Uzdrowić się

Dr. Nicole LePera, psycholożka i autorka książek, tworzy niezwykle wartościowy kontent. Obserwowana przez niemal osiem milionów ludzi, pisze o uleczaniu, o zdrowiu psychicznym, decyzjach i nawykach, które mogą sprawić, że będziemy zdrowi. Holistycznie, całkowicie, w połączeniu ciała i mózgu.

W jednym z najnowszych postów dzieli się osobistym doświadczeniem i kilkoma małymi krokami, od których można zacząć zmianę swoich nawyków na lepsze, łagodniejsze, zdrowsze.

Pisze: "Lata temu, będąc w niezwykle trudnym momencie mojej psychicznej kondycji, zaczęłam robić te małe kroki. Nawet wtedy, gdy było to niewygodne. I powoli moje życie zaczęło się zmieniać, całkowicie. Jest mi przykro, że rozmawiając o zdrowiu psychicznym, nie nauczamy ludzi 'jak' – jak oduczyć się tego, co niekorzystne i ponownie połączyć mózg i ciało. I że nie mówimy prawdy: nie istnieją szybkie rozwiązania".

A oto wspierające tylko dwa kroki, jakie proponuje:

1. Bądź świadomy/a

LePera pisze, że przez większość swojego życia chodzimy znanymi nam "ścieżkami". Działamy według utrwalonych, najczęściej w dzieciństwie, wzorów. Jesteśmy na swoistym "autopilocie". Nabycie świadomości tego, że tak jest i że możemy zmienić te nawyki, które są dla nas lub dla naszych bliskich krzywdzące, to już pierwszy, ważny krok.

W prostym ćwiczeniu terapeutka proponuje, byśmy każdego dnia ustawiali sobie alarm w naszych telefonach. I kiedy zadzwoni, przez dwie minuty zastygnijmy na moment. Cokolwiek robimy, zostańmy w tym działaniu i "przyjrzyjmy" się temu, co robimy, jak reagujemy, jak się czujemy. To właśnie jest świadomość swoich działań.

2. Złóż sobie jedną, małą obietnicę.

I dotrzymaj jej przez minimum 30 dni. To może być cokolwiek, co będzie dla ciebie dobrym nawykiem. Medytacja, 10 minut spaceru, pisanie pamiętnika, taniec… Taka jedna obietnica może pomóc ci zbudować nowy nawyk, który będzie miał wpływ na twoje kolejne wybory.

Jedyna podróż, w którą warto zainwestować

LaPera pisze w swoich postach i książkach o tym, że uzdrawianie jest podróżą. Nie dzieje się "instant", nie jest również bezproblemowa. Bywa trudna, wyczerpująca. I pewnie niejednokrotnie upadniemy na tych nowych dla nas drogach.

Wciąż warto je obierać, zamiast podążać znanymi, wydeptanymi ścieżkami, które prowadzą nas dzień po dniu, w coraz głębsze zakamarki naszych umysłów.

Głęboki wdech, długi wydech.

Nie musimy nikomu wierzyć, nie musimy nikomu ufać. Nie musimy podążać za szamanami i odprawiać rytuałów z bębnami. Jedyne, co naprawdę powinniśmy zrobić to zacząć od zadania sobie pytania: Czego chcę od mojego życia? Czy czuję się zdrowa/y? Jak mogę siebie wesprzeć?

I w zależności od tych odpowiedzi, znaleźć sobie narzędzia i osoby do wsparcia.