Chłopiec gra na urządzeniu mobilnym
Ta gra może szkodzić. Coraz więcej dzieci reaguje frustracją i stresem. storyblock.com

Ta dynamiczna gra mobilna, w której zawodnicy walczą w krótkich starciach zespołowych i rywalizują o nagrody, wydaje się zabawna i kolorowa. Eksperci jednak ostrzegają, że intensywność, szybkie zmiany akcji i mechanizmy finansowe, mogą mieć negatywny wpływ na dzieci. Co konkretnie mówią psychologowie i specjaliści o zagrożeniach tej gry – oraz jakie wnioski wyciągam jako rodzic i obserwator?

REKLAMA

Co to jest Brawl Stars?

Brawl Stars to gra mobilna stworzona przez fińskie studio Supercell. W tej grze gracze kierują postaciami ("brawlerami") i uczestniczą w różnych trybach rozgrywki – 3 na 3, solo czy w specjalnych misjach.

Celem jest eliminowanie przeciwników, zdobywanie trofeów i ulepszanie bohaterów. Tryby zmieniają się dynamicznie, a każde starcie trwa zazwyczaj tylko kilka minut, co sprawia, że zachęca do kolejnej rundy niemal od razu po zakończeniu poprzedniej.

Dlaczego eksperci ostrzegają przed Brawl Stars?

W Brawl Stars akcja jest bardzo szybka. Rozgrywki zmieniają się błyskawicznie, a gracze podejmują decyzje w ułamku sekundy. Takie tempo może nadwyrężać zdolność koncentracji, szczególnie u młodszych dzieci, które dopiero uczą się filtrować impulsy i bodźce.

Każde opóźnienie w reakcji jest karane w grze, co tworzy presję, by trenować zręczność i refleks, niekoniecznie rozwijając odporność psychiczno-emocjonalną.

Mechanizmy uzależniające i mikrotransakcje

Eksperci ds. ochrony dzieci i cyfrowych przestrzeni wskazują, że gry typu "free-to-play" często stosują mechanizmy mające na celu zatrzymać gracza w grze jak najdłużej – służą temu codzienne bonusy, limitowane wydarzenia, "looty" (skrzynki losowe).

W kontekście Brawl Stars krytycy zauważają, że gra "wykorzystuje młodych użytkowników psychologicznie i finansowo" (źródło: Digital Childhood Alliance).

Tryby zakupów wewnątrz aplikacji, losowość zawartości i pokusa "ulepszenia" postaci, często prowadzą do impulsywnych wydatków u dzieci.

Przemoc, rywalizacja i zachowania społeczne

Chociaż przemoc w Brawl Stars ma kreskówkowy charakter, to element ciągłego "zabijania przeciwnika" pozostaje. Co więcej, badania nad grami konkurencyjnymi pokazują, że intensywna rywalizacja może w dłuższej perspektywie zmniejszać zachowania prospołeczne u dzieci grających wiele godzin tygodniowo (szczególnie przy grze konkurencyjnej).

Ponadto, test niezależny przeprowadzony przez niemiecką organizację Stiftung Warentest sklasyfikował Brawl Stars jako jedną z gier ocenionych jako "nieakceptowalne" w 4 z 6 kategorii – m.in. ze względu na reklamy, presję na zakupy i treści nieodpowiednie dla dzieci.

Zagrożenia społecznościowe – czaty i kluby

W grze Brawl Stars istnieje system "Klubów" i czatów, w których gracze mogą się ze sobą komunikować. Choć funkcje czatu są częściowo moderowane, te interakcje niosą ryzyko kontaktu z nieznajomymi, ekspozycji na niewłaściwe treści czy agresję słowną.

Qustodio ostrzega, że "czatowe pokoje w grach stanowią większe zagrożenie niż sama przemoc w grze".

Jakie sygnały alarmowe mogą pojawić się u dziecka?

  • nagły wzrost czasu spędzanego na grze pomimo zmęczenia lub innych obowiązków
  • problemy z koncentracją i impulsywność po sesjach grania
  • frustracja, złość, niecierpliwość, gdy gra zostaje przerwana
  • tajemniczość, ukrywanie wydatków w grze
  • wycofywanie się z kontaktów z rówieśnikami lub izolacja społeczna
  • Co można zrobić jako rodzic?

  • Ustalić limit czasu gry – najlepiej krótki, konkretny i konsekwentny.
  • Wyłączyć lub zablokować zakupy wewnątrz aplikacji, by usunąć pokusę wydawania pieniędzy.
  • Grać razem z dzieckiem – obserwować mechaniki i rozmawiać o tym, co się dzieje na ekranie.
  • Wyłączyć czaty lub ograniczyć je tylko do znajomych, jeśli gra oferuje taką opcję.
  • Zachęcać do przerw, ruchu fizycznego i aktywności poza ekranem, by równoważyć bodźce elektroniczne.
  • Uświadamiać dziecko o mechanizmach gier – że część elementów to psychologia, a nie tylko zabawa.
  • Co ja o tym sądzę?

    Nie chodzi o demonizowanie gier, ale o zwykłą ludzką świadomość. Dobrą grę można wykorzystać edukacyjnie lub jako okazję do rozmowy.

    Granica między zabawą a zagrożeniem dla dziecięcej psychiki bywa cienka, dlatego warto, żebyśmy jako rodzice nie ignorowali niepokojących sygnałów.

    Źródło: Digital Childhood Alliance, Qustodio, Stiftung Warentest

    Napisz do mnie na maila: anna.borkowska@mamadu.pl
    Czytaj także: