Pokazała zdjęcie pracy domowej z ułamkami. Oburzające, że uczeń dostał za to 0 punktów

Od lat mówi się o tym, że szkoła powinna być miejscem bezpiecznym, otwartym na różnorodność i wspierającym rozwój dziecka. Miejscem, w którym uczniowie mogą rozwijać swoje pasje, zainteresowania i sposób myślenia. Do tego też dąży w pewnym sensie Barbara Nowacka, szefowa resortu edukacji, która np. likwidując obowiązkowe prace domowe, chciała dać uczniom więcej czasu na regenerację i spełnianie się w swoich hobby. Szkoła miała być miejscem, gdzie ważniejsze od ocen są pytania, które dziecko zadaje, i pomysły, jakie przynosi.

Czy tak jest naprawdę? Systemowi edukacyjnemu wciąż jeszcze daleko do bycia idealnym. Nadal mamy przed sobą mur, który mówi dzieciom, że mogą być sobą – ale tylko w określonych granicach. Że mogą myśleć samodzielnie – ale tylko tak, jak przewidział autor podręcznika. Że mogą rozwiązać zadanie wg swojego uznania, ale – nawet jeśli jest prawidłowy wynik – nie dostaną za nie punktów, jeśli coś odbiega od klucza.

Na platformie Threads pojawił się wpis użytkowniczki magdalenajakastam, który poruszył wielu rodziców: "Dziecko dostało 0 punktów, bo podzieliło kwadrat nie po przekątnych, a w połowie boku. Mówimy tu o dziecku 8 lat, które jeszcze ma problem z równym przykładaniem linijki, ale widać, że rozumie koncept ułamków. Mało tego w ćwiczeniach mają zaznaczone kratki, więc nigdy nie dzielili po przekątnych".

Na zdjęciu widać ćwiczenie, w którym dziecko podzieliło kwadrat w logiczny sposób – po prostu nie tak, jak przewidział klucz. W komentarzach posypały się inne historie: nauczyciel obniżył punkty, bo cyfry w mnożeniu były odwrotnie zapisane, mimo że wynik się zgadzał (bo przecież mnożenie jest naprzemienne!). I wiele podobnych historii.

Ile razy jeszcze dzieci mają słyszeć, że "to nie tak się robi"? Nawet jeśli "tak" też jest dobrze? Mówimy, że chcemy wychować dzieci samodzielne, które będą elastyczne i kreatywne, ale już w podstawówce uczymy je, że liczy się tylko jeden sposób rozwiązywania zadań. Że schemat jest ważniejszy niż pomysł. A jeśli się wychylisz, nawet jeśli to, co robisz, ma sens – przegrasz, czyli dostaniesz 0 punktów za wykonanie zadania na sprawdzianie.

Problem polega na tym, że system edukacji działa wciąż według starych zasad. Nie liczy się zrozumienie, tylko zgodność z kluczem. Nie docenia się drogi do rozwiązania, tylko końcowy efekt. To zabija w dzieciach ciekawość, poczucie sprawczości i radość z odkrywania.

Wielu rodziców zauważa, że ich dzieci w wieku przedszkolnym są ciekawe świata, zadają mnóstwo pytań, mają tysiąc pomysłów dziennie. Po kilku latach w szkole wiele z tych dzieci staje się ostrożnych, wycofanych, niepewnych siebie. Bo nauczyły się, że można popełnić błąd nawet wtedy, gdy się myśli logicznie. A przecież w dorosłym życiu, zwłaszcza w zawodach kreatywnych, to właśnie otwartość myślenia i umiejętność szukania innych dróg są kluczowe. W pracy ceni się ludzi, którzy widzą coś inaczej, którzy szukają rozwiązań, których nikt wcześniej nie zaproponował.

A my uczymy dzieci, że na egzaminie trzeba pisać dokładnie tak, jak w zeszycie. Nie chodzi o to, żeby wszystko było zawsze dobrze oceniane. Błędy są potrzebne, to część nauki. Ale oceniajmy rozumienie, nie estetykę. Doceniajmy pomysł, nie tylko zgodność z kluczem. Dajmy dzieciom przestrzeń do myślenia. Bo jeśli chcemy, żeby dzieci miały skrzydła, musimy przestać im je podcinać.