• Dzieci o silnym charakterze i silnej woli lubią mieć poczucie niezależności i sprawczości.
• Bunt u "charakternego" dziecka budzą zakazy, nakazy i niesłuchanie go.
• Bycie rodzicem takiego dziecka bywa trudne, ale podpowiadamy, jakie strategie trzeba obrać w wychowaniu, by na co dzień żyło wam się łatwiej.

Jeśli twoje dziecko ma silny charakter, lubi postawić na swoim i jak lew broni swojej niezależności, dobrze trafiłaś. Bycie rodzicem dziecka o silnej woli wcale nie musi być trudne. Co więcej, gdy twoje dziecko będzie nastolatkiem, a potem dorosłym, możesz być pewna, że będzie znacznie bardziej odporne na stres, presję rówieśników i świetnie sprawdzi się jako przywódca lub lider.

Jeśli więc czasem zdarza ci się myśleć, że łatwiej by było, gdyby dało się go złagodzić lub "utemperować" – nigdy tego nie rób. To cecha, która przydaje się w życiu. Istnieją znacznie lepsze taktyki rodzicielskie, które są nie tylko skuteczne, ale przynoszą też ogromne korzyści twojemu dziecku. Oto 8 skutecznych strategii dla rodziców, jak radzić sobie z dzieckiem o silnej woli.

1. Daj mu przestrzeń

Dziecko się buntuje i np. nie chce się uczyć? Zamiast próbować kontrolować każdy jego ruch – w szkole czy domu – skup się na umożliwieniu mu nauki za pomocą doświadczeń. Niech się samo zajmie swoją nauką, ale też samodzielną zabawą. Będzie czuło, że ma na coś wpływ i jest decyzyjne.

2. Wybór jest kluczowy

By dziecko mniej się buntowało, daj mu więcej swobody – to mówiła nawet Danuta Stenka w jednej z kultowych scen "Nigdy w życiu". Gdy mówisz: "Czas do łóżka" albo: "Nie możesz tego zrobić", dziecko o silnym charakterze z reguły od razu się buntuje. Zamiast tak formułować zdania, spróbuj powiedzieć: "Wolisz najpierw umyć zęby czy przebrać się w piżamę?". To sprawia, że dziecko ma poczucie kontroli sytuacji.

3. Niech decyduje o swoim ciele

Jeśli chce wyjść na deszcz w kurtce, która zaraz się przemoczy, niech idzie. Daj mu jednak parasolkę, której będzie mógł użyć, gdy poczuje, że deszcz daje się we znaki. Kilkulatka pragnie przekłuć uszy? Pozwól jej na to, przecież to jej ciało i jej decyzja. Ale musi się liczyć z konsekwencjami, czyli bólem i dbaniem o przekłute uszy. Najczęściej dziecku właśnie o tę niezależność i decyzyjność chodzi.

4. Bądź konsekwentna i wypracujcie rutynę

Kiedy dziecko zna rutynę, wie, co po sobie następuje każdego dnia, łatwiej jest mu zaakceptować rzeczywistość. Dzieci lubią powtarzalność, bo dzięki niej czują się bezpieczne. Jeśli coś wytrąci je z równowagi i zmieni ich rutynę, będą bardziej skłonne do buntowania się.

5. Mniej skupiaj się na tym, by mieć rację

Wiadomo, rodzic czuje kontrolę nad sytuacją, gdy "jego jest na wierzchu". Ale kiedy ty upierasz się przy swoim, tym bardziej doprowadzasz do awantur i sprzeciwu ze strony "charakternego" dziecka. Zamiast więc po fakcie mówić: "A nie mówiłam?", kiedy okaże się, że miałaś rację, lepiej przemilcz sprawę. To lepsze niż kolejne przepychanki o to, kto ma rację.

6. Posłuchaj go

Nie skupiaj się tylko na tym, żeby to dziecko ciebie słuchało. Zamiast kontrolowania i zarządzania jego czasem, upewnij się, że też go słuchasz i wiesz, czego ono pragnie. Bo najczęściej dziecko o silnej woli walczy z tobą z konkretnego powodu.

Np. zależy mu na nocowaniu u koleżanki, bo będzie mogło spędzić z nią trochę czasu, na który nie ma możliwości w tygodniu, gdy ma dużo nauki. Dowiedz się, jaki jest powód buntu, być może zmienisz zdanie co do swojej decyzji.

7. Bądź empatyczna

Gdy zmienisz perspektywę i na wiele spraw zaczniesz patrzeć oczami swojego dziecka, najpewniej w wielu kwestiach zmienisz swoje zdanie. Dzieci nie zawsze tylko walczą z tobą i odpychają cię tylko dlatego, że chcą być przeciw tobie. Zazwyczaj jest tak, że sprawa dotyczy czegoś, co twoje dziecko odbiera zupełnie inaczej, niż ty to widzisz z perspektywy osoby dorosłej.

8. Unikaj odpowiedzi "Nie, bo nie"

Ta strategia kończenia tematu, odpychania dziecka nie działa nie tylko w przypadku dzieci o silnym charakterze. Dla rodzica kuszące może być szybkie zakończenie dyskusji i ucięcie tematu za pomocą hasła: "Koniec, ja tak zdecydowałam".

To sprawia, że bunt i walka mogą zaostrzyć się jeszcze bardziej. Zamiast tego porozmawiajcie, dojdźcie razem do jakiegoś złotego środka. Pamiętaj, że warto być delikatną, słuchać w skupieniu tego, co dziecko chce ci powiedzieć, bo wtedy dużo łatwiej będzie ci je zrozumieć.