• "Małą po chrzcie trzeba położyć w domu na stole, wtedy będzie gościnna" - powiedziała moja prababcia w dniu chrztu pierwszej prawnuczki. Przesądy dotyczące chrztu bywają naprawdę dziwne i ciekawe.
• Pokolenie naszych mam i babć oraz wiele pokoleń wstecz wierzyło na przykład, że dziecko po rodzicach chrzestnych dziedziczy cechy charakteru.
• Przesądy pozwalają ludziom czuć się bezpiecznie, bo wyjaśniają im związki przyczynowo-skutkowe, których często nie rozumieją i nie mają na nie wpływu.

Ludowe wierzenia i przesądy są z nami od wieków

Nieważne, że żyjemy w XXI wieku, a osiągnięcia ludzkości bywają spektakularne. Wiele z nas, a szczególnie pokolenia naszych mam i babć, wierzy w przesądy. Kto nie słyszał o tym, że czarny kot przynosi pecha albo, że dziecko które nie płacze na chrzcie zostanie księdzem?

Moje babcie np. usilnie namawiały mnie, bym do wózka swoich dzieci przywiązywała czerwoną wstążeczkę, bo "ktoś urzeknie mi dziecko". Większość z nas, mimo że uważa to za bzdury i irracjonalne powiązania faktów, wierzy w choćby jeden przesąd. Szczególnie, jeśli chodzi o pomyślność losu, szczęście w życiu i małe dzieci.

Przesądy to ludowe przyzwyczajenia, które w podświadomości dają ludziom poczucie bezpieczeństwa i kontroli nad czymś, co przecież nie może być nadzorowane w 100 procentach. Oto najdziwniejsze zwyczaje dotyczące chrztu, które nadal można spotkać podczas tej rodzinnej uroczystości. Większość powielamy my, bo nasze matki i babki tak robiły "na wszelki wypadek".

Przesądy dotyczące chrztu dziecka

1. Płacz dziecka na chrzcie oznacza, że będzie dobrze się "chowało", nie powinno się więc go uspokajać podczas polewania głowy wodą.

2. Na chrzest od rodziców chrzestnych dziecko powinno dostać coś ze złota lub srebra, szczególnie zwraca się uwagę na srebrną łyżeczkę jako symbol dostatniego życia (brak głodu).

3. Matką chrzestną dziecka nie może zostać kobieta w ciąży, bo to przynosi dziecku pecha w życiu. Niektórzy mówią też, że zło, które chrzest wygania z nowo narodzonego dziecka, może trafić do malucha w brzuchu przyszłej mamy. Inna wersja przesądu mówi o tym, że dziecko, które jest nienarodzone podczas chrztu, może zabrać zdrowie maluchowi, który jest chrzczony.

4. Jeśli dziecko jest grzeczne podczas mszy z chrztem i nie płacze przy polewaniu głowy, być może zostanie księdzem/zakonnicą.

5. Nie powinno się kąpać dziecka tego dnia, w którym było ochrzczone. Kąpiel zmywa bowiem wodę święconą i duchowy wymiar chrztu będzie nieaktualny.

6. Dziecko dziedziczy po chrzestnych talenty i cechy charakteru. Warto więc wybrać na nich kogoś, kogo cenimy i z kim jesteśmy blisko, nie tylko ze względu na to, by maluch miał w rodzicu chrzestnym oparcie, ale także przez wzgląd na jego pozytywne cechy.

7. Na chrzcie dziecko musi mieć w pieluszce lub pod ubrankiem monetę lub banknot, bo to zapewni mu dostatnie życie

8. Jeśli niezamężna kobieta zostaje matką chrzestną, powinna "podawać do chrztu" dziewczynkę. Jeśli zostanie matką chrzestną chłopca, wróży jej to staropanieństwo lub brak własnych dzieci w przyszłości.

9. Jeśli ojciec chrzestny na chrzcie i podczas jej zapalania będzie trzymał świecę w lewej ręce, dziecko będzie leworęczne (tzn. będzie "mańkutem", co w dawnych wierzeniach oznaczało odszczepieńca i osobę negatywnie naznaczoną).

10. Po powrocie z kościoła trzeba dziecko na chwilę położyć na stole, bo to wróży mu gościnność.

11. Wybór chrzestnych warto zostawić dopiero na czas, gdy dziecko będzie już na świecie. Gdy wybieramy chrzestnych w czasie, gdy dziecko jest jeszcze w brzuchu, dziecko odziedziczy wady rodziców chrzestnych.

Racjonalne myślenie i przymrużenie oka

Oczywiście wszystkie te wierzenia trzeba traktować z przymrużeniem oka i jako ciekawostkę. Niemniej jednak nasze mamy i babcie często do dziś w nie wierzą. Zamiast ufać takim wierzeniom, lepiej postawić na wspomaganie rozwoju, budzenie w dziecku kreatywności i wyobraźni, naukę empatii, samoświadomości i wiarę w to, że dziecko będzie zdrowe, nie uważacie? Warto postawić na racjonalne myślenie, a nie zaklinanie rzeczywistości wierzeniami sprzed 100 lat.