Rodzice, wstydźcie się. "Przez was muszę płacić za ten tandetny, urodzinowy zwyczaj"

Kilka dni temu spotkałam się z koleżanką, która opowiedziała mi historię, która do dziś nie daje mi spokoju. Właśnie przeżywała prawdziwą urodzinową gorączkę. Jej córka kończy 8 lat, a rodzice jej koleżanek, jak to bywa w tych "idealnych czasach", zaczęli organizować coraz bardziej spektakularne przyjęcia.

Koleżanka opowiadała, jak pod wpływem presji innych zaczęła odczuwać, że musi zrobić coś, co "na poziomie". No bo jak to – jeśli nie będzie wystarczająco efektowne, to jej córka wyjdzie na gorszą, będą wytykać ją palcami.

– Przecież to tylko urodziny – powiedziałam pocieszającym głosem. Ale ona, nie kryjąc zniechęcenia, odpowiedziała: – Zgadza się, ale teraz to już nie wystarczy mieć tortu i kilku balonów. Córka chciała mieć fotobudkę, musiał być wynajęty animator, a te balony musiały być naprawdę ładne – no wiesz, takie te większe, napompowane helem.

Zanim się obejrzała, cały ten proces organizacji zaczynał przypominać wyścig zbrojeń między rodzicami. Im więcej, tym lepiej. W końcu, żeby wpasować się w oczekiwania innych, wybrała restaurację z animacjami, zamówiła tonę jedzenia, wynajęła profesjonalnego fotografa, a całe przyjęcie kosztowało ją majątek.

– Ale wiesz co? Gdy przyszła impreza, to córka, zamiast cieszyć się z tych wszystkich atrakcji, biegała w kółko zestresowana, zastanawiając się, czy wszystko będzie idealnie. Na końcu całego zamieszania, kiedy pożegnaliśmy ostatnich gości, usiadłam na kanapie, całkowicie wyczerpana, i zadała sobie pytanie: "Czy naprawdę musiałam to wszystko robić? To była jedna wielka tandeta i kicz".

Zastanawiam się, skąd się wziął ten cały wyścig? Skąd presja, by urodziny dziecka musiały wyglądać jak wielkie show? Gdzie się podziała radość z prostych chwil, które kiedyś były normą?

Za moich czasów urodziny były organizowane w mieszkaniu/domu, a szczęściarze wyprawiali je w ogrodzie. Były gry, zabawy, najzwyklejsze balony i serpentyny przyczepione do żyrandola.

Rodzice nie musieli wydawać majątku, bo tort, kanapki, frytki i coś słodkiego w zupełności wystarczało. I tak dumam: Jak przyjęcia urodzinowe będą wyglądały za kilkanaście lat? Czy lot w kosmos to nie będzie za mało?