzuszek tatusia". Rodzice obawiają się, że takie sceny mogą uczyć dzieci lekceważenia rodziców.

Bohaterka lubi być w centrum uwagi i często stawia na swoim. Bywa apodyktyczna wobec rodziny i przyjaciół, a swojego młodszego brata George’a traktuje jak kogoś, kto zawsze musi być gorszy.

Peppa łatwo się obraża i potrafi powiedzieć: "Już cię nie lubię! Nie jesteś moją najlepszą przyjaciółką". W innej scenie rzuca telefonem w owcę Suzie tylko dlatego, że ta potrafiła gwizdać, a ona nie.

George, młodszy brat Peppy, wpada w histerię, kiedy coś nie idzie po jego myśli. Nienawidzi warzyw, a za to kocha ciasto czekoladowe. Rodzice zwracają uwagę, że dzieci mogą łatwo podłapać takie nawyki.

Peppa często mówi "nie" i "fuj", okazując brak szacunku dorosłym. Cały serial jest pełen drobnych uszczypliwości i sarkazmu wobec rodziców, zwłaszcza wobec ojca.

Peppa lubi sukienki i lalki, ale w odcinkach zdarza się, że odmawia robienia "chłopięcych rzeczy". Psychologowie podkreślają, że takie podejście może utrwalać stereotypy i ograniczać dzieci.

"Świnka Peppa" nie musi być wrogiem dzieciństwa, ale nteż ie powinna być jego głównym bohaterem. To, co wydaje się niewinną rozrywką, w nadmiarze może kształtować niewłaściwe wzorce zachowań i ograniczać rozwój. Kluczem jak zawsze pozostaje równowaga. Bajka od czasu do czasu tak, ale nigdy w roli wychowawcy zastępującego rodzica.

A wy, pozwalacie swoim dzieciom na oglądanie Peppy?

Źródło: kiddy123.com