Złość wciąż stanowi swoisty temat tabu. Szczególnie złość kobiet, a wybitnym tabu jest złość matek. Według utartych schematów matka nie ma większych praw do wyrażania swojej złości. Matce, kobiecie, nie przystoi krzyczeć, rzucać wulgaryzmami, unosić się gniewem.
Ten niezwykle krzywdzący schemat ulega zmianom, tabu zostaje powoli przełamywane. Teraz chcemy krzyczeć: matka ma prawo się wkurzyć, a macierzyństwo nie odczłowiecza nas i naszych emocji. Wręcz przeciwnie: zaryzykuję stwierdzeniem, że przybliża nas do nich bardziej niż w jakiekolwiek innej przestrzeni naszego życia.
To, do czego nie mamy prawa, to krzywdzenie naszych dzieci w ataku złości. Dlatego tak ważne jest, żebyśmy nie tylko jako matki i kobiety, ale jako ludzie potrafili widzieć swoją złość, reagować na nią i przeciwdziałać jej destrukcyjnym skutkom, zamiast jej zaprzeczać.
Złość potrafi nas obezwładnić, eskalować do poziomu, który jest nie do zniesienia. Jako matka byłam w tym miejscu i nie jestem w tym osamotniona. W kręgach matek, które tworzymy obecnie głównie w mediach społecznościowych, kobiety publikują mocne słowa.
Jedna z pięknych kobiet, która kilka tygodni temu urodziła swoją pierworodną córkę, szczególnie mocno porusza takie rejestry w swoim przekazie. Kiedy napisała o swoim przeciążeniu, w odpowiedzi otrzymała mnóstwo wiadomości. Kobiety pisały mocno i szczerze:
Jak możemy wesprzeć siebie w tej dojmującej emocji, tak by ona nie wpłynęła na wszystkie jakości naszego życia? Wszelkimi możliwymi metodami. Jeżeli wyciszenie i ograniczanie sobie bodźców, które są swoistymi zapalnikami gniewu, nie działają wystarczająco, warto wesprzeć się terapią. Prawdopodobnie źródło naszego gniewu tkwi głębiej, wsparcie profesjonalisty może okazać się jedyną drogą, by zacząć sobie z nim radzić. Nie wyeliminować, tego zrobić nie możemy. Bardziej oswoić, nauczyć się technik, które pomogą nam z nim funkcjonować.
Z kobiecej furii potrafią się zrodzić rzeczy wielkie i niezwykłe. Kobiety unoszą się gniewem i ustalają nowe porządki, przełamują skostniałe tabu, tworzą nowe, lepsze jakości. Granica jednak między gniewem, jako źródle siły a gniewem destrukcyjnym jest cienka i warto ją znać, by jej nie przekraczać.