Nastolatki zdradziły, czego im brakuje ze strony rodziców. Pora się ogarnąć

O tym, że dobra komunikacja w rodzinie jest jednym z ważniejszych elementów dbania o zdrowie psychiczne wszystkich domowników, nie trzeba chyba nikogo specjalnie przekonywać.

Tymczasem typowa rozmowa w domu zamieszkanym przez rodziców z nastolatkami wygląda tak:

Nastolatek wraca ze szkoły.

Rodzic: – Jak w szkole?

Nastolatek: – Ok.

Nastolatek zamyka drzwi do pokoju.

Rodzic: – Kolacja!

Rodzic: – Kolacja!

Rodzic: – Kolacja!

Nastolatek wychodzi z pokoju, słuchawki w uszach, bierze talerz ze stołu i wraca do siebie. Zamyka drzwi.

O tym, że z rozmową w naszych rodzinach jest kiepsko, świadczy m.in. raport kampanii społecznej "Dom zaczyna się od serca" przeprowadzonej na zlecenie firmy Pepco wśród nastolatków w wieku od 16 do 18 lat.   

Wyniki badania nie pozostawiają złudzeń: młodzi ludzie zauważają i odczuwają duże trudności w komunikacji w swoich domach. Na co się skarżą? Aż połowa nastolatków przyznaje, że nie potrafi mówić o tym, co czuje, a 47 proc. przy rozmowie o uczuciach boi się niezrozumienia. Zaledwie 2 proc. dzieci w tym wieku rozmawia z rodzicami o swoich problemach. 

Najrzadziej, jak widać na poniższej grafice, nastolatki rozmawiają z domownikami o swoich potrzebach, uczuciach i emocjach.

To bardzo smutne wnioski, bo to właśnie dostrzeganie tych stanów i komunikowanie ich przyczynia się do poprawy komfortu życia:

– Dobre relacje pomiędzy członkami rodziny wzmacniają zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży, zmniejszają częstość dolegliwości psychosomatycznych oraz ryzyko zachowań agresywnych i używania substancji psychoaktywnych – mówi Anna Hauser, psycholog związana z fundacją Happy Kids, komentując wyniki badania. – Dzieciom trudno jest rozmawiać z rodzicami o przykrych zdarzeniach w obawie o brak zrozumienia, o reakcję czy też obnażenie swoich słabości. 

Nie oznacza to oczywiście, że nastolatki w ogóle nie rozmawiają ze swoimi rodzicami. Po prostu nie poruszają trudnych tematów: – (...) chętnie mówią o pozytywnych zdarzeniach, z nadzieją na aprobatę ze strony członków rodziny. Widzimy zatem, jak ważne jest, abyśmy już od najmłodszych lat wpajali naszym pociechom, że nie muszą być idealne, aby być dla nas najważniejsze – podkreśla Hauser.

Zdaniem nastolatków to rodzice nie są szczególnie otwarci na pogłębione rozmowy: 

Nastolatki mówią wprost o tym, czego im brakuje ze strony rodziców:

Warto jednak pamiętać, że nie odmienimy lat złych nawyków w jeden dzień. Potrzeba cierpliwości, zaangażowania, wytrwałości i… poczucia humoru. Naprawdę, to ostatnie czyni cuda!

Jak to zmienić? Rozmawiać! Najlepiej już od najmłodszych lat, ale nigdy nie jest za późno, by zacząć. Jeśli nie wiesz, jak rozmawiać z nastolatkiem, możesz poradzić się psychologa zajmującego się problemami młodzieży lub całych rodzin. Możesz też poszukać rad w mądrych książkach, np. "Pozytywnej dyscyplinie dla nastolatków", a nawet sięgnąć po… gry.

Przykładem takiej gry są "Pytaki" lub świetna psychoedukacyjna gra karciana "Opowiem ci o tym" przygotowana przez Pepco w ramach wspomnianej kampanii. W obu grach są pytania dla członków rodziny, na które można odpowiadać, po to, by lepiej się poznać, ale też poruszyć poważniejsze tematy, odważyć się mówić i… nauczyć się słuchać.

źródło: materiały prasowe