Jednym z najtrudniejszych rodzicielskich wyzwań jest radzenie sobie z trudnymi dziecięcymi emocjami. Złość, gniew czy frustracja potrafią sprawić, że dziecko wpada w szał. Nikt tego nie lubi. Ale na szczęście są skuteczne sposoby radzenia sobie w takich sytuacjach, nawet w mniej niż minutę!
Złość, gniew, czy frustracja, są emocjami takimi samymi, jak wszystkie inne. Każdy z nas ma prawo do odczuwania ich, jednak nad reakcjami i zachowaniem można pracować. Każdy z nas potrzebuje jednak odpowiednich narzędzi, by radzić sobie z "trudnymi" dziecięcymi emocjami. Te 12 wskazówek pomoże ci uspokoić malucha w mniej niż minutę.
Zawsze miej coś w zanadrzu, bo może zainteresować i uspokoić dziecko. Jeśli jedziecie w długą podróż, wybieracie się do lekarza, nie oczekuj, że dziecko samo z siebie będzie cierpliwe. Nuda, dyskomfort, zmęczenie, mogą doprowadzić do wybuchu złości. Gdy widzisz zniecierpliwienie, podsuń coś, co zabrałaś z domu. Warto mieć w torebce książeczkę, kolorowankę, naklejki lub jakąś zabawkę, która zainteresuje dziecko.
Dzieci uwielbiają być niezależne i nie chodzi o to, że nagle musisz na wszystko pozawalać. Jednak jeśli dasz mały wybór, jesteś w stanie rozproszyć uwagę i odgonić zbliżający się atak frustracji. Np. jadąc samochodem, gdy widzisz zniecierpliwienie, zapytaj, jaką chce piosenkę usłyszeć, w poczekalni u lekarza zapytaj, którą książeczkę teraz przeczytacie, w sklepie pytaj o wybory zakupowe np. budyń czekoladowy czy waniliowy.
Jeśli są rzeczy, których dziecko mieć nie może, ale może chcieć. Warto trzymać z dala od jego oczu. Nie chcesz, by jadło słodycze, nie trzymaj ich na widoku. Wiesz, że będzie chciało zabawkę, nie wchodźcie w alejkę z zabawkami.
Często uparcie walczymy z dzieckiem o coś, co zupełnie nie ma znaczenia. To sprawia, że dziecko jest zdenerwowane, a nam podnosi się ciśnienie. Zamiast walczyć przez 2 godziny z usypianiem, może tym razem lepiej dać dziecku się pobawić przez te 2 godziny. Jeśli dziecko bardzo chce się przebrać, to może dać mu zmienić bluzkę, zamiast kłócić się o to, że tego nie potrzebuje.
Są sytuacje, w których naprawdę szkoda nerwów zarówno twoich, jak i dziecka. Ustąpienie, nie będzie końcem świata. Pozwól sobie na luz.
Nie oczekuj od dziecka, że po zbyt krótkiej drzemce, będzie radosne i pozytywnie nastawione. Jeśli w porze obiadu lub drzemki robicie coś innego, że to niemalże pewne, że zaczyna się irytować. Pamiętaj, dzieci też mają swoje ograniczenia. Nie oczekuj więcej, niż twój maluch może udźwignąć.
Jeśli widzisz, że coś zaczyna się dziać, spróbuj przeżyć jego uwagę dziecka na coś innego. Włącz muzykę, pokaż coś za oknem, zrób coś, by się zaśmiało.
Choć taka sytuacja może sprawić, że sama się zdenerwujesz, nie krzycz. Twoje dziecko potrzebuje teraz wyciszenia, spokoju i wsparcia. Co więcej, twój krzyk pokazuje, że wybuchy gniewu są ok. Powiedz spokojnie, że jesteś obok.
Jeśli wraz z wybuchem złości, dziecko zaczyna wyżywać się na zabawce, zaczyna bić. Musisz zareagować. Natychmiast usuń dziecko z takiej sytuacji: zabierz zabawkę, odstaw dziecko na bok w spokojniejsze miejsce.
Nie jesteś w stanie w pełni kontrolować dziecka. Czasem nie możesz zrobić nic lepszego niż pozwolić mu się wykrzyczeć, wypłakać, by dać upust nagromadzonym emocjom. Sposobów z radzeniem sobie z silnymi emocjami jest dużo.
Możecie poszukać ciekawych książeczek i gier, na których możecie popracować gdy dziecko jest spokojne. W sytuacji, gdy wybucha, możesz przypomnieć jedną z przetrenowanych metod, np. dmuchanie w niebo.
Liczenie pomoże ci uspokoić oddech dziecka. Rób to głośno, powoli i spokojnie tak, by dziecko to zauważyło. Jeśli potrafi liczyć, poproś, by policzyło z tobą.
Przytul, mocno przytrzymaj, pomasuj, podrap po plecach, powiedz, że jesteś blisko i że jest bezpieczne. Jednak jeśli się odpycha i szarpie nie rób tego na siłę. Nie każde dziecko w silnych emocjach potrzebuje bliskości.
Jedną z technik wyciszających i uspokajających jest masowanie ucha. Wystarczą małe okrężne ruchy wokół górnej części ucha. Ale może się okazać, że jest coś innego, co uspokoi twoje dziecko, np. masowanie i uciskanie stopy.
Zarówno ucho jak i stopy uważane są w akupunkturze jako części ciała, które są bogate w punkty odpowiadające określonym częściom ciała, a ich masaż pozwala zrelaksować całego ciało. Warto to wykorzystać.